Hoofdstuk 4

1.4K 57 0
                                    

Ik schrik wakker in een reflex. Ik ben zeiknat van het zweet en adem heel snel. Waar ben ik? ik ben helemaal gedesoriënteerd en val uit bed. Mijn ogen staan wijd open en ik voel de adrenaline door mijn lijf gieren. "Amy?!" hoor ik Shawn stamelen. Ik sta op en loop naar de badkamer. 'Rustig aan Amy, je zit niet meer vast.' Zeg ik tegen mezelf terwijl ik een plens water in mijn gezicht gooi. Het helpt niet. Het gevoel van het mes tegen mijn keel gaat niet weg en ik heb het gevoel dat ik ga stikken. "Amy, wat is er?" Shawn staat in de deuropening. Ik schud mijn hoofd en merk dat ik hard begin te huilen. Shawn legt zijn hand op mijn schouder. "Lieverd, gaat het." "Shawn ga slapen laat me maar." Zeg ik. "Nee, Amy... wat is er aan de hand." Hij draait me om en ik kijk recht in zijn ogen. Normaal zou ik rustig worden van zijn blik maar het gevoel van doodsangst lijkt niet weg te gaan. Mijn blik wordt gefocust op een schim die ik achter het lichaam van Shawn zie staan. Mijn ogen spreiden zich als ik zie dat het een man is met een bivakmuts die een machinegeweer op ons richt. "SHAWN!!" gil ik keihard. Ik wijs naar de plek waar de man staat en Shawn draait zich geschrokken om. "AMY! Wat is er met je?!" zegt hij hard tegen me als hij me door elkaar schudt. "Zie je hem niet?" zeg ik met tranen in mijn ogen. Hij schudt zijn hoofd en doet de deur in de badkamer dicht. "We zijn hier met z'n tweeën Amy, alleen jij en ik." Hij laat me op de gesloten wc-pot zitten en gaat op zijn hurken zitten voor me. Ik leg mijn handen voor mijn ogen. Dat schudden lijkt een beetje geholpen te hebben. "Wat gebeurt er met me?" Vraag ik hopeloos. Shawn lijkt het antwoord ook niet te weten. Hij pakt me stevig beet en geeft me kusjes op mijn voorhoofd. "Het komt goed." We blijven zo een tijdje zitten en hij helpt me naar het bed. Ik ga tegen hem aanliggen en hij slaat zijn armen om me heen. "Je bent veilig, ik bescherm je oké?" Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn hoofd. Ik vertrouw hem. Bij hem ben ik veilig. Aan zijn ademhaling kan ik horen dat hij wacht tot ik slaap en binnen de kortste keren lig ik weer te slapen. Ik weet niet hoe laat ik wakker ben geworden maar het was midden in de nacht en ik hoop dus nog even te kunnen slapen.

******************

Hoi allemaal!! I hope you like it!

All rights reserved.

No Promises (Shawn Mendes fanfictie)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt