maledictus [marauders era]

10 ° garip

Kolaj yapımı: naturethief

    ❆❆❆ 

Gözlerini açtığında başında dikilmiş endişeli gözlerle ona bakan Esme'yi görmeyi beklemiyordu. Daha doğrusu kendisini revirde yatarken bulmayı beklemiyordu. Nasıl buraya geldiğini hatırlamaya çalışırken gözlerini sıkıca yumdu ama eline geçen tek şey oldukça şiddetli bir baş ağrısı oldu. 

"Eleanor..." dedi diğer bir yanındaki tanıdık ses. "İyi misin?"

Gözlerini açıp o tarafa döndüğünde Lily'nin o parlak yeşil gözleriyle karşılaştı. Konuşmak istese de kurumuş boğazı ona engel olmuştu. Bunu anlayan Esme yanı başındaki sürahiyi alıp bardağa biraz su doldurdu ve Eleanor'a verdi. Genç cadı yerinde doğrularak sudan bir yudum aldı. 

"Madam Pomfrey'in dediğine göre bayılmanın hiçbir sebebi yokmuş ama bu kadar süre baygın kalman da normal değilmiş."

"Bayılmak mı?" dedi Eleanor şaşkınca. "O yüzden mi buradayım?"

"Ne olduğunu hatırlamıyor musun?" diye sordu Lily. 

Eleanor hayır anlamında başını salladı. "En son hatırladığım Cyrus ile çay dükkanına girmemiz." Aklına bir anda genç oğlanın gelmesiyle bir anda yatağından fırladı. Zavallı kim bilir bayılınca nasıl da endişelenmişti. Dahası ya Eleanor'u yanlış anladıysa ya genç kızın kaçmak için numara yaptığını düşündüyse? Yüce Merlin kesinlikle rezil oldum.

"Cyrus nerede?" diye sordu merakla. 

"Onu az önce gönderdik. Zavallı o kadar endişelenmişti ki yüzü bembeyaz olmuştu."

"Aynen." dedi Lily. "Hatta arkandan o bayılacak sandık."

"O zaman o buraya gelmeden çıksam iyi olur."

"Neden?" diye sordu merakla Esme.

"Merlin aşkına, Esme." dedi sinirle Eleanor. "İlk buluşmamızda bayıldım. Hem daha buluşma resmi olarak başlamadan. Bu çok utanç verici."

"Cyrus böyle şeyler düşünecek biri değil. Eğer öyle olsaydı onunla randevuya çıkmana hayatta izin vermezdim."

"Dahası her ihtimale karşı bu gece revirde kalman gerek ve merak etme Madam Pomfrey Esme'nin burada kalmasına izin verdi."

Eleanor iki arkadaşının sözleriyle biraz da olsa rahatlamıştı ama bu rahatlık Cyrus'un bir anda revir kapısından içeri girmesiyle sona ermişti. Eleanor uyuma numarası yapmayı düşünse de artık bunun için çok geçti. 

"Cyrus ben gerçekten çok üzgünüm." 

Cyrus tam yatağının başında durdu. "Bunun için özür dilemene gerek yok."