No Promises (Shawn Mendes fanfictie)

Hoofdstuk 12

           

Ik schrik wakker van een plotselinge beweging van de trein. Mijn handen wrijven in mijn ogen en langzaam word de omgeving zichtbaar. Tot mijn verbazing lig ik in bed. Daar ben ik niet in slaap gevallen. Ik merk ook op dat ik gewoon in mijn kleding in bed lig. Ik sla de dekens van me af en stap uit het bed. Zo zacht mogelijk loop ik naar de kleine koelkast om een flesje water te pakken. Ik kijk uit het grote raam en kijk naar de lege velden die worden belicht door het maanlicht. Plots verdwijnen we in een tunnel en kijk ik naar mijn eigen weerspiegeling in het glas. Ik neem een paar flinke slokken van het water en zet deze op de glazen bijzettafel. Ik pak mijn telefoon van de tafel en schrik van het aantal gemiste oproepen en berichten. Ik slaak een diepe zucht en gooi mijn telefoon op de tafel. Daar kijk ik morgen wel naar. Ik gaap en gooi snel mijn hand voor mijn mond. Ik vind gapen echt vreselijk omdat ik er altijd superlelijk uit zie als ik het doe. "Hey wat doe jij op?" ik schrik me dood als ik het gestalte van Shawn in de opening van de slaapkamer zie staan. "Ik werd ineens wakker." Zeg ik. Hij zet een zacht lampje aan waardoor we elkaar kunnen zien. Zijn haar zit volledig door elkaar en hij haalt er een hand door. Hij draagt net als gisteravond alleen een sportbroekje en ik dwing mezelf naar zijn gezicht te kijken. "Ik kan me helemaal niet herinneren dat ik in slaap ben gevallen in bed." zeg ik. "Klopt, je was op de bank in slaap gevallen dus ik heb je maar in bed gelegd." Antwoordt hij als hij naar de tafel loopt en de dop van het flesje water haalt. "Oh, dankje." Hij neemt een paar teugen en zet het flesje weer op de tafel. "Ik ga weer slapen kom je ook?" vraagt hij. "Ik kom eraan." Zeg ik als ik de staart uit mijn haar haal. Misschien is mijn haar nog te redden nadat ik met mijn staart in slaap ben gevallen. Ik sla de dekens weer open en voel de warmte van het lichaam van Shawn. Zonder dat ik het door heb ga ik dichter naar hem toe liggen en val ik binnen korte tijd weer in slaap.

"Goedemorgen." Fluistert een stem zacht naar me toe.Ik voel een kus op mijn voorhoofd en open mijn ogen half om niet meteen verblind te worden door het daglicht. Ik zie een schim naast het bed staan en het lukt me om mijn ogen helemaal open te doen. Shawn staat voor mijn neus en lacht naar me. "Goedemorgen." Zucht ik diep. Hij gaat op de rand van het bed zitten en kijkt me aan. Ik besluit rechtop te gaan zitten en wrijf in mijn ogen. "Hoe heb je nog geslapen?" vraagt hij. "Wel oké denk ik." Ik heb ontzettend goed geslapen maar ben nu zeker nog niet in de stemming omoverdreven vrolijk te gaan doen. "Ik merkte het, je lag helemaal tegen me aan."Lacht Shawn. Ik sla mijn handen voor mijn hoofd en probeer niet rood te worden."Sorry, ik weet ook niet waarom ik dat deed." Excuseer ik mezelf. "Hoef je geen sorry voor te zeggen. Ik vond het eigenlijk wel fijn." Zegt hij. "Op niet vieze manier!" verbeterd hij snel. Ik moet lachen. "Ik vond het ook fijn op de niet vieze manier." Zeg ik.

*********************************

Hoi! vandaag weer twee hoofdstukken zoals beloofd. Al meer dan 50 reads!!! ben er superblij mee. dank jullie wel!

All rights reserved!