Kingdom Of Coreaceana (Defeating Darkness)

Chapter 46 - History

~Marie's P.O.V~

Hindi na talaga titigil si Darkishena sa mga plano niya. Nababaliw na siya!

Gusto niya ng kapangyarihan hanggang sa magsawa siya. Di naman ata makatarungan yun. Kung kausapin ko nalang kaya?

"Marie! Breakfast is ready! Come here na!" tawag sakin ng girls sa baba. Di na ako nagluto dahil may mga bumabagabag sa isipan ko. Baka masunog.

"Coming!" sigaw ko pabalik at bumaba na din. Naglakad akong parang zombie. Naka pajama pa nga ako eh.

"Alam mo. Kahit na naka pajama ka, maganda ka parin." wika ni Isabela. Umupo nako at kumuha ng kakainin ko. Pakain na sana ako ng pinigilan ako ng mga babae.

"What are you doing?!" kumakain malamang?

"Kumakain?"

"Are you crazy!? Wala ka pa ngang plato oh!" tinignan ko ang lamesa at tama siya, wala ngang plato. Pinaglalagay ko lang ang pagkain ko.

"Bakit lutang ka Marie? Para kang zombie."

"Iniisip ko kasi kung bakit naging masama si Darkishena. Gusto ko ng kapayapaan Esthena. Naawa ako sa gifteds sa ginagawa nating pagpapatiwakal every war. Ako na ang susunod na Reyna, gusto ko ng kapayapaan para sa nasasakupan ko." wika ko. I sighed.

"You know what? We should ask your mother. Tita Violet and Tito Josheni knows about this issue. After eating we'll go to the castle. Sabado naman eh." tumango ako at inalis na muna ang pangamba.

Mabilis na ang panahon at nagteleport na kami sa castle.

"Mom! Dad! We're here!" sigaw ko. May pababa na tao kaya napatingala kami only to find out na si Mom and Dad yun. Daddy escorted Mommy as she go down. Ang ganda ganda niya, naka dress. Si Dad naman ay naka pantalon at long-sleeves.

"Wow, tita you're stunning! The dress suits you. Also you tito, handsome as always." wika ni Henny.

"Thank you dear. Ano nga palang kailangan niyo? Bakit kayo nandito?"

"Mom, we need answers to questions and clarifications to curiosity. May we?" I said with respect.

"Sure, sa kwarto na tayo." she said and teleported. Sumunod narin naman kami.

"Before we start can we have some food?" tanong ni Dad at nag-ring ng bell, hudyat na kailangan ng isang maid.

Dumating ang maid at may ilan pang pinag-usapan ang dalawa at agad rin naman nagtungo ang maid and a few minutes ay nakabalik na siya with a tray full of food, biscuits to be specific.

"Mom, bakit po naging sakim si Tita?" I said while she on the other hand is putting protection to the room para walang makarinig.

"Well, here goes it is. One day may isang babae na ubod ng ganda." panimula niya. "Ang babae na yun ay ang Grandma niyo. Si Queen Elhiza. Napangasawa niya si Hansel na isang di hamak na nasa mababang posisyon. Until one day nagpakasal sila, boto ang mga magulang ni Elhiza kay Hansel dahil masipag ito at maalagain. They had three offsprings. Si Light, Darkishena and Violet. Si Light ang mommy ni Henny and pinangalanan siya nun dahil ubod ng puti ang kanyang balat. Si Darkishena ay dahil ang buhok nito ay kasing itim ng uling. Violet naman dahil favorite color yun ni Elhiza. Si Hansel ay pumanaw dahil sa pagsakripisyo nito sa unang digmaan at si Elhiza ay pinasa ang korona sa pinakabatang si Violet. Ako yun! Haha. Si Light ay suportang suporta sa bunso ngunit si Darkishena ay naging taksil dahil gusto niya na sa kanya ang Coreaceana. Dahil suportang suporta si Light kay Violet ay pinatay niya ito para walang sagabal pero dahil may kapangyarihan na si Violet, ginamit niya ito para protektahan ang Coreaceana in her young teenage years. 17 pa lamang si Violet ng pinasa sa kanya ang korona and si Darkishena ay 18 and si Light naman ay 19. Darkishena made a kingdom on her own at lumikha ng mga tao." tumutulo na ang luha ni Henny sa sensitibong usapan. Habang kami ay nakapoker face.

"Why didn't you do something to stop her?" tanong ni Esthena.

"We did. Ayaw niya maniwala samin. Actually I don't want to be queen, I want Ate Darkishena to be instead of Ate Light because I love her. I love Ate Light but she doesn't want to be queen but instead she wanted to be a farmer even though na prinsesa siya. She doesn't want to pity her kaya mas gusto kong si Ate Dark nalang ang maging queen. Until one time mom chose me over ate Dark kaya siya naging ganyan. The real reason behind is that na bawal magreyna o maghari ang mga maiitim ang buhok and that was the greatest mistake Mom made. Pamahiin lang pala yun. It's too late she died and ate Dark didn't even come to have condolences. Now, I took care of this problem. Mom is with Ate Light now. And now, I had you and your brother with Josheni." wika nito.

Limang minutong katahimikan dahil pilit na sinisink in ng lahat ang sinabi ni Mom. Nagsikain lang sila ni Dad at hinihintay ang aming reaksyon.

"So Tita made this dahil sa maling akala?" tanong ni Henny.

"Yes. Actually Mom didn't love ate Dark because of the pamahiin. Malas daw yung mga maiitim ang buhok kaya di niya tinuring na anak si Ate Dark. Favorite naman siya ni Dad and her two sisters, us, we loved her pero di niya lang nakikita." sabi naman ni Mommy.

"Tita should have listened to your side. Ngayon umabot pa sa mga may namamatay na tao." sabi ko.

"Padalos-dalos yang Tita mo Lavender. Palagi siyang nagdedesisyon agad-agad. Kaya nung mga bata pa kami she always gets scolded by Mom. Daddy naman on the other hand ay ipinagtatanggol siya. Kami naman ay pinapanigan sila ni Dad. Pero what can we do now? Ganyan na siya, uhaw sa kapangyarihan na binigay isa-isa satin. Parati siyang pumapatay ng tao but the truth is kapag may namamatay na masama o may kasalanang tao mapupunta yun sa Dark Kingdom kaya madami ang hukbo niya." paliwanag naman ni Mommy ulit.

"Darkishena was my bestfriend ever since we're born. Kaming apat yun ng mommy mo at si Light. Parati kaming magkadikit niyang si Darkishena pero nung naging masama siya, I forgot her and cursed her. Malaki ang kasalanan namin sa kanya. She needs love pero walang nakapagbigay sa kanya nun dahil di niya natatanggap ang efforts ng mga kapatid niya." paliwanag naman ni Daddy.

"Tita needs love." Henny said.

"Well. Mom since it's Saturday dito na muna kami ng girls. Okay lang ba?" tanong ko.

"Why not? Pwede naman, may kwarto naman kayong lahat dito eh pati ang boys. Speaking of boys, asan sila?" tanong ni Mom.

"Nasa dorm po. Di na namin sinama." Isabela answered.

"Oh, sige pumunta na kayo sa mga kwarto niyo. See you nalang okay? The bell will ring at exactly 12 for lunch." bilin ni Daddy samin.

"Yes Dad/Tito." lumabas na kami pero nagbeso beso na muna. Nakarating nako sa kwarto at nagisip-isip na muna.

Si tita, nabuhay sa maling akala. Sa pagkakamali at sa di pakikinig. I think she really needs love. Wala siyang pamilya, nagpaka-independent siya sa maling paraan. Naging masama siya dahil kay Grandma.

*****

Vote

Comment

And share po para masaya!! Lablab hart hart 😍😍

Last na po ito! Enjoy reading ha? Lab ko kayo kahit silent kayo.