Księżniczka nie zna Łobuza

Prolog

Krystian rozmawiał z lekarzem na korytarzu, zaraz po tym jak ze łzami w oczach opuścił salę.

-Wróci jej pamięć?-Zapytał.

-Ciężko powiedzieć. Miała silny obrzęk w miejscu odpowiedzialnym za pamięć krótkotrwałą. Może wszystko przypomnieć sobie jutro, za dwa lata albo nigdy...

Chłopak spuścił głowę i udał się w kierunku wyjścia ze szpitala.

Na bazie każdy chodził zaniepokojony, czekając na informację.

-I co z nią?-Zapytała Oliwia.

Chłopak spojrzał tylko na dziewczynę po czym udał się do swojego gabinetu, biorąc po drodze z kuchni butelkę whisky. Nie chciał żyć. Nie miał dla kogo... jedyna miłość jego życia nie pamięta go.
Księżniczka nie zna Łobuza.

Po paru godzinach przyszedł do niego Sebastian.

-Ej stary, co z nią?

-Nic.

-To czemu jesteś załamany? Wyjdzie za parę dni i będzie znów wszystko pięknie i ładnie.

-Nie będzie...

-Bo?

-Bo ona kurwa mnie nie zna! -wstał szybko zrzucajac na ziemię szklankę, która z hukiem rozprysła się na milion kawałków- kumasz!? Nie pamięta mnie! Ani Ciebie ani nikogo!

__________
Tydzień pozniej

-Zrobię tak: dam jej czas. Jak sobie przypomni to super.

-A jak nie? - Zapytał Sebastian.

-To rozkocham ją w sobie na nowo...

Nowe rozdziały już w świata !!