Chapter 12

243 11 2
                                    

Balak ko pa sanang tawagan ang may ari ng number na may madaming text at miss calls at ayun nasa bungad na siya ng pinto, hindi ko na itinanong kung paano niya nabuksan ang pinto dahil, Romano always has ways.

"Why are you not answering my calls?" Tinitigan niya mula ulo hanggang paa si Shaun. And stared back at me.

"Kita mo naman di ba? kakalipat ko lang, meaning busy ako." Tinanguan ko si Shaun para senyasang okay lang si Romano kasi mukhang balak nitong hampasin na ng gitara.

Naintindihan naman ni Shaun ang pag senyas ko ng stop and go kayat, nag boluntaryo itong umalis.

"No obviously, your not that busy."

Kayat nagligpit ako ng pinagkainan namin ni Shaun, nag ayos ng mesa at dinala ang mga pinggan sa lababo.

"Really? we're not in talking terms again?" Isinandal nito ang braso sa poste ng maliit kong lababo, imprisoning me with his bulk frame.

"Hindi pa ba obvious? busy ako o."

He and his mini laughs.

"Get off me Romano." Sinadya kong palakasin ang gripo para matalsikan siya ng tubig dahil alam na alam kong epektibo ang ganoon. Pero hindi siya natinag, first time kong magkamali.

"I missed you so much my very own North Star." Niyakap niya ako sa likod at inamoy amoy ang buhok ko.

Napatigil ako sa ginagawa ko. At ang pesteng luha mas malakas pa sa daloy ng gripo.

"There you go again Romano, you will play with me for a while and then set me aside." Humarap ako sa kanya na tumutulo hindi lang ang luha kundi pati uhog.

"When other kids started to go play with me." Walang kiyemeng ipinahid ko ang mukha ko sa damit ko.

"You will going to chase them away and make me believe I can trust you." Itinulak ko siya at hinampas sa dibdib.

"And then you'll break my heart again and the cycle will start over!" Hinampas ko siya mg paulit ulit.

Nasaksihan ko kung paanung nanlumo siya. Hindi ko alam kung kaninong mundo ang mas mukhang gumuho.

"Sinubukan ko Jen na tuluyan kang huwag mahalin, maniwala ka pinilit kong kalimutan ka. But girls doesn't interest me anymore."

Sinabunutan niya ang sariling buhok.

"All I can think of is you and the life we could have bee..."

"Tama na please, just set me free, alam mong ayuko ng drama diba? I just have this feeling na pinapanood ako sa soap opera ngayon,.so can you please do me a favor, leave. Get out of here, get off my life and let me move on in peace."

Siguro ito na ang pinaka mahabang sinabi ko at may pinakamalalim na hugot.

And now we're starting over again.....charot Flash back time!

The dinner was actually a business meeting and I cannot relate. Ipinakilala niya ako bilang kaibigan at kababayan. Tama naman siya, hindi ko ma spot ang difference. Hindi ko alam kong dapat ba akong magalit or assuming lang ako.

"Roms I have a question."'Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya habang sumasakay kami ng company car pauwi.

"What is it?" Binababa niya ang mata nuya sa akin kunot nuo. Wala siyang idea kayat nawalan na din ako ng lakas ng loob na itanong.

"Wala nakalimutan ko na." Pinisil niya naman ang ilong ko.

"Silly willy." Saka tumawa siya ng mahina.

"Can I have your phone?" Tinitigan niya ako ulit.

"Why?" kunot nuo niya ulit.

"Just give me the damn phone!" He looked away and hesitated to give me his phone. Hinablot ko pa sa kanya.

Idinial ko ang number ko, at ayun iba na pala ang cellphone number niya.

"Care explaining this?" Tanong ko

"Look , nawala lang sa isip ko neside bagong palit lang ako, and you're already here, we don't need to call each other that often. Valid ang reason niya kayat di na ako umangal. Pero kahit valid, parang may mali pa din.

Inihatid lang niya ako saka umalis din siya ulit.

"Itenext ko kaagad siya. Umuwi ka bukas ng maaga mag luluto ako ng Kare-kare."

Malaki ang condo pero isa lang ang kwarto,alangan namang sa sala ako matulog, mukhang jungle ang room ni Romano kayat inayos ko muna, nilinis at pinalitan ang covers, sa aking pag hahanap ng mga sheets ay hindi koapigilang e inspect ang mga damit niya at amuy amuyin. Amoy Romano hmmm. Nakuntento na ako sa ganito.

Kimabukasan naka fifty calls at  twent messages ako sa bagong number niya. Mag aalas onse na ulit at wala pa din siya. Mukhang mapapanisan ako ng kare-kare. Sa inis ko itinapon ko ang buong kaldero sa trash can at pumasok sa kwarto. Isinara at nilock ang door knob at pati ang security lock ng kwarto.



Gravitational Pull (Completed)Where stories live. Discover now