The Alpha's Mate (Alphas of Lair Series #1)

Chapter Forty-One

We packed our things right away. Walang nag-iimikan sa'min at kanya-kanyang kilos sa loob ng bahay. I ran to the room where I stayed and looked for a bag. Nang makahanap ay agad kong kinuha ang mga ibinigay sa'kin ni Solene na gamit ni Ina. These are the most important things to me now. Solene kept these things for me to take good care when the right time comes, and that time is now.

Walang masyadong laman ang aking bag. Karamihan ng aking gamit ay nasa tinuluyan namin ni Theron noon. But I can't risk going to the house. Kung pupunta si Marcus dito ngayon, ang bahay na iyon ang siguradong una niyang tutunguhin. I glanced at the wall clock and saw that five minutes had already passed. Agad kong binitbit ang aking bag at dumiretso sa baba.

Naabutan ko doon si Gesa na tahimik na nagtitipa sa kanyang cellphone. Kung paano napunta iyon sa kanya ay hindi ko alam. Siguro'y bitbit niya ito noong nagpunta kami sa bastille. Napalingon ito sa'kin nang makita ang paglapit ko.

"Let's leave now.", aniya. Tumango ako at bumaling kina Karleen na ngayon ay pababa mula sa hagdan kasama sina Vil at Lara. Naunang umalis si Gesa sa sala. I can feel that she's tensed now. Alam kong inaalala niya ngayon ang kanyang Ama. I have these strong feeling that Marcus will search for Uncle Rayman, and who knows what's in his mind. Huwag lang siyang magkakamaling saktan ito. I can't promise myself to be good at this moment, lalong-lalo na sa mga taong traydor.

"Nasa labas na sina Bryan. You go now.", ani Vil. Ibinigay ko kay Gesa ang aking bag at isinabit niya ito sa kanyang balikat.

"How about you? And Duke. where is he?", tanong ko. Nakita kong wala itong bitbit na anumang bagahe. Ang hawak nina Karleen at Lata ay ibinigay din nila kay Gesa.

"We'll stay in the woods. Don't worry too much. Teritoryo na'tin ang papasukin nila, mas alam namin ang lugar.", sagot niya sa'kin. Napakunot ang noo ko dahil doon.

"Ako ang pakay nila. I should stay, too!", dahilan ko. Kahit pa teritoryo nila ang lugar ay hindi ako mapapakali. I want us to leave this place as one. Hindi ko alam kung ano ang pwedeng gawin ni Marcus sa mga oras na'to.

"You're their target. That's why you need to be out of here.", pagsagot nito sa'kin. Patuloy ako sa pag-iling. I can't leave Duke! I can't leave him in this kind of situation!

Dali-dali akong lumabas upang tignan sina Gesa. I saw five familiar wolves standing in the road, nasa likod ng dalawa sa lobo sina Gesa at Theron.

"Come on, Gabriel!", pagtawag ni Gesa sa'kin. My feet remained unmoving. Napakunot ang noo nito sa'kin. Nagsimula ang paghikbi ni Gesa dahil sa hindi ko pagtugon sa kanyang hiling.

"You leave now, Gesa. I'll stay in here. I can't leave Duke.", ani ko sa kanya. Her sobs became louder. She covered her face while shaking her head. Umiwas ako ng paningin sa kanya at bumaling kay Theron. Lumapit ako sa lobong kinalalagyan nito. The wolf slightly lowered his head for me to have a nearer contact with him.

"Kung may mangyaring masama---"

"Nothing bad will happen to you.", he interrupted me from speaking. Napahinga ako ng malalim dahil doon.

"Ikaw na ang bahala kay Gesa, Theron.", I commanded him. His face remained dark. Tila ayaw nito sa naging hamon ko.

I don't know what the future may bring. Hindi ko hawak ang pwedeng mangyari. No one knows when will be our time, or if our time is already near. Hindi ko rin alam kung makakaligtas kami ngayon. It's better to tell them earlier. It's better this way.

"Gesa is your obligation now. So answer me a yes.", mariin kong sinabi sa kanya. His jaw clenched and looked away. Umatras ako ng ilang hakbang. He didn't answer.