No Promises (Shawn Mendes fanfictie)

Hoofdstuk 29

Shawn en ik scrollen door de reacties die binnen een paar minuten al binnen kwamen stromen. Vrijwel alle reacties zijn positief met af en toe een ontzettend rare negatieve reactie waarbij ik voor een bepaald beroep wordt uitgemaakt. "Zie je,je bent supergoed!" "Echt super bedankt Shawn!" zeg ik als ik hem een knuffel geef. "Ik kan niet wachten tot je het morgen voor Andrew gaat zingen." Shawn geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Ik ga je nooit meer loslaten." Zeg ik tegen hem. "Ik jou ook niet!" "Ik heb honger." Shawn lacht. "zullen we elkaar dan toch maar loslaten." Ik knik en laat hem los. Boven aan de trap ruik ik de heerlijke geuren van het avond eten en we rennen snel naar beneden. "Jongens,kom snel zitten we gaan eten." Zegt de moeder van Shawn. "Waar is Aaliyah?"vraagt Shawn. "Aaliyah blijft vannacht logeren bij een vriendin." Het eten is heerlijk en al snel zit ik vol. "Neem nog wat, we hebben genoeg." Zegt de vader van Shawn. "Nee, dank u maar anders ontplof ik." "je mag je zeggen hoor, ik voel me al zo oud." ik glimlach. Niet veel later is iedereen klaar en verplaatsen we ons gesprek naar de achtertuin. Shawn en ik zitten samen op de bank. Zijn arm ligt om mijn schouders heen. "Amy, was jij dat trouwens die aan het zingen was vanmiddag?" ik knik. "Wat goed zeg! Shawn je moet haar eens meenemen naar de studio." Shawn lacht. "Heb ik al bedacht mam, morgen gaat ze mee en gaat ze zingen voor Andrew." "Ik wil niet brutaal zijn hoor Amy, maar waarom Frans?" Ik slik. Ik vind het altijd vreselijk om het verhaal te vertellen aangezien het niet zo lang geleden is gebeurt. "Je hoeft het niet te vertellen Amy, als je niet wilt." Zegt Shawn. Zijn moeder kijkt ons vragend aan. Ik schudt mijn hoofd. "Nee ik vertel het wel. Mijn vader is Frans en ik heb de liedjes ook in zijn taal geschreven omdat hij een aantal maanden geleden is overleden." Karen is duidelijk aangeslagen door mijn verhaal. "Ach wat erg,wat mooi dat je voor hem zingt." Ik knik. "Hoe is het gebeurt?" zegt de vader van Shawn. "Pa?!" zegt Shawn boos. "Mijn moeder en ik zijn op een dinsdag samengaan shoppen. Toen we terug kwamen stonden alle lichten en de tv aan dus we dachten dat mijn vader thuis was. Toen we hem riepen reageerde er niemand dus ik ben door het huis gelopen om hem te zoeken." Mijn stem breekt en Shawn pakt me steviger vast. "Hij heeft zichzelf opgehangen in de slaapkamer van mijn ouders!" er rolt een traan over mijn wang. De moeder van Shawn veegt snel een traan weg. "Het spijt me zo voor je." Zegt Karen. Mijn vader spookt door mijn hoofd. Ik wil hem terug! 

**********************

Hoi!!!! al superveel nieuwe lezers erbij!! superbedankt daarvoor.

All rights reserved.