Aşkın Mucizesi(2. Sezon Çıkmadan Önce Yazılmıştır.)

Felix,Yardım Et!!!!

Ancelin'in ağzından:

Kahvaltımızı yapıp evden çıktık. Sarah işe,bende gezmeye gittim. New York'un sokaklarını gezmeyeli çok olmuştu.
.........................................

Saat gece yarısı olmak üzereydi ve ve ben hâlâ sokaklarda geziyordum.

New York'tan gittiğimizde küçüktüm. O zamanlarda burada geçirdiğim her saniye, şuan beynimde tatlı birer anı olarak kendilerini gösteriyorlardı.

Sokaklarda gezerken ayakkabımın kaldırım taşları ile buluşup,çıkardığı tok seslerine kendimi kaptırmışken birisi bana çarptı.

Çarpmanın etkisi ile sendeledim. Tam kaldırım taşları ile buluşmama santimler kalmıştı ki birisi beni elimden tuttu.

Beni tutan kişiye bakmak için başımı kaldırmam ile bir çift gökyüzü mavisi göz ile karşılaştım. Belimden kavrayıp ayakta durmam için yardım etti.

"Özür dilerim önüme bakmıyordum.İyi misiniz bayan?"

"Asıl ben önüme bakmıyordum. İyiyim,teşekkürler."

Adam belimden tutmayı bıraktı. Bende yürümek için bir adım attım ama adam,bileğimden hafif bir şekilde tuttu.

Bende adama meraklı gözler ile o gökyüzü mavisi gözlere baktım.

"Bu saatte sokağa çımamalısınız. Sizi evinize bırakayım.Nerede oturuyorsunuz bayan?"

"Gerek yok ben gidebilirim."

"Hayır,ısrar ediyorum. Nerede oturuyorsunuz?"

"••••••••• adresinde."

"Tamam. Burada bekleyin,arabamı getireceğim."

Başım ile onayladım ve bir sokak lambasından destek alarak beklemeye başladım. Dakikalar içinde önümde siyah bir araba durdu. Arabaya bindim ve adam arabayı sürmeye başladı.

"Bu arada adınız nedir bayan?"

"Ancelin,peki ya sizin adınız nedir?"

"Felix."

"Beni evime bırakmayı teklif ettiğiniz için teşekkür ederim Bay Felix."

"Sadece Felix demeniz yeterli."

"Beni evime bırakmayı teklif ettiğin için teşekkür ederim Felix."

"Önemli değil Ancelin."

Sarah'nın evi pek uzak olmadığı için çabuk gelmiştik. Felix ile arabadan indik ve apartmana girip merdivenleri çıkmaya başladık.

Kısa sürede merdivenleri çıkmayı bitirmiştik.

"Evde birisi var mı?"

"Kuzenim var."

Felix zile bastı. Sarah kapıyı açtığı anda ağzı yarım metre açık kaldı.

"İçeri girebilir miyim?"

Sarah başı ile onayladı ve Felix ile içeri girip oturma odasındaki bir koltuğa oturduk.

"Teşekkürler Felix."

"Önemli değil Ancelin. "

Ceketinin cebinden bir kalem çıkardı ve avucuma bir numara yazmaya başladı.

"Eğer bana ihtiyacın olursa aramaktan çekinme."

Yazmayı bitirdiğinde kelemi ceketinin cebine yerleştirip gitti. Ben de avucumdaki numaraya baktım. Sonra Sarah yanıma geldi.