maledictus [marauders era]

16 ° karşılaşma

Scamanderlerin evinde herkes bembeyaz bir Noel sabahına uyanmıştı. Bu güzel sabah herkesin neşeli bir ruh haline bürünmesini sağlamıştı. Bir kişi dışında. Eleanor Lefebvre, büyükannesinin güncesinde yazanları okuduktan sonra korku dolu bir ruh haline bürünmüştü. Ailesi bir lanetin pençesinde yaşıyordu ve bunu ölü büyükannesi dışında bir de kendisi biliyordu. Dahası bu durumu insanlara nasıl açıklayacağını ya da nasıl çözüm bulacağına dair en ufak bir fikri bile yoktu. 

Tina teyzesinin neşe dolu sesi koridorda yankılandığında hızla yatağından kalkıp kucağındaki günceyi saklayacak bir yerler aradı. Bu sırada defterin yaprakları arasından eski bir fotoğraf ahşap zemine düştü. Mutlu bir çift yüzlerinde kocaman bir gülümseme ile önce karşıya sonra da birbirlerine bakıyordu. Eleanor resmi yerden alırken kadını tanımıştı. Yüz hatlarını miras aldığı büyükannesiydi kadın. 

Yanındaki adama baktığında oldukça yakışıklı olduğunu kabul etmeliydi. En az yanındaki kadın kadar mutlu görünüyordu ama daha da dikkat ettiğinde gözlerindeki o korkunç boşluğu görmüştü genç cadı. Dahası adam kendisine öylesine tanıdık gelmişti ki tüyleri diken diken olmuştu ister istemez. Resmin arkasına baktığında bir ipucu aradı ama hiçbir şey yoktu. 

Tina teyzesinin kendine doğru yaklaşan sesini duyduğunda resmi güncenin arasına sıkıştırdı. Yaşlı kadın kapıyı tıklayıp içeri girmeden önce defteri eşyalarının arasına saklamayı başardı. Gülümseyerek, "Demek uyanmışsın." dedi. "Kahvaltı hazır. Adela ve Burchard'da geldiler. Çok gecikme."

Eleanor gülümseyerek başını salladı. Tina teyzesi odadan neşeyle çıktığı an bu gülümseme de yüzünden silinmişti. Kahvaltıyı inecek gücü hiçbir şekilde kendinde bulamıyordu. Çünkü acı gerçeği öğreneceği günceyi okumak için sabaha kadar oturmuştu. Yanaklarına hafifçe vurarak mırıldandı. "Hadi Eleanor. Noel sabahı neşelen ve kimseye bir şey belli etmeden bugünü atlat." Giyecek bir şeyler almak için dolabın kapağını açarken nasıl olsa maske takarak dolaşmaya alışkınsın diye içinden devam etti. 

❆❆❆

Akşam Noel ışıkları her tarafı aydınlattığında Scamander ailesinin evinde kahkahalar dinmek bilmiyordu. Tina, eşi ile hiç değişmeyen tanışma hikayelerini anlatırken Esme dışındakiler sanki hikayeyi ilk kez duyarmış gibi merakla ve neşeyle dinliyorlardı. Newt, eşi hikayeyi bitirdiğinde utangaç bir şekilde gülümserken çiftin iki çocuğu babalarına sarılmadan edememişti. 

Tam o anda Esme göz ucuyla arkadaşına bakma ihtiyacı hissetti. Belki diğerleri bir şey fark etmemişti ama sabahtan beri arkadaşında garip bir şeyler vardı. Ne olduğunu çözememişti ama en kısa sürede onu kenara çekip konuşmayı kafasına not etmişti. Şimdi ise genç cadı belki yüzlerce kez dinlediği hikayenin heyecanı ile gözleri dolu bir şekilde Scamander ailesine bakıyordu. 

Bu sırada omzuna dokunan el ile dikkati dağılıverdi. Elin sahibine döndüğünde gülümseyerek kendisine bakan Marlon ile karşılaştı. Kitapçıda geçirdikleri vakitten sonra bir daha baş başa kalma fırsatları olmamıştı. "Bir dakika gelebilir misin?"