maledictus [marauders era]

6 ° şans

Bölüm Parçası

Florence + The Machine - Seven Devils

Bölüm Medyası

Esmeraude Mercier (by: @hawkeyee)

❆❆❆

Artık iyice bulamaç olmuş kahvaltısıyla oynarken sıkıntıyla bir kez daha ofladı. Dostu Esme ile ayrı binalara düşünce hayatının bu kadar sıkıcı olacağını düşünmemişti. Göz ucuyla onun masasına baktığında Esme kahkahalar içerisinde takımından bir çocuğundan anlattığına gülüyordu. Eleanor onun için elbette mutluydu ama bu can sıkıntısına bir çare olmuyordu maalesef. Gerçi bunu hak ettiğini biliyordu. Esme insanlarla iyi ilişkileri olandı. Kendisi de insanları çileden çıkararak kendinden uzaklaştıran.

Arkadaşına olan bakışları daha korkunç hale gelmeden dikkatini bulamaç olmuş yemeğine vereceği sırada gözleri bir çift mavi gözle keşişti. Gözlerin sahibinin geçen gün tanıştığı Cyrus olduğunu fark ettiğinde hızla gözlerini kaçırdı. 

"Putain!"* dedi sinirle. "Kesin ona baktığımı düşündü."

"Bir şey mi dedin?"

Yanına hızla oturan Lily'e döndüğünde endişeyle yutkundu. 

"Yok." dedi hemen kestirip atarak. "Sadece sıkıntıdan patlıyorum."

"Eğer ödevler birikmemiş olsa sıkıntını geçirmen için yardım ederdim." dedi Lily yüzünde sevecen bir gülümseme ile. Eleanor'da bu gülümseye karşılık vererek, "Dert etme. Eminim bir şeyler bulurum." dedi. "Bu arada arkadaşların nerede?"

"Clarke yine ortalığı karıştırdığı için şu an savaş alanı olan yatakhaneyi toplamakla meşguller." dedi ve ekledi. "Bu arada dikkat et. Geçen gün attığın sersemlet yüzünden sana bilenmiş durumda."

"Alışık olmadığım bir şey değil." 

Lily bu sözlere karşılık, "Sen yine de dikkatli ol." diyerek genç cadıyı uyarırken tabağını çoktan kahvaltılıkları ile doldurmuştu. Eleanor'da tekrar bulamaç olmuş yemeğiyle oynamak için önüne döneceği sırada kafasına düşen şeyle birden irkildi. Kafasını kaldırdığında tanıdık bir baykuş gözüne ilişti. 

"Sanırım bu sana."

Gözlerini kısarak Lily'nin ona uzattığı zarfa baktı. "Bana kimden ne gelebilir ki?"

"Belki ailen göndermiştir."

Saman rengi zarfı kızıl saçlı cadının elinden alarak dudak büzdü. "Sanmıyorum. Onlar bana pek fazla şey göndermez."

Zarfı alıp incelerken tanıdık bir el yazısıyla yazılmış ismini gördüğünde yüzünde bir gülümseme belirdi. "Abim Marlon'dan." dedi merakla kendisine bakan Lily'e dönerek. "işleriyle o kadar meşgul ki ondan gelebileceği aklımın ucundan bile geçmedi."