Romantizm #3
"Sen de gözlerine bir deniz hapsetmişsin sanki. Denizden uzak kalmaya dayanamayan ben, bu gözlerde en çok ihtiyaç duyduğum suların varlığını buluyorum." Denize tapan adamın bu her kelimesinden samimiyet akan ifadesi beni en derinlerime...
Medya;Azra Egeli ve Atlas Aladağ Bölüm müziği;Alicia Keys-Girl on fire
Herkese yeniden merhabalar yeni bölümle karşınızdayım.Sadece Atlas ve Azra'nın olduğu bir bölüm sizleri bekliyor.Bakalım bu bölümle ilgili düşünceleriniz neler olacak.Lütfen bana beğeni ve yorumlarınızı belirtmeyi unutmayın.Hikayeden beklentilerinizi duymak ve sizlerin yorumlarını okumak çok keyifli:)
Lafı daha fazla uzatmadan sizleri yeni bölüme alayım.Tabi bölümü votelemeyi de lütfen unutmayın.Herkese keyifli okumalar:)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Atlas Aladağ'dan güzel bir gif de hediyem olsun.Bu gülümsemeyi Atlas'ın Azra'ya gönderdiğini hayal edebilirsiniz:)
*****
"Hayır!"
"Hayır!Senden nefret ediyorum!"
Uykumun en derinlerinden işittiğim Atlas'ın bağırış sesleri ruhumun en ücra köşelerinde yankısını bulmuştu.Böylesine güçlü ve kudretli bir adamın nefretini kazanma fikri beni iliklerime kadar titretmişti.
"Nefret ediyorum!" Bu sefer daha bilincimle duyumsadığım Atlas'ın sesi beni rüyalar aleminden gerçekliğe döndürmüştü.Gözlerimi açmamla sadece ayın aydınlattığı karanlık bir odada kocaman bir yatakta yattığımı farkettim.
Ve farkettiğim bir diğer şey ise yanımda uzanan bir yandan titrerken bir yandan da sayıklayan bir Atlas'tı.Resmen Atlas Aladağ bir kabusun pençesine düşmüş tüm nefretini bilinçaltında gördüğü kişiye aktarıyordu.
Daha fazla onun bu haline dayanamayarak bir yandan "Atlas!" diyerek diğer yandan da onu kolundan tutup uyanması için sarsmaya başlamıştım.
Gözlerini aniden açmasıyla çatık kaşlarının altında kopkoyu duran kızgın elalarını mavilerime dikmesi bir olmuştu.Onun nefretle dolup taşan bakışlarını en derinlerimde duyumsamış Atlas Aladağ'dan bir kez daha korkmuştum.
Sonrasında gerçekliğe dönmesiyle ifadesi yumuşayan Atlas yine de düzeltmediği çatık kaşlarıyla konuşmaya başladı.
"Azra?"Daha deminki öfkesinden biraz da olsa kırıntılar taşıyan Atlas ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi.
"Sen..sen kabus görüyordun.Seni o yüzden uyandırdım." Kendimi ne kadar zorlasam da sesimin titremesine engel olamamıştım.Ölesiye güvendiğim bu adamdan ölesiye de korkuyordum.Bu hisler benim ruhuma kadar işliyor koparılamaz bir parçam haline geliyordu.
Benim bu halimle bakışları yumuşayan Atlas kendini yataktan kaldırmış ve bana arkasını dönerek yatağın kenarında oturur pozisyonu almıştı.Sonrasında ellerinin arasına aldığı başıyla içsel bir hesaplaşma halinde olduğunu fazlasıyla belli ediyordu.
Dayanamayıp ona güç vermek istercesine elimi omzuna koydum ve hafifçe sıktım.
"İyi misin Atlas?"Dokunmamla gerilen vücudunu dikleştirmiş sonrasında elimi tutup eline hapsetmişti.
