Twin Gangster Goddesses [#Wattys2019]

Chapter 32

A/n: This chapter is dedicated to AngelShaineFu thank you for reading.

Chapter 32: Talk

LHIYANAH'S POV

"Sis..? Are you feeling better?" para akong baliw na kinakausap ang pader. Nang hindi na naman ako sinagot ni Lhissanah, nagpasya akong umalis na lang.

Tatlong araw na ang lumipas, pagkatapos ng mala-impyernong gabing yun. Kinumutan ko siya at nagpaalam.

Even though ganyan siya, aware parin siya sa mga pangyayari dito.

Kahapon lang din inilibing si Elleishia at Harold. Nagulat nga kami nung sinabi ni Ate na dapat magkatabi ang lapida nila. Urgh! Ang gulo na ng mga pangyayari. May mga nagtatanong na din sa amin kung bakit ba namatay si Harold. Syempre wala akong masabi dahil hindi naman ako ang huling nakasama niya. We tried to ask her pero..........no comment eh.

Isang malaking question mark parin sa amin ang mga kaganapan sa Power Inc. Only Goddess Lhissanah Xi, knew, what was happening.

Mabilis akong lumabas ng hospital at nagtungo sa mansion para sa meeting ng clan.

LHISSANAH'S POV

I let out a deep sigh. I tried to think and analize every part pero wala talaga akong makita. Who is 'Z'?

Napahawak ako sa sintido ko ng bigla itong sumakit. Shit! I can't do anything kung magkukulong ako dito. I have fresh wounds, pero sa tingin ko ay kaya ko 'to.

I'm guilty. I wasn't able to witness Elleishia's funeral. And since mukhang busy naman ang lahat, nobody will know.

Ngumisi ako.

Marahas kong hinila ang dextrose na nakakabit sa kanang kamay ko. Napapikit ako sa sakit. Tumayo ako at naghanap ng coat. Hindi naman ako nabigo dahil may limang coat sa closet. Kinuha ko yung isa at sinuot.

Binuksan ko ang pinto at bahagyang sumilip sa labas. Medyo marami din ang mga tao ngayon kaya nakasabay ako sa kanila. Its a good thing though na niligay nila ako sa isang highclass na hospital.

Tumingin ako sa tiyan ko ng kumirot ito. I wasn't surprise to see blood.

"Shit! Kailangan kong magmadali." gusto kong tumakbo nalang palabas perk hindi ko pwedenv gawin yun dahil baka mahalata ako. I'm so obvious. Wala akong slippers at halata pa na naka pajama ako ng hospital.

Nang nasa exit na ako at nakalabas na ng hospital. Narinig ko ang report tungkol sa pasyenteng tumakas. Palihim akong ngumisi.

Mabagal ang mga hakbang ko ng makarating sa sementeryo. Napatingin ako sa mga bulaklak sa lapida ni Harold at Elleishia.

"May dumalaw na pala sa inyo." I smiled at them.

Mahigit 15 minutes yata akong nakatulala lang dun. I can feel my blood dripping already. Unti-unti naring bumibigat ang pakiramdam ko.

Naramdaman ko ang mainit na likido na dumaloy sa pisnge ko. "I'm so sorry." after that, my tears were nonstop.

Then, someone hugged mo from behind. Kung sinong manyak man to, pasasabugin ko ang bungo nito mamaya.

ZACKARY'S POV

Hindi ko alam na may ganitong side pala si Lhissanah. I really thought that she's heartless. But seeing her right now-in this situation.

She needs someone that will comfort her right?

Hindi ako sanay sa mga ganitong sitwasyon, kaya tinitigan ko lang siya. And seeing her this near, mas na-a-appreciate ko lang kagandahan niya. She looks pretty when she smiles pero para sa akin, mas maganda siyang tignan habang umiiyak.

Yung tipong kahit nakasimangot siya ay mas lalo siyang gumanda.

Mahina kong tinampal ang ulo ko. "What's happening to me? Sht!" pabulong kong sabi sa sarili.

"Bakit andito ka Zackary? Dadalaw ka rin?" mapupungay na ang mga mata niya. Its as if any minute now ay mahihimatay siya. Sinulyapan ko siya.

"Actually, papaalis na nga ako. Dito ako galing and I brought flowers too." itinuro ko ang mga bulaklak na nilagay ko

Napunta ulit ang tingin ko sa babaeng umiiyak sa harap ko.

"Hindi ko man lang nasabi sa kanya kung gaano ko siya kagustong maging kaibigan." hinimas niya ang naka-ukit na pangalan ni Elleishia sa lapida. "I wasn't able to express how much I adore her. She's been good to me, pero hindi ko man lang nasuklian ang kabaitan na ibinigay niya sa akin. I was too afraid."

Sa bawat segundong lumipas na nakikinig ako kay Lhissanah, dumadami din ang mga tanong ko.

Nakaramdam ako ng kakaibang lamig sa tiyan ko. When I looked at it, I was shocked. Tumatagos na sa damit ko ang dugo na nanggagaling kay Lhissanah.

"Queen.... I need to bring you back. You lost too much blood already." hinawakan ko siya sa braso pero tinabig niya ang kamay ko.

"I was too afraid. Because I knew, right from the start that, having a friend...will be a problem." bahagya akong yumuko. So that I cab see her face clearly in this distance. "Pero hindi ko naman ginusto na maging ganito ako eh. If I had a choice, pipiliin kong maging normal. But, I don't have any choices!"

"Gusto ko lang naman sabihin sa kanya na, na na-a-appreciate ko yung mga ginagawa niya. "

Ngayon alam ko na. Everyone has its own weakness. Even the most powerful warrior has its downfall. Lahat namamatay, lahat natatalo.

Akala ko dati siya na, siya na ang pinaka cool na nakilala ko. She's emotionless, yung skills niya ay ibang klase. And she has this weird attitude and a great body.

"Hey, its okay. I'm sure alam na niya yan ngayon. And Elleishia.....she's a true friend. When she likes a person, she will definitely protect and treasure that person. At naiintindihan din kita Lhissanah, wala kang dapat pagsisihan dahil mahirap din yun sa parte mo. Being a gangster is a difficult job lalo na kung may pamilya ka. That's why other gangsters hide their real identity. And you, being a gangster and its Queen at the same time is no joke."

Parang may humaplos sa puso ko nang makita ko siyang ngumiti ng bahagya. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin yun. I'm not a vocal person and I have difficulties in expressing what I am thinking.

"Thank you." wala sa isip akong ngumiti dahil sa sinabi niya. "Wag kang kiligin bro." mahina niyang sinuntok ang braso ko. I chuckled.

"Harold..." biglang nagbago ang ihip ng hangin. Nabuhay ang mumunting galit sa dibdib ko. "Kung alam ko lang, hindi na sana humantong ang lahat sa ganitong sitwasyon." kumunot ang noo ko.

"Anong ibig mong sabihin?"

"This is not the end Zack. Harold is not our enemy, he saved me. At isa lang ang pwedeng gumawa ng lahat ng ito. We need to find out who the hell is Z-."

She stopped talking. Ilang segundo pa ang lumipas bago ko siya hinarap. Nagulat ako ng makita ang itsura niya. She's so pale.

"Oh shit!"

Dali-dali ko siyang binuhat at patakbo isikay sa kotse ko.

"Pag mayroong nangyaring masama sayo Lhissanah, di ko alam kung anong gagawin ko sa sarili ko."

To be continued...