Θα με Παρακαλάς

Part 27

Το φως του ήλιου με έκανε να ξυπνήσω. Σηκώθηκα από την αγκαλιά του Παναγιώτη και πήγα στο μπάνιο. Μπήκα στην ντουζιέρα και ένιωθα τους μυς μου να χαλαρώνουν με το άγγιγμα του καυτού νερού. Άρχισα να σκέφτομαι τις χθεσινοβραδινές στιγμές μας. Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου. Δεν ήταν λύπης, πιο πολύ χαράς θα έλεγα, ευχαρίστησης.

Ένιωσα ένα χέρι να περνάει γύρω από την μέση μου κάνοντας με να τρομάξω. Γύρισα να κοιτάξω και αντίκρισα αυτά τα μαγευτικά απλώς καστανά μάτια του. Έδωσε ένα φιλί στον ώμο μου και μου χαμογέλασε. Του ανταπέδωσα το χαμόγελο και συνέχισα να βρέχομαι με το νερό. Το χέρι του άρχισε να κατεβαίνει προς τα κάτω. Απείχε μόλις ένα εκατοστό από την περιοχή μου όταν το έπιασα και στο ξανά έβαλα στην μέση μου.

Κ-"Μη μωρό μου. Με ξεθέωσες ήδη αρκετά για σήμερα. Είμαι κουρασμένη."

Π-"Εντάξει εντάξει." είπε με αθώο ύφος σηκώνοντας τα χέρια του σαν να παραδίνεται.

Αφού πλυθήκαμε βγήκαμε και αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματα μας για το γυρισμό. Εγώ πήγα με το αυτοκίνητο του Παναγιώτη και η Έλλη με τον Άλεξ.

1 εβδομάδα μετά.

Είναι πρώτη μέρα στο σχολείο μετά τις γιορτές. Με τον Παναγιώτη είμαστε πολύ καλά. Έχουμε βγει 2 ραντεβού. Είμαστε μαζί αλλά δεν το έχουμε πει ακόμη σε κανένα. Θέλω τόσο πολύ να το πω στην Έλλη. Είναι η κολλητή μου δεν μπορώ να της το κρύβω. Αλλά έχουμε αποφασίσει με τον Παναγιώτη να μην το πούμε ακόμη, μέχρι να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα επαναλάβουμε τις ίδιες βλακείες.

Εκεί που καθόμαστε στο κιόσκι το οποίο είναι το στέκι μας, εμφανίζεται από το πουθενά η καλή και γλυκιά μας Φαίη. Ελπίζω να πιάσατε την ειρωνεία.

Φ-"Χέυ γεια σας παιδιά"είπε ναζιάρικα.

Ε,Α-"Γεια" είπαν αδιάφορα.

Φ-"Τι κάνεις εσύ μωρό μου;" όπα κάτσε τι λέει αυτή τώρα

Π-"Φαίη χωρίσαμε τι δεν έχεις καταλάβει." ο αυτό έτσουξε.

Φ-"Έχω ένα τρόπο να σε κάνω να αλλάξεις γνώμη."

Κ-"Δεν σε χρειάζεται πλέον γι'αυτό" είπα και γύρισε να με κοιτάξει με το φρύδι σηκωμένο.

Φ-"Και εσένα ποιος σου μίλησε; Και που ξέρεις εγώ τι θέλω να κάνω."

Κ-" Ω καλή μου όλοι εδώ ξέρουμε ότι ανοίγεις εύκολα τα πόδια σου." είπα και έμεινε να με κοιτάει άφωνη." Και καλό θα ήταν να κρατήσεις αυτό το φρυδάκι σηκωμένο γιατί θα είναι το μόνο που θα μπορείς να σηκώνεις πια" ομολογώ ότι ούτε εγώ δεν περίμενα να αντιδράσω έτσι. Τι λέω ρε ηλίθια την πέφτει στον Παναγιώτη ΜΟΥ.