Come On Mess Me Up ✨LARRY✨

31. Electric Love

           

Kate poznała swojego chłopaka w grudniu dwa tysiące ósmego roku, kiedy to wraz z Harrym konkurowali względem tego, kto przygotuje więcej posiłków dla bezdomnych. Osobę odpowiedzialną za rozdawanie ich i zajmującą się zbiórką pod względem technicznym był Michael. Mężczyzna był nieco młodszy od Kate, ale wyglądał na całkiem dojrzałego. Kobieta szybko przekonała się, że był naprawdę sympatyczną i inteligentną osobą, a do tego był dość przystojny. Jego uroda jednak nie należała do zwyczajnych i Cat była przekonana, że w innych okolicznościach nie obejrzałaby się za nim na ulicy. Prawdopodobnie nawet nie miałaby okazji spotkać go gdzieś indziej, bo mężczyzna poświęcał dużo wolnego czasu wolontariatowi, a resztę spędzał w pracy. Kate uznała, że zapewne właśnie dlatego z nikim się nie spotykał pomimo tego, że był intersujący. Dochodziła do tego jeszcze jego nieśmiałość i kompletny brak umiejętności rozmowy z kobietami. Wtedy jednak dziewczyna uznała to za całkiem słodkie i wymienili się numerami telefonów.

Kate była zdzwiona tym, jak Michael różnił się od wszystkich mężczyzn, z którymi kiedykolwiek się spotykała. Najczęściej jej typem byli przystojni, pewni siebie faceci, którzy bez problemu potrafili za nią nadążyć. Spotykając się jednak z Michaelem musiała się nieco hamować i robić wszystko bardzo powoli. Momentami nawet trudno jej było uwierzyć, że mężczyzna jest dorosły, bo tak dziecinnie podchodził do wielu spraw związanych z fizycznością. Pocałował ją w policzek na pożegnanie dopiero na jednym z kilkunastu spotkań, a chwycenie jej za rękę w miejscu publicznym było największą bliskością na jaką się odważył. Dodatkowo zdawał się kompletnie nie zwracać uwagi na to, jak wygląda dziewczyna, z którą się spotyka. Kate miała w swojej szafie kilka stylizacji, które zawsze działały na mężczyzn, jednak Michael wciąż był niewzruszony, traktując ją z ogromnym szacunkiem i nie sprowadzając ich relacji do fizyczności.

Dziewczyna jednak nie potrafiła tego zakończyć, bo pomimo faktu, że czuła się coraz mniej atrakcyjna naprawdę go lubiła. Dobrze im się ze sobą rozmawiało, Michael zabierał ją ze sobą na różne akcje wolontariuszy i to na nią pozytywnie działało. Podobało jej się, że czasami zamiast spędzać wieczór w barze pracowała w wolontariacie, pomagając innym.

Dodatkowo przerażał ją nieco fakt, że nawet po kilku tygodniach umawiania się, wciąż nawet się nie pocałowali. Kate nie czuła się na siłach tego inicjować, bo wydawało jej się, że mogłaby zostać odepchnięta. Michael zaś nie najwyraźniej nie zdawał sobie sprawy z znaków, jakie mu dawała, więc dziewczyna w końcu po jakimś czasie postanowiła zwierzyć się przyjaciołom.

Tamtego dnia zastała w barze jedynie Zayna i Harry'ego,  którzy dyskutowali o czym, podczas gdy Malik coś szkicował. Gdy tylko ją zobaczyli szybko to chowali, jednak Kate niezbyt miała siłę na poznawanie ich tajemnic. Tym bardziej, że według niej ta dwójka co najwyżej mogła się w sekrecie rozmawiać o lubrykantach, co w tej chwili tylko by ją zdołowało ze względu na jej brak życia seksualnego.

– Dlaczego on mnie nie chce? – jęknęła, siadając ciężko na przeciwko nich. – Czy coś jest ze mną nie tak? Czy ja naprawdę jestem aż tak nieatrakcyjna? To przez te małe cycki, prawda? Ale czy one naprawdę są takie małe?

– Kate, właśnie prosisz o ocenę swoich piersi dwóch gejów – powiadomił ją Zayn. – Podpowiem ci, że my raczej wolimy płaskie klatki i penisy między nogami.

– Wow, dziękuję za rozwiązanie wszystkich moich problemów! Pójdę wyhodować penisa! – uznała sarkastycznie. – A potem włożę ci go do gardła, żebyś w końcu się zamknął.

– Rany, ty naprawdę jesteś sfrustrowana seksualnie – stwierdził Harry.

– Przepraszam – powiedziała ze smutkiem. – Po prostu przez niego zaczynam czuć się coraz mniej atrakcyjna.