Hoofdstuk 34

1.2K 41 0
                                    

Het is inmiddels vijf uur en het begint al aardig donker te worden. Samen met Shawn lig ik op de bank. Door het raam tegenover de bank hebben we uitzicht op het meer met de bossen ernaast. Het ziet er prachtig uit en zijn er beide stil van.Het doet me denken aan de zomervakanties waar ik met mijn vader naar dit soortplekken ging om te kamperen. Mijn moeder moest er nooit wat van hebben en bleef altijd lekker thuis in de luxe. Het waren mooie momenten met mijn vader die altijd veel te kort waren. Als we weer terug naar huis kwamen werd er weer ruziegemaakt tot mijn vader op zakenreis ging. Er stroomt een traan langs mijn wang die ik snel wegveeg. "Wat is er?" vraagt Shawn bezorgd. "Ik denk aan vroeger."Hij streelt met zijn handen door mijn haar. "Aan je vader?" ik knik en veeg nog een traan weg. "Waarom heeft hij mij in de steek gelaten?" zucht ik. "Dat zul je nooit weten lieverd, je moet het een plekje geven." Hij heeft gelijk het is nu bijna een jaar geleden maar toch is het moeilijk. "Dat gaat niet zo makkelijk." "Vertel eens je leukste herinnering van hem." De gedachte aan dat moment doet me glimlachen. "Het was vrijdagmiddag en hij kwam me ophalen om een weekend bij hem te logeren. Mama was al heel de dag aan het aandringen aan hem dat ik gezond moest eten en dat ik geen junkfood meer mocht. Toen ik in de auto zat zijn we meteen naar een cafetaria gereden en heeft hij bijna het hele menu voor ons gekocht." Ik lach. Dat was papa. "Hij klinkt als een leuke man." Zegt Shawn."Hij was de beste vader die je je kan bedenken, ondanks zijn werk dan." Ik zucht. "Maar dat is nu voorbij." "Wat voor vader denk je dat ik zou zijn." Ik ben verbaasd door de vraag van Shawn. "Ik denk dat je nog beter dan mijn vader zou zijn." "Ik hoop dat ik net zo goed ben als hem, dan krijgen we allemaal kinderen zoals jij." Ik lach. "Dat wil je niet Shawn." Hij lacht mee. "Ik denk dat we een goede mix maken." "Hoe kom je ineens op die vraag Shawn? Wil je nu al kinderen?" "Nu nog niet, maar als we ouder zijn. Jij?" ik haal mijn schouders op. "Ik wil wel zeker zijn dat onze relatie werkt, ik wil niet dat er hetzelfde gebeurt als bij mijn ouders is gebeurt." "We hebben nog even." Zegt Shawn. Ik lach en draai me om. Ik geef hem een zoen en kijk in zijn prachtige ogen. Ik weet dat onze relatie werkt. Onze relatie is zo sterk als een huis maar we moeten er allebei wel voor blijven vechten. 

**************************

All rights reserved.

No Promises (Shawn Mendes fanfictie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu