Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

Bana Baba Diyebilirsin

Arkadaşlar,bu bölüm,değerli bir okurumun yoğun isteği üzerine yazılmıştır.Bu bölüm ilham perim Fyzayamn'a ve en değerli okurum sudekymz'e...❤❤❤❤
Oy vermeği unutmayın ;-)

Adrien'ın ağzından:

"Plagg, az önce peynir yedin. Sendeki mide,bu dünyadaki hiç kimsede yok." Dedim ve kahvaltımı yapmaya devam ettim. Ama Ancelin masadan kalktı ve buz dolabından peynir alıp Plagg'e verdi. Ancelin,Plagg'e peyniri verdikten sonra Plagg,bana dil çıkatıp Ancelin'in yanağına sarıldı. Bunu ona hakaret ettiğim için beni sinirlendirmek için yaptığından %100 eminim. Kaşlarımı çatıp elimdeki çatalı sıkmaya başladım. Yanında Ancelin olduğu için çok şanslı. Bunu yaptığımı gören Ancelin oturduğum sandalyenin arkasına geçti ve arkamdan bana sarıldı ve"Kedicik,kıskanmana gerek yok. Ben senden başkasına bakmam. Buna kwamiler de dahil."dedi. Ben de" Ben ne kadar şanslı bir insanım böyle. Senin gibi bir sevgilim olduğu için çok şanslıyım."dedim ve dudağına bir öpücük kondurdum. Biz öpüşürken birden Ancelin'in telefonu çaldı. Arayan kimse güzel bir anı kaldırdı çöpe attı. Biz öpüşmeği kestikten sonra "Tam zamanında!!"dedim. O sırada Ancelin telefonunu açtı. Telefonda kısa bir süre konuştuktan sonra "Arayan kim?" Diye sordum. Ancelin,"Marinette."cevabını verdi ve birlikte bulaşıkları toplamaya başladık. Biz bulaşıkları topladıktan sonra Ancelin,"Adrien,benim eve gitmem lazım çantamı alacağım."dedi. Bende,"Hadi gidelim o zaman."dedim. Ben bunu söyledikten sonra Ancelin bana ters ters bakmaya başladı."Ne??" Dediğimde üstünü gösterdi ve"Bu şekilde gideceğimi düşünmüyorsun değil mi?"cevabını verdi. Bende Ancelin'i belinden kavrayıp kendime çekerek" Bence sen her halin ile güzelsin." Dedim ve dudaklarına bir buse kondurdum. Ancelin'de "Tamam ama ben yinede böyle gitmesem daha iyi."dedi. Sonra Uğur Böceği'ne dönüştü ve camdan gitti. Bende duşa girdim.

Ancelin'in ağzından:

Uğur Böceği'ne dönüşüp evime gittim ve odamın camından içeriye girdim. Normale dönüşüp üzerimi değiştirdim. Çantamı alıp odamdan çıktım. Dairenin kapısına doğru yöneldiğimde kapı çaldı. Sanırım Adrien gelmişti. Kapıyı açtığımda büyük bir şok ile karşı karşıya kaldım. Karşımdaki insanları görünce şoktan çantam ile beraber bir damla göz yaşım yere düştü. "Anne!!! Baba!!!!!" Diyerek annem ve babama sarıldım. Aylar sonra onların yüzünü ilk defa görmenin sevincini yaşıyordum. Ben ağlayarak annem ve babama sarılırken kapının önünde birisinin bizi izlediğini fark ettim. Bizi izleyen kişi Adrien'dı. Mutluluk dolu gözlerle bizi izliyordu. Sanırım kavuşmamıza oda çok sevinmişti. Biz sarılmayı bıraktığımızda annem kapıda bizi izleyen Adrien'ı fark etti."Oğlum,birine mi bakmıştın?" Dedi annem. Bende hafif fısıltı şeklinde anneme "Anne,sana ondan bahsetmiştim ya."dedim. Annem bunu duyunca benim ile aynı tonda,"Bu Adrien'mı?"diye sordu. Evet anlamında kafamı salladığım anda annem Adrien'ın yanına gitti ve Adrien'ın üzerinde bir süre gözlerini gezdirdikten sonra tam da tahmin ettiğim gibi Adrien'a sarıldı. Bizi şaşkınlıkla izleyen babam konuşmaya karar vererek," Kızıma kavuşuyorum,bir oğlan geliyor,kızım ve eşim fısıldaşıyor,tanımadığım bir oğlan ile eşim sarılıyor,birisi bana burada neler olduğunu açıklaya bilir mi?"dedi. Adrien kendisini annemin kollarından kurtararak,soğuk kanlılıkla babamın önüne geldi. Babama elini uzatarak,"Merhaba efendim. Sizinle tanışmak benim için büyük bir şereftir. Sanırım kızınız,size benden bahsetmemiş. Ben,kızınızın erkek arkadaşıyım. Adım Adrien Agreste."dedi. Ben,bir yandan utanırken,bir yandan babamın Adrien'a yapacaklarını düşünüyordum. Babam ceketinin cebinde olan elini çıkardığında Adrien için daha fazla korkmaya başladım. Biz annem ile olacakları merakla izlerken babam,havada babama uzatılan Adrien'ın elini kavradı ve"Memnun oldum delikanlı. Cesaretine hayran kaldım doğrusu. Bana gençliğimi hatırlatıyorsun."dedi ve Adrien'ı kolunun altına aldı. Adrien,"İsminizi öğrene bilir miyim efendim."diye sordu. Babam,"Danniell Walker."dedi. Sonra annemi gösterip,"Bu da eşim Christine.Seni çok sevdim Adrien. bana baba diye bilirsin."cevabını verdi. Olanların şokundan telefonumun bildirim sesi ile kurtuldum. Bu okulun başlamasına 5 dakika var demekti. Telaşlı bir şekilde babama,"Baba,başka zaman tanışırsınız. Bizim okula gitmemiz gerekiyor. Akşam görüşürüz."dedim,annemin ve babamın yanaklarına öpücük kondurup Adrien'ı kolundan tutup evden çıktım. Okulun başlamasına 3 dakika kaldığını anlayınca Adrien ile koşmaya başladık. Kısa sürede okula vardık.