Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

Artık O Gözyaşlarının Aktığını Görmek İstemiyorum

Ancelin'in ağzından:

Bu yaşadıklarımdan sonra Paris'e dönmek pek iyi değildi benim için. Ama gitmek zorundaydım. Evden çıktık ve Felix arabasını garajdan çıkaracağını söyleyip gözden kayboldu.

Bende eve ve bahçeye bakmaya başladım. Görünürde ne bir bina,ne de bir insan vardı. Bahçe dev gibiydi. Bahçe, ağaçlar ve çiçeklerle doluydu. Ev 2 katlıydı ve aşırı büyüktü. Bahçede göz gezdirirken Felix'in beni çağırdığını duydum.

"Ancelin!! Hadi!!"

Önümde siyah arabaya yaslanmış Felix'i gördüm. Arabaya bindik ve yola koyulduk.

"Felix,havaalanına gitmeden önce eve uğramalıyım."

Felix gözlerini yoldan kaldırmadan bana cevap verdi.

"Peki. Adresi hatırlıyorum."

Camdan etrafa bakmaya başladım. Etrafta pek bina yoktu.

"Felix,neden etrafta binalar az? Şehir dışında mıyız?"

"Evet. Gözlerden uzak olmayı seviyorum."

"Hmm. Merak ettim de sen kaç yaşındasın Felix?"

"19 peki ya sen Ancelin?"

"Bir kaç gün önce 17 yaşıma girdim."

Binalar,ilerledikçe sıklaşmaya başladı. Ben camdan dışarıyı izlerken birden arabanın içi bir müzikle doldu. Şarkıyı biliyordum. Hey Juliet. Ben şaşkınlıkla Felix'e bakarken Felix sordu.

"Ne var?"

"Daha önce Hey Juliet dinleyen bir erkek görmemiştim."

"Ne var? Sevemezmiyim?"

Kıkırdadım ve şarkıyı mırıldanmaya başladım. Felix'te benimle söylemeye başlayınca sesimiz biraz daha yükseldi ve birlikte şarkıya eşlik etmeye başladık. Normalde üzüntüden karalar bağlamam gerekirken şimdi Felix ile neşeli bir şekilde şarkı söylüyordum. Bu çocuk,duygularımı tamamen tersine çevirip beni eğlendirmeği başarıyordu.

...............................................

Yaklaşık yarım saat içinde şehir merkezine ulaştık.Sarah'nın evinin önüne geldiğimizde Felix,arabayı durdurdu.

"Ben arabada bekliyorum."

Başım ile onayladım ve arabadan inip apartmanın merdivenlerini çıkmaya başladım.Evin diğer anahtarı bende olduğu için kapıyı açtım ve eve girdim.

Odamın kapısına geldiğimde mutfaktan bağırışma sesleri geliyordu. Pek kapı dinleyen biri olmasam da adımı duyunca bağırışmaları dinledim.

"Ne demek Ancelin'i kaybettim!!??"

Bu ses Jessie'ye aitti.

"Sana söyledim Jessie!!! Hastaneden koşarak kaçtı!!!Peşinden gittim ama kaybettim!!!Kesin o pislik ile beraber gitti!!!!Nasıl oluyor da o pislik benden daha iyi olabiliyor!!??"

Bu ses Adrien'a aitti ve çok sinirli gibiydi.Pislikten kastı Felix'ti sanırım.

"Bunu da nerden çıkardın? Bahsettiğin o pislik kim?"

Bu ses Sarah'ya aitti.

"Ancelin'in yanındaki adam!! Sanırım adı Felix'ti."

"Neyse ne!!!! şimdi saçını başını yolup ejderhama seni yem etmeden söyle!!!!! Ancelin'in bahsettiği karın kim!!??"

Bu ses Melanie'ye aitti. Adrien gülmeye başladı. Sanırım sinirleri bozuktu. Gülerek Melanie'ye cevap verdi.

"Karım mı? Ben evli değilim ki? Melanie,sen neden bahsediyorsun?"