Kingdom Of Coreaceana (Defeating Darkness)

Chapter 14 - Welcome Home!

~Grayson's P.O.V~

Ano ba Gray! Alam ko awkward 'to. I-comfort mo nalang siya! Ay hindi hindi! Wag na lang?

Sabi ko sa isip habang pa ikot ikot.

"Hey bro, nakakahilo ka. Ang sakit mo sa mata." sambit ni Ivan.

"Edi pumikit ka." banat ko.

"Ako mag-aadjust ganon?"

"Sino bang nasasakitan sa mata ikaw naman?"

"Problema niyo?" awat ni Michael.

"Leave me alone. I don't have anything for her." sambit ko.

"Luh baliw ampotek." sabi ni Michael na nagpipigil ng tawa.

"Aish! Wag na nga lang!" sabi ko at pumunta na sa classroom at nakita ko siya na naka tunganga sa seat nya. She's kind of cute. Tsaka ang ganda niya. Ts--

"Psst! Bro!" Michael approached me as I was about to go to Marie.

"Bakit?"

"Upo na." psh. Klase na pala. Ang bilis ng oras.

Nandun lang kami ng parang walang nangyari. Ano ba kase ang nasa isip niya? Sayang di ko nababasa isip niya.

It's locked... Pero noni-gifteda siya. Pano niya nagagawa yon? She seems really weird.

Oops, I hit her.

"Aray." daing niya.

"Tss. OA." sabi ko.

Di nalang siya kumibo at nagsulat nalang.

~Marie's P.O.V~

"Aray." daing ko. Natamaan ako ng ballpen ni Gray. Ang tulis!

"Tss. OA." sabi niya. Di nalang ako kumibo at nagsulat nalang. Katamad ibuka ang bibig ko.

Mamaya pupuntahan ko si Nanay sa kingdom at sasabihin ko na ang totoo sa mga magulang ko.

-Dismissal-

Tutal dismissal na umuwi nako at pagkatapos ay nag teleport nako papuntang kingdom at nakita ko si Henny.

"Hey nerd!" sabi niya pero di ko nalang siya pinansin. Wala akong oras makipaglokohan dito.

Pumasok nako at nakita ko si nanay na maraming dugo at pasa.

"Nanay!" napasigaw nalang ako dahil dun.

Pinuntahan ko si nanay pero hinarangan ako ng guards.

"Hindi ka pwede pumasok!" sabi nung isa.

Nagteleport nalang ako at dahil dun napatayo ang Queen at King at nagtakha. Probably why I teleported.

"Nay! Okay ka lang ba?" tanong ko na at hineal na siya.

"B-bakit ka nandito?" sabi niya, maayos na si nanay at bumalik na kami sa bulwagan.

"Ako na po mismo ang magsasabi."

Okay sige Marie, kaya mo 'to. Prinactice mo 'to diba? Sige na sabihin mo na. Wala namang mawawala e.

"Ako po." napatigil ako at bumuntong hininga. "I am the Princess of Coreaceana. I was abducted by my standing mother's friend and kept me to take care of. After 18 years she finally told me the truth which gave me the instincts to also tell you. I heard that my standing mother is suffering here by the hands of the Royals so I came and now I'm here. Alive." nagtakha naman sila.

"Kung ikaw nga ang anak ko magpakita ka ng kapangyarihan. Marami na ang hindi mapagkakatiwalaan ngayon." mangiyak-ngiyak na sabi ni Queen Violet.

Nagpakita ako ng lahat ng kapangyarihan. Pano ko nalaman? Sa 1 week na nagkulong ako sa kwarto nalaman ko lahat dahil nagt-training ako. To develop and see if it is true.