The Alpha's Mate (Alphas of Lair Series #1)

Chapter One: Black Envelope

The loud ring of the telephone woke me up. I groaned and covered my ears with the pillow. Wala pa yatang apat na oras ang tulog ko at ngayon ay tinatawag na naman. I don't know what's the point of giving me a day off when I cannot sleep until afternoon. And come on! It's freaking Sunday! Ano bang plano ng taong 'to?

Ilang sandali pa ay tumigil ang tunog ngunit isang sigaw ang narinig ko mula sa intercom.

"Gabrielle Jaiyanna Trevino!"

I grunted and pulled myself from my comfortable bed. Binuksan ko ang pinto at tumambad sa akin ang inaasahang tao. Of course, who would ever dare to knock on my room except her?

Hindi ko na naitago ang pag-irap. Tuluyan siyang pumasok sa aking silid habang dumiretso ako sa banyo upang maligo. I yawned before opening the shower. I let the cold water drip into my body, waking up my sleepy senses. After the quick shower, I changed into my typical outfit: black jeans and white crop top together with my brown leather boots. I blow dried my hair and made it into a high ponytail. I put on my black leather watch, then grabbed my shades, keys, and of course, my knife.

"Oh come on! Ngayon na lang tayo magkakasama, mag-iinarte ka pa!" Bulyaw ni Gesa sa akin ngunit inirapan ko lang. Umagang-umaga ay may kinakalikot na naman ito sa kanyang gadget. Natawa ito nang iminuwestra ko sa kanya ang pinto. She giggled as she passed by me. Isinara ko ang pinto habang pinapaalalahanan ang sarili na huwag masyadong mainis. I, then, started to walk towards the elevator. Nakasunod ito sa akin habang may kausap sa kanyang earpiece. Napailing ako dahil mas committed pa yata siya kaysa sa akin.

The carpeted hallway is already occupied by the hunters. Some of them greeted us with good morning. Tanging si Gesa lang ang sumasagot sa kanila, ang iba ay hindi na nag-abala pang bumati sa 'kin. They know I won't respond to them. It's better anyway.

"You know, it's no need and useless to knock." ani ko sa kanya bago pinindot ang close button ng elevator pagkatapos naming pumasok. Umandar iyon patungong ground floor. Tamad kong pinagmasdan ang pagpapalit ng floor number habang nakikipag-usap pa rin ang kasama ko.

Tamihik kaming nakarating sa ground floor ng building. Mas maraming tao dito kumpara sa fifth floor kung saan kami galing kanina. Nandito ang tanggapan at café ng headquarters which is the busiest place during regular days. Kapag papasok mula sa main door, nasa kaliwang bahagi ang tanggapan. May sampung pabilog na lamesa ang nakapwesto roon at bawat lamesa ay may limang upuang nakapalibot. Some plastic trees are placed in the corners of the room, making the place livelier. May mga paintings na nakasabit sa dingding, most of it are abstract. Sa kanang bahagi naman ang kainan na nagsisilbing pinaka-kitchen ng headquarters. Maaaring dito kumain ang mga hunters o sa sarili nilang kwarto kung gusto nilang magpa-deliver. In short, tila regular na hotel ang gusali. I see some early birds, siguro'y may mga trabahong kailangang gawin. Some are eating and some are roaming around the place. I saw Theron at the telephone just beside the main door. Nang makita ako ay kumaway ito sa 'kin. Hindi ko siya pinansin at tumuloy sa paglalakad.

Dumiretso kami ni Gesa sa café. Umupo kami sa dati naming pwesto which is the table with a high chair. Nagtawag si Gesa ng tagapag-silbi habang nanatili akong nakamasid sa paligid. Hindi ko na sinabi sa kanya ang gusto kong kainin dahil alam kong alam na niya ito. I glanced at the clock in the wall, telling me it's only five o'clock in the morning. Bahagya akong sumilip sa bintana na katabi lang namin. It's still dark outside, even if the grounds are surrounded by torch lights. May mga iilang bantay rin na naglalakad sa paligid.

"Welcome back, Jaiyanna." ani Prestel. Inilapag nito ang pagkain namin sa lamesa habang nangingiti pa rin na nakatingin sa akin. Napailing ako. Masyadong mataas ang enerhiya niya sa akin.