Bir elim midemde, baygın bir şekilde koltukta uzanıyordum. Rade sürekli birileriyle konuşuyor, pencereden dışarıyı kontrol ediyordu. Evine varalı neredeyse yarım saat olmasına rağmen ne o sakinleşebilmişti, ne de ben gözümü açabilmiştim. Midemin bulantısı yüzünden daha etrafa bile göz atamamıştım.
Beyfendi nihayet ne kadar kötü olduğumu gördüğünde etrafta dolanmayı keserek yanıma geldi. Başımda öylece dikiliyordu.
"İyi misin?" diye sordu endişeli bir ses tonuyla.
Alaycı bir ses çıkararak gözlerimi açmaya çalıştım.. "Harikayım," dedim zayıf bir sesle. Sert bir soluk vererek elini alnıma koyduğunda elinin sıcaklığı aniden beni terletmişti.
"Bir yerin ağrıyor mu?" diye sordu. Baş parmağı hafifçe şakağımı okşuyordu.
Yutkunarak başımı iki yana salladım. "Kussam geçer. Ama kusamıyorum."
"Bir daha dene."
Cidden kalkıp banyoya kadar gidebileceğimi düşünüyor muydu?
"Gözümü açamıyorum. Banyoya nasıl gideyim?" diye homurdanmaya çalıştım ama şu an kızgınlığın lüzumu yoktu. Zaten kızgın olacak kadar gücümde yoktu.
"Ben götürürüm," dedikten sonra beni tek hamlede kucağına aldı. İtiraz etmek istedim ama yapamadım. Hem bu bahaneyle ona iyice sokulmuş oluyordum. Ama heeey, hangi kız Rade'e dokunmak istemezdi ki?
Birkaç saniye içinde banyodaydık.
Beni klozete oturttuktan sonra kollarını göğsünün üzerinde kavuşturarak gözlerini bana dikti. Ona tek gözümü açarak baktım.
"Ne var?" diye mırıldandım başımı düzgün tutmaya çalışarak.
"Kussana."
Şu durumda bile emir verdiğine inanmak güçtü. "Ne?"
"Kus."
Demesiyle birlikte hızla yerimden kalkıp kusmam bir olmuştu.
Sabah uyandığımda ne başım ağrıyordu ne de midem bulanıyordu. Hatta hayatımda bu kadar güzel uyku uyumuşmuydum bilmiyordum. Sanki kuş tüyü bir yatakta yatıyordum ve nedense yorganın içi sıcacıktı.
Esneyerek kollarımı iki yana açtığımda sol tarafımda hissetiğim sert şey kaşlarımı çatmama sebep olmuştu. İyi de benim yatağımın yanlarında eşya yoktu ki?
Elimle bir süre sert şeyi yokladım. Sıcaktı. Girinti ve çıkıntıları vardı. Hatta... bazı yerlerinde tüyler bile vardı. Sanırım gece bir sokak köpeğini evime almıştım.
"Ah harika," diye homurdandım kısık bir sesle. "Yanımda bir sokak köpeği uyuyor. Umarım Pitbull falan değilsindir. Aslında kaniş olsan seni besleyebilirim bile."
"Kaniş mi?"
Konuşan bir köpek.
Hatta sesi Rade'e benzeyen, konuşan bir köpek.
Tamam, dün gece fazla içmiş olmalıyım. Sanırım olanları şöyle bir hatırlamam gerek.
Jamie'yle dışarı çıktık. Çok içtim. Adam diye biriyle tanıştım. Sonra... Rade geldi. Beni zorla evine götürdü. Sonra?
Bir saniye. O zaman şu an...
"Rade!"
Dehşet dolu bir çığlıkla yataktan zıpladığımda ayağım yorgana takıldı ve sonuç, düştüm. Evet yataktan aşağı düştüm. Acıyla sızlayan kalçamı ovalayarak geri geri sürünmeye çalıştım ama nereye kadar gidecektim orası şüpheliydi.
"Burada ne arıyorsun?" diye tısladım sürünmeye devam ederken. Dirsekleri üzerinde doğrularak yatakta benim tarafıma geçti ve bana tepeden bakmaya başladı. Kırpışan yeşil gözleri ve uykulu yüzüyle gözüme masum bir çocuk gibi görünmüştü.
"Dün geceyi unuttun mu?" diye sordu esneyerek. Ama sözlerini duyduğum an bedenim kaskatı kesilmişti. Dün gece derken neyden bahsediyordu?
"Ne oldu dün gece?" dedim korkuyla. "Ne yaptın bana? Lanet olsun!"
Benim yirmi yıldır özenle koruduğum bedenimi, benden habersiz ele geçirmiş olamazdı değil mi? Rade bu kadar aşağılık biri miydi? Yoo, hayır. Ben ki Solyn Morgan, ben ki erkek düşmanı, ben ki seks karşıtı bir insan, sadece sarhoş olduğu için biriyle yatacak biri değildim. Kafam her ne kadar yerinde olmasa da bu tür şeyler kanıma işlemişti yani.
"Ah Rade! Durma, sakın durma!" Sesini incelterek inlemeye başladığında dudaklarının seğirdiğini görmüştüm. Bir an beni kandırıyor mu acaba diye düşündüm ama Rade böyle şakalar yapacak biri değildi.
"Cidden yaptık mı bunu?" diyerek ellerimi göğsüme bastırdığımda üzerimde tişört olduğunu fark ettim.
Ne yani? Beni gerçekten kandırmış mıydı?
"Sakin ol bakire," diye kıkırdayarak sırt üstü devrildi. "Sarhoş bir kızdan faydalanacak biri değilim."
"Gerçekten mi?"
"Hayır. Sadece kusmuk kokan biriyle seks yapmazdım."
Duyduğum habere sevinsem de içimde nedensiz bir burukluk oluştu. Son söylediklerini dalgasına söylemiş olsa da haklıydı.
Hem, ne olursa olsun benden faydalanmamıştı. Düşüncelerime ve hislerime önem vermişti. Bana dokunmamıştı.
Ya da belkide dediği gibi kusmuk koktuğum içindir.
Eski pozisyonuna dönerek kollarını aşağı sarkıttı ve gözlerini bana dikti. Sanırım sessizliğimi yanlış anlamıştı.
"Şaka yaptım," dedi dudaklarını büzerek. "Cidden, kendimi zor tuttum. Gece daha sakin yatmalısın."
"Niye ki?" Sıcak mı basmıştı?
Sırıtması gergindi. "Beni bütün gece taciz ettin. Bir de etrafta ben masumum ben bakireyim diye dolanıyorsun."
Somurtarak ona bakmaya devam ettiğimde aklımdaki soruyu dile getirdim. "Niye yanımda yattın ki? Ben salonda da uyurdum."
Cevap vermedi. Bunun yerine kollarını aşağı sarkıtmaya devam ederek gözlerini kapattı.
"Dün gece neler olduğu hakkında konuşmalıyız."
Ve içimden bir ses bu konuşmanın hiç hoşuma gitmeyeceğini söylüyordu.
Ayrıca onu ilk defa bu kadar garip görüyordum. Size de öyle gelmedi mi?
Burada neler dönüyordu, öğrenmek istiyor muydum bilmiyordum. Sanırım en iyisi susup Rade'in söyleyeceklerini dinlemek.
Yarın itibariyle sınav haftama girmiş bulunuyorum. Aksama olursa şimdiden özür dilerimm. Yorumlarınızı bekliyoruuum :D
Not: Bölümün kısa olduğunun farkındayım ama dediğim gibi, sınav haftasııı :/
