The Wolf

H17 Kan je zwemmen?''

Ga je me niet terug brengen'' hij schud zijn hoofd ''Ik ga je terug brengen naar huis''

ik kijk hem niet begrijpend aan maar toch met een glimlach. 

{Bella}

Hier lopen we dan. ''Was hij echt mijn mate?'' vraag ik. ''Wat voelde je toen je bij hem was, tintels, een sterke geur?'' zegt hij. Ik denk zo goed mogelijk na terwijl we veder lopen.'''Ik voelde eigenlijk niks bij hem alleen een leeg gevoel omdat ik weg was van  mijn vrienden en  familie'' 

Hij knikt. ''Ik haal je daar weg hoor je me?"' verteld hij me vast beraden.

We lopen nu al een tijdje en het is al donker geworden , Maar ik heb het niet koud. ''Hoe kan het dat ik het niet koud heb '' glimlach ik. ''Dat komt omdat je nu meer lichaamswarmte hebt''

Zo beginnen we een gesprek en begint hij uit te leggen hoe je zou kunnen bijten of kan veranderen want veel wist ik al van Jack. ''Hoe heet je eigenlijk?'' Hij lacht. ''Noem me Nash'' Ik knik lachend. ''zal ik doen''

~~~~

We zijn aangekomen in een dorp. ''Wat doen we hier? ''Binnen door route '' grijnst hij. Als we lopen begin ik toch echt wat trek te krijgen. ' Nash ik krijg trek'' Hij knikt en trekt me mee naar een cafetaria , ik knik goedkeurend. We beginnen met eten. 

Als we uit gegeten zijn gaan we weer weg. We hebben alweer 1 uur achter de rug.

''Zijn we er al bijna?'' zeur ik, '' Bijna, verander dit duurt anders te lang '' 

''Als we maar snel zijn'' hij knikt, ''Nog niet' Ik kijk naar mijn schoenen, Nash zegt niets meer en is vrij stil. Ik kijk hem aan hij kijkt alleen maar geschokt naar voren. Ik kijk ook.

''Alpha Daniel'' vraag ik ongelovig , Hij knikt en komt steeds dichter bij. ''Hoe durf jij weg te rennen bij mij'' grijnst hij. Ik slik , ''Ik wil niet en ik ga terug '' zeg ik terwijl mijn ogen steeds donkerder worden. 

''Rennen" fluister ik naar Nash hij knikt, Ik trek hem mee en begin op mijn snelst te rennen door alle bomen heen waar we ons nu bevinden. Maar niet voor lang en hij rent al naast ons, Maar geef niet op en ren een tikkeltje sneller, Hij is verbaasd maar haalt ons snel weer in.

''Kan je zwemmen?'' fluister ik in zijn oor, Nash knikt. We komen aan bij een rivier. ''verander in een mens en spring erin ik ga mee'' hij knikt weer we kijken allebei vooruit en zien de rivier steeds dichter bij komen.

''Nu''  en wil springen maar Daniel pakt me bij mijn arm. ''zo snel weg gaan '' hij kijkt me schuin aan, Waardoor ik mijn gezicht draai en ik heb geen blik waardig gun. Hij pakt me strakker vast en laat me hem aankijken door mijn kaken vast te pakken.

''Probeer het niet nog eens zeg je vriend maar dag '' fluistert hij in mijn oor.

Ik knik en draai me om, hij kijkt niet blij ik geef hem een blik dat hij stil moet zijn. Daniel heeft me nog steeds goed vast. ''Nash.. '' Daniel kijkt goedkeurend toe zijn greep verslapt wat. Ik draai me snel om en trap hem. ik  spring erin Nash mee trekkend. 

Daniel gromt. ''Ik ga mooi niet voor jou zwemmen ''hij begint te huilt in wolf. Nu moet iedereen van zijn roedel het gehoord hebben. Ik zwem nog sneller tot dat we hem uit het oog zijn verloren en ik opgelucht zucht, Maar alle bomen om het rivier zie je niet veel. 

En moet daar net iemand staan, die ik liever niet had gezien op dit moment.