The Alpha's Mate (Alphas of Lair Series #1)

Chapter Forty-Four

I instructed Vil to keep an eye on the registrar as Duke and I head towards the secret laboratory. Tulad ng dati ay tahimik at malamig ang lugar. Ang hangin sa loob ay amoy ng pinaghalo-halong kemikal. The familiar hallways welcomed us as we head towards the door of the laboratory. Hindi ako nag-aksaya ng panahon at agad na binuksan iyon.

The bluish white ceiling and walls enveloped my sight. Mas madami na ngayon ang mga aparatus sa ibabaw ng mga puting lamesa. I immediately saw the boiling chemicals on the cylinder tubes. Nilapitan ko iyon at sinuri.

The chemicals are colored black. All of them are shining. Kapareho nito ang anyo ng pulang likido, ang kaibahan nga lang ay ang kulay. It was the chemical they exploded after the camp. Sigurado akong ito ang tinutuoy ng batang babae.

"What are these?", tanong ni Duke. Napatingin ako sa kanya at nakitang nasa isang sulok ito. He's staring at the red pills stored inside the large chiller. Umuusok ang lalagyan na iyon habang kumiknang ang laman ng mga bote.

"It was the red pill. The one that drugged Vil before.", ani ko nang makalapit. Kumuha ako ng isa upang mas lalong matitigan iyon. It still sparkles the same when I first saw it. Tila mas lalong dumami ang kanilang nagawa kumpara dati.

"Shall we destroy it?", tanong niya ulit sa'kin. Agaran akong umiling. We can't destroy the bottles by breaking it. Hindi ko alam kung posible bang maaapektuhan kami nito kung malalanghap namin. But it's better to be careful. Besides, I don't think breaking these bottles will benefit us. It will only make the hunters rage more. Dapat naming pag-isipan ng maigi ang gagawing kilos.

Nagsimula kong ipunin ang mga bote sa isang lalagyan. Duke helped me in pilling the bottles inside the closed container. Natagalan kami sa pag-iimbak dahil marami-rami ang mga iyon. Kinuha na rin namin ang mga kulay itim na likido at isinilid sa ibang lalagyan.

I glanced at my clock and an hour had passed. Mag-a-alas syete na ng gabi at kailangan na naming umalis. Duke carried two of the containers while I carried one. Hindi man namin nakuha ang lahat ay sapat na ang mga ito upang pansamantalang itapon.

Naabutan namin si Vil na nakikipagtitigan sa registrar nang makaakyat kami. I called him and he immediately turned his attention to us.

"Anong gagawin ko dito?", tanong nito sa'kin habang nakaturo sa babae. Naningkit ang mga mata ko at nagdesisyong lapitan ito. Tumayo si Vil at umatras palayo. Iniabot ko sa kanya ang container at agarang inilabas ang aking kutsilyo. Nakita ko ang gulat sa mata ng babae nang makita iyon sa mga kamay ko. Umiling-iling ito na tila ba nagmamakaawang huwag kong ituloy ang aking plano.

In an instance, I slipped her throat using the knife. Agad na tumalsik ang kanyang preskong dugo sa dingding ng silid. I watched as her blood drip from her neck. Dahan-dahan kong pinunasan ang kutsilyo gamit ang kanyang damit.

Tumayo ako at iniwan ang kanyang bangkay. Ngunit hindi pa ako nakakalayo ay naalala ko ang isang dati ko ng gawain. I turned my feet and returned to the lifeless body of the registrar. Gamit ang hintuturo ay kumuha ako ng dugo mula sa leeg nito at nagsulat sa dingding ng letrang matagal ko ng hindi nagamit.

"You...", dinig ko ang mahinang pagbulong ni Vil ilang segundo pagkatapos makita ang aking ginawa. Naglakad ako pabalik sa dalawa. Nakatitig ng maigi si Vil sa'kin at halatang gulat dahil sa nasaksihan.

"You're the Assassin.", si Duke na mismo ang nagpatuloy doon. I smirked as I watched their horrified expressions.

It's around nine in the evening when we arrived at Solene's place. Hindi ko lubusang maaninag ang paligid dahil halos kadiliman lang ang bumabalot sa lugar. Nicholas and Bryan were guarding the gate when we arrived. Agad naman kaming pinapasok ng dalawa nang makitang kami nga iyon.