Bakışlarımı Adrien'a çevirdim. Kaşından kan aktığını fark ettim. Yanına gittim ama o hâlâ duygusuz yeşil gözleriyle bana bakıyordu. Adrien'ı o günden beri görmemiştim.
Saçları dağılmış,gözleri şişmişti. Yeni çıkmaya başlayan sakalları,pürüzsüz yüzn...
Yemek için giyeceğim elbiseği seçmeden önce Bay Agreste'e mesaj attım.
Mesajlar:
"Bay Agreste,akşam bizim eve geldiğinizde olan olayları aileme söylemeyin."
"Hangi olaylar?"
"Sizde kalmam,Adrien'ın yaralanması ve başımıza gelen diğer olaylar."
"Tamam Ancelin."
"Teşekkürler Bay Agreste."
Bay Agreste'e mesaj attıktan sonra giyeceğim elbiseği seçmek için gardrobumu karıştırmaya başladım. Ben pek elbise giymediğim için fazla bir seçeneğim yoktu. Ama kıyafetlerimin hiç biri yemek için uygun değildi. En sonunda pes ettim ve yine kendimi yatağa attım. Tikki yanıma geldi ve konuşmaya başladı. "Ancelin,ama hiç bir elbiseni beğenmezsen ne giyeceksin? Madem bunları beğenmedin,alış verişe çıkalım." Aslında harika fikir. Odamı toplayıp telefonumu ve Tikki'yi alıp odamdan çıktım. Anneme,"Anne ben elbise almaya gideceğim,para verir misin?"dedim. Annem,"Elbise almana gerek yok. Bekle."dedi ve bavulundan bir elbise çıkardı. Elbise çok güzeldi ve yemek için uygundu. Anneme teşekkür edip odama çıktım ve elbiseği denedim. Elbise bana tam olmuştu.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ben aynada kendime bakarken Tikki'nin sesini duydum."Ancelin gerçekten çok güzel olmuşsun." Dedi ve yanağıma sarıldı. Bende"Teşekkürler Tikki. Şimdi sıra saçta."dedim ve makyaj masama oturdum. Bu sefer değişiklik olsun diğe saşlarımı düzleştirmeye karar verdim. Bir yandan saçımı düşleştiriyor,bir yandan aileme,Adrien'ın bana evlenme teklifi ettiğini nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum.
Acaba nasıl söylesem? Alıştıra alıştıra mı? Yoksa direk mi? Ya da şimdi mi söylesem? Yok yaa şimdi söylemeyeyim. Acaba Adrien mı söylese? Ama şimdi Adrien söylerse bana neden bize söylemedin demezler mi? Offffffff en iyisi zamana bırakmak. Zamanı geldiğinde söyliyeyim.
Annemin beni çağırması ile daldığım düşüncelerden gerçek dünyaya döndüm."Anceliiinnnn!! Geldiler!!!" Bu cümleği duyduğum anda odamdan roket gibi fırlayıp kapıyı açtım. Bay Agreste ile sarıldıktan sonra annem ve babam Bay Agreste ile kapıda el sıkıştı. Bizde Adrien ile birbirimize sarıldık. Sonra masaya geçtik. Bay Agreste ve babam karşı karşıya,annem babamın yanına, bende Adrien'ın yanına oturdum ve yemeğe başladık. Yemek iyi geçiyordu. Annem ve babam Bay Agreste ile çoktan samimi olmuşlardı. Ondar konuşuken biz Adrien ile yemeğimizi yiyorduk. Yemek bittikten sonra babam,Bay Agreste ve Adrien salona geçtiler. Bende annem ile masayı toplamaya başladım. Masayı toplarken yanımıza Adrien geldi ve anneme "Bayan Walker, siz isterseniz salona geçin,biz Ancelin ile masayı toplarız."dedi. Annemde tamam anlamında başını salladı ve salona gitti. Bizde Adrien ile masayı toplamaya başladık. Ben bulaşıkları makineye dizerken Adrien"Bu akşam çok güzel olmuşsun."dedi ve beni kendine çekti ve kollarını belime doladı. Bende"Adrien dur. Şimdi ailelerimiz görecek."dedim hafif fısıltı şeklinde. Adrien'da aynı ses tonu ile cevap verdi."Görürlerse görsünler. Kaç saattir senden ayrıyım." "Yaklaşık 3 saattir."dedim ve sırıttım. Sonra Adrien ile öpüşmeye başladık. Adrien ile öpüşürken kimsenin bizi görmemesi için dua ediyordum. Tamam o benim sevgilim ama ailem bizi görürse çok fena utanırım. Öpüşmeği kesip bulaşıkları makineye dizdikten sonra salona geçtik. Bay Agreste ve ailem,sanki sıkı dostmuş gibi birbirleri ile konuşuyorlardı. Ben annem ve babmın oturduğu koltuğa,Adrien'da babasının oturduğu koltuğa geçti. Sonra aklıma geldi. TİKKİ!!!! Onu odamda bırakmıştım. O acıkmıştır şimdi. İzin isteyip salondan çıktım ve mutfaktan bir kaç kurabiye alıp odama çıktım. Tikki yatağımda oturuyordu. Elimdeki kurabiyeği görünce kalktı ve"Acıktığımı nerden anladın?"dedi ve kurabiyeleri yemeğe başladı. Sonra tabağı masama bırakıp odamdan çıktım. Salona doğru ilerlerken karşıma aniden Adrien çıktı. Tabi aniden karşıma çıkınca ufak bir çığlık attım. Adrien bana şaşkın bir şekilde bakarken omzuna bir yumruk geçirdim ve"Neden aniden karşıma çıkıyorsun!!?!"dedim. Adrien'da"Seni merak ettim. Yoksa korktun mu?"dedi. Omzuna bir yumruk daha geçirip salona geçtim. Ben koltuğa oturduktan sonra Adrien geldi ve oda Bay Agreste'in yanına oturdu.
Ailem ve Bay Agreste gece yarısına kadar konuşmuşlardı. Bende sohbete dahil olmayıp koltukta saatlerce oturmuştum. Saatin gece yarısı olduğunu fark eden Bay Agreste,"Saat çok geç olmuş. Biz artık gidelim. Herşey için teşekkürler Bay ve Bayan Walker."dedi ve oturduğu koltuktan kalktı. Hep birlikte kapıya yöneldik. Annem ve babam Bay Agreste ile el sıkışırken bende Adrien ile sarıldım. Sarılırken Adrien kulağıma fısıldadı." Odana çıkınca pencereği açık bırak." Bende aynı ses tonu ile "Tamam."cevabını verdim. Sonra Bay Agreste ile sarıldık. Vedalaştıktan sonra annem ve babama,"Anne,baba,ben uyumaya gidiyorum iyi geceler."dedim ve yanaklarından öpüp odama çıktım.
