Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

TÖVBESTEYŞIN!!

Bu bölüm Brittlez(Nâm-ı diğer Melanie)'ye ithaf edilmiştir.

Not: Bu bölümde biraz fesatlandım. Eğer fesat noktalar sizi rahatsız ederse lütfen bildirin...

Ancelin'in ağzından:

Uzun bir sessizliğin ardından konuşmaya devam ettim. "Adrien,şuan çok yorgunum ve her yerim ağrıyor.

Bu tartışmaya artık devam etmek istemiyorum. Ne dersen de,Hawkmoth'u yakalayıp mucizesini alana kadar Uğur Böceği olmaktan vazgeçmiyorum. Sen istemesen bile."

Konuşmayı bitirdikten sonra Adrien cevap vermedi. Bende televizyonu kapattım, odama çıktım ve kendimi uykunun o rahat kollarına bıraktım.

........................................................

Sabah uyandığımda yanımda Adrien'ı görmeği bekliyordum. Ama yanım bomboştu. Adrien'ın yanımda olmaması biraz kalbimi incitmişti. Tikki'ye baktım,hâlâ uyuyordu.

Ben de uyandırmamayı tercih ettim. Yataktan doğruldum ve bir süre halıya baktım. Çünkü ben malım :-P Hâlâ halıya bakarken telefonumdan bildirim sesi geldi.
Telefonu elime aldım. Mesaj Adrien'dan dı.

Mesajlar:

"Miniğim,dün gece için özür dilerim. Lütfen beni affet.Bir de şuan yanında olamadığım için özür dilerim. Eskrim dersim biter bitmez yanına geleceğim."

"Önemli değil,görüşürüz."

Telefonu yatağa bıraktım ve tekrar mal gibi halıya bakmaya başladığımda ıslık ve ayak sesleri duydum. Sesler yaklaşmaya başladı.

Yaklaştı...

Yaklaştı...

Yaklaştı...

Sonra odamın kapısı açıldı. Seslerin sahibi Jessie idi.Yahu bu çocuğun elinden yedek anahtarı almalıyım. Çünkü bir gün kalpten gideceğimden eminim.

"Jessie,artık evime habersiz gelmesen?" Jessie cevap vermekte hiç gecikmedi."Eğer yedek anahtarı almasaydım şuan sana kim bakacaktı? Adrien ve ailen burda değil. Bana teşekkür etmelisin."

" Ben çocuk değilim Jessie. Kendi kendime bakabilirim.Hadi,konuşmayı bırak ve kalkmama yardım et." Jessie ellerini göğüsünde kavuşturup tek omzunu duvara dayadı ve cevap verdi."Olmaz. Adrien bugün yataktan kalkmaman gerektiğini söyledi."

"Hadi gel kalkmama yardım et. Adrien'a söylemem." Jessie"Ancelin hayır." dedi ve odadan çıktı. Beş dakika sonra elinde bir tepsi kahvaltı ile geri geldi.

Elinde tepsi ile yatağa,yanıma oturdu. Sonra gözlerini bir süre üzerimde gezdirdi,kalkıp tepsiyi sinirli bir şekilde makyaj masama koydu ,yanıma oturdu,tek eli ile yüzümü kavradı ve sinirli bir şekilde konuşmaya başladı.

"Ancelin,bunu sana kim yaptı!?" "Neyi Jessie?" "Bir şey yok gibi davranma Ancelin! Dudağın patlamış,vücudun morluklar içinde ve ellerinde sargı bezi var! Yoksa bunu sana Adrien'mı yaptı!? Çabuk söyle Ancelin!"

"Hayır!! Adrien yapmadı! Dün akşam karanlıkta merdivenlerden inerken düştüm. Düşünce de dudağım patladı." "Peki ellerine ne oldu!?" "Ş-eeyyy dün yemek yaparken tabaklardan birini kırdım. Kırık parçaları toplarken ellerimi kestim."

Ben yalanlarla durumu idare etmeye çalıştım ama Jessie hiç inanmış gibi görünmüyordu."Bana yalan söyleme Ancelin!" Jessie cümlesini bitirdiği anda Odaya Adrien girdi. Jessie Adrien'ı görür görmez yanına gitti ve gözüne bir yumruk attı.