Hoofdstuk 18

1.3K 48 2
                                    

"Wat hoef ik niet te weten?" Shawn kijkt serieus uit zijn ogen en ik slik mijn verdriet weg. "Niks Shawn." Zeg ik. "Nee, Amy je doet al heel de dag raar. Wat is er aan de hand?" "Ik ga wel even naar binnen." Zegt Aaliyah. Ze verdwijnt door de deur en gaat op de bank zitten. Shawn gaat naast me zitten en kijkt me bezorgd aan. "Wat is er nou Amy?" ik slik. Mijn tranen komen terug. Hij legt zijn hand op mijn knie. "Je kunt me alles vertellen Amy." "Is het waar Shawn dat je me wilt lozen?" hij kijkt me niet begrijpend aan. "Hoe kom je daarbij lieverd?" "Ik heb jou met Michael horen praten vanmiddag. Je wilt me dumpen hè?" snik ik. "Nee natuurlijk wil ik je niet dumpen Amy! Hoe kom je daar nou bij?" ik haal mijn schouders op. "Michael zegt dat soort dingen wel vaker daar moet je je niks van aantrekken." Hij veegt mijn traan weg met zijn hand. "Lieverd, ik hou van jou. Dat weet je toch. Ik wil je niet kwijt, echt niet." Op mijn mond verschijnt een kleine glimlach. Shawn komt dichterbij en zoent me. Ik zoen zonder te twijfelen terug. "Sorry." Zeg ik beschaamd na de zoen. "Nee, ik snap het." Ik schudt mijn hoofd. "Nee, ik had nooit zo gemeen moeten doen tegen je. Echt sorry." "Het is goed love." Zegt Shawn met een glimlach. Ik sla mijn handen om hem heen. Het voelt zo fijn als ik hem kan knuffelen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en staat op. "Kom, gaan we naar binnen." Zegt hij met uitgestoken hand. Ik pak zijn hand en loop met hem naar binnen. "Hoe proefde de huig van mijn broer?" zegt Aaliyah lachend. Ik lach mee. "Heel vies!" zeg ik als ik naar haar knipoog. "Je ging er anders helemaal voor!" hoor ik Shawn zeggen. Ik bloos. "Oké hou er maar over op." lach ik.

Het is ongeveer tien uur 's avonds als Aaliyah op het punt staat om weer naar huis te gaan. "Ben je met de bus?" vraagt Shawn. Ze knikt en geeft ons een knuffel. "Tot de volgende keer!" zegt ze als ze de deur uit loopt. Shawn sluit de deur en draait zich naar me om. "zo schoonheid, nu zijn wij weer alleen." Zegt hij met een gemene glimlach. Ik lach. Voor ik het weet hang ik over zijn schouder. "Shawn laat me los!" roep ik terwijl ik in het rond spartel. "Nee, ik ga je denk ik op de bank dumpen." Zegt hij. Hij gooit me op de zachte bank die mij gelukkig opvangt. "Dat is gemeen!" ik gooi een kussen naar hem maar het lukt hem net te ontwijken. Hij pakt het kussen van de grond en begint me ermee te slaan. Ik pak een ander kussen en sla terug. hij rent snel naar de slaapkamer en pakt de grote kussens. "Dat is vals spelen!" zeg ik als ik hem achterna ga. Ik spring vol op hem op het bed en ga op hem zitten. "Zo, dat is je verdiende loon!" zeg ik. In een fractie van een seconde draait hij de rollen om en ligt hij boven op mij. Onverwachts drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik wist dat hij me niet wilde dumpen. Hoe kon ik zo stom zijn om dat te denken. We houden van elkaar.

************************

Bijna 3k!!!!! echt supervet dit had ik nooit gedacht!!

All rights reserved.

No Promises (Shawn Mendes fanfictie)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora