The Alpha's Mate (Alphas of Lair Series #1)

Chapter Seven: Swayed

Umaga ng Lunes at kailangan kong pumasok ulit. Dalawang linggo na rin ang nakalipas simula nang lumipat ako. Aside from Karleen, I am pretty adjusted to the whole situation. Somehow, I've already adapted the ambiance and style of my modern house. Kung hindi ko lang alam ang tunay na pakay ay iisipin kong nagbabakasyon lang ako.

Sa loob ng dalawang linggo ay sa mga parehong gawain ako okupado. Sa umaga hanggang hapon ay pumapasok ako sa klase at sa gabi naman ako nagplaplano kung paano papatayin ang Alpha.

Papatayin...

Simula nang nagpunta ako sa bahay nila Karleen ay pakiramdam ko, wala akong nagagawang tama. Hindi ko siya maiwasan sa eskwelahan dahil siya itong nakadikit sa akin. Inisip ko na lang na magandang bagay iyon para hindi masyadong halata ang mga galaw ko.

The good part is, Duke never attended the class for two whole weeks. That's an advantage for me since I wasn't prepared yet for another confrontation. Hindi ko nga lang maiwasang isipin ang dahilan kung bakit hindi pa siya pumapasok. For two weeks, I never killed a wolf, even though I see some roaming around when I patrol at night in the woods.

Nagtipa ako ng mensahe para sa pinsan bago umalis ng bahay. Dumating ako sa eskwelahan na mas maaga kaysa dati. Suot ang uniporme na ibinigay sa akin, dumiretso ako sa locker room at hinanap ang sa akin. Nilagay ko doon ang iba kong gamit at extra t-shirt bago naglakad papunta sa silid.

And since I was early than the normal, wala ring tao sa paligid. The rooms are empty and only the sound of my footsteps are heard on the vacant hallways. Palagi akong nandito tuwing gabi pero ngayon lang ako naging maaga. I thought the silence of midnight is the best but watching the morning sunlight gradually fill the place, natanto kong mas maganda ang tahimik na oras ng umaga.

Ang sumunod na araw pagkatapos kong makita ang Alpha, naisipan kong sabihin ito kay Gesa. I told her she was Karleen's brother and that, I met him at his own house. Siguro'y nakasanayan narin na ganoon ang ginagawa ko. Everytime I have an update, no matter how small it is, I always inform her.

But I know, it's not that right now. Alam kong may iba pang rason ang pagsasabi ko sa kanya.

"I told you, mahahanap mo rin siya." aniya. Si Gesa lang ang tanging sinabihan ko na nakita ko na ang Alpha. From that day, I have always convinced myself that I found the Alpha. Pero may iba sa pakiramdam ko, hindi ko lang masabi-sabi kung ano. Nahanap ko ba talaga siya?

Sinabi ko rin kay Gesa na huwag na muna nitong ipaalam kahit kanino ang nangyaring pagkikita namin. Ang gusto ko, kapag nagreport ako sa kanila ay tapos na ang aking misyon. That's what I do in the past. She agreed before I decided to end the conversation.

Masyadong malawak ang silid para sa akin kaya nagdesisyon akong mag-ikot muna sa paligid. Umupo ako sa isang putol na kahoy at bumuntong-hininga, inulit-ulit ang tanong sa utak.

How will I kill Duke?

It should be easier right now. I know where he lives and I can fish information from her sister alone. Karleen seems to be easy to convince. Hindi rin malayong iisang lugar ang gagalawan namin sa mga susunod na araw. I can study his routine, I can calculate his moves, I can read his actions.

It should be easy. I have done this before. Heck, I wasn't the assassin for nothing. Yet I couldn't get the reason why do I feel like this is the hardest mission I ever had.

Naubos ang isang oras sa pag-iisip. Hindi narin tumawag si Gesa sa akin. Nang marinig ko ang pagdami ng estudyante ay saka pa lamang ako nagpasyang umalis.

Pagdating sa classroom, si Karleen ang unang bumati sa akin. Hanggang ngayon, napapatingin pa rin ang ibang mga kaklase ko sa akin. May mga ibang sinasadyang titigan ako at may iba naman na walang pakialam. But I was stunned when I saw Duke, sitting a row before my chair. His head, thrown back as he languishly held his place. Taliwas sa una naming kita na halos nakakunot siya ng noo, he seems peaceful right now. Nakapikit ang mata nito at halatang tulog.