Denizkızı (Tamamlandı)

Bölüm 45 - Final

Medya;Atlas'tan Azra'ya.
Bölüm müziği;Göksel - Denize Bıraksam

Herkese yeniden merhaba final bölümüyle karşınızdayım:) Açıkçası bu yazıyı fazlasıyla duygulanarak ve biraz da gözlerim dolarak yazıyorum. Ne güzel bir şeymiş emek vermek ve emeğini içine sinen şekilde noktalamak...

Ayrı ayrı tüm okuyucularıma buradan sonsuz teşekkür ediyorum. Bu hikayeye destekleriniz okumanız bile benim için çok önemliydi. İyi ki varsınız ve hepiniz çok değerlisiniz. Yaklaşık altı aylık emeğimi güzel olduğunu düşündüğüm bir finalle noktalıyorum:)

Buradan beni yalnız bırakmayan Sarıkedi olarak her ne kadar bu hikayeyi tek başıma yazsam da kurgu ve repliklerde, verdiği fikirlerle hikayeme yardımlarını esirgemeyen Karakedi'ye sevgiler ve teşekkürler. İyi ki ciddikediler hesabımızı açmışız da burada böylesine tatlı okuyucularla buluşma şansına erişmişiz...

Lafı daha fazla uzatmadan sizleri yeni bölüme alıyor ve keyifli okumalar diliyorum:)

*****

4 Yıl Sonra Atlas Aladağ;

"Baba ilerde ben de gemi kullanacak mıyım?"

Kumsaldaki çakıl taşlarını elindeki kovasına dolduran ve daha dört yaşında gemi kaptanlığı hayalleri kuran oğlumun kararlı yüzünde bakışlarımı gezdirdim. Şimdiden beni kendine rol model alıyor, ne yapıyorsam aynısını kendisi de yapmak istiyordu.

"Gemi de kullanacaksın yat da kullanacaksın."

Bana dalgalı kumral saçlarının çevrelediği sevimli çehresi ve masmavi gözleriyle gülümseyen Deniz'imin kurduğum cümleyle mutluluktan havalara uçtuğunu anlayabilmiştim.

"Peki ya benim ne zaman seninkiler gibi sakallarım uzayacak baba?"

Oğlumun meraklı ifadesiyle sağ elim uzamış olan sakallarıma gitti ve onları sıvazladı. Eskisi kadar işlerle ilgilenemediğim için sakallarımı kesme gereği de duymuyordum. Bu rahatlığımın oğlumun ilgisini fazlasıyla çektiği belliydi.

"Senin de olur oğlum, şimdilik daha erken."

Elindeki kovayı yere bıraktığı gibi huysuz bir surat ifadesiyle yerine çöktü ve kollarını birbirine bağladı.

"Bana ne ben hemen uzasın istiyorum. Anneme küstüğüm gibi sana da küseceğim artık."

Denizkızı'mın konuşmamızda geçmesi ve Deniz'imizin annesine küs olma düşüncesi içimi sızlatmıştı. Oğlumun melekler kadar masum ve bir o kadar da eşsiz annesine küsme sebebini anlayamamıştım.

"Deniz'im, yakışıklı oğlum. Neden küstün anneye?"

Omuzlarını kaldırıp hızla geri indiren Deniz yine mızmızlıklarından birini yapmaya hazırlanıyor gibi duruyordu.

"Ona küsüm çünkü benimle eskisi kadar ilgilenmiyor, kucağında hep Okyanus'u taşıyor."

Deniz'imin kız kardeşini kıskanıyor olduğu gerçeği yüzümde huzurlu bir gülümseme halinin canlanmasına sebep olmuş, annesine büyük bir kıskançlıkla bağlı olan yanının bana çektiğini anlamamı sağlamıştı.

O an işittiğimiz bana dünyaları bahşeden sesle bakışlarımızı arkamızdaki büyük eve çevirdik.

Denizkızım eşsiz güzelliği ve o güzelliğine eşlik eden eşi benzeri olmayan kızımızla deniz kenarında konuşlanmış evimizin terasında duruyor bize bakıyordu.