Θα με Παρακαλάς

Part 64

Έχω μείνει κάγκελο να τον κοιτάω. Είναι γονατιστός με ένα κουτάκι στο χέρι το οποίο έχει ένα μονόπετρο μέσα. Δηλαδή τώρα μου έκανε πρόταση γάμου.Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θυμόταν και δεν μου το είπε. Και το παιδί μας; 

Κ-"Εμμ Παναγιώτη εεγώ δεν... δεν μπορώ"μόλις άκουσε τα λόγια μου χαμήλωσε το βλέμμα του.

Κ-"Να  αρνηθώ."του είπα και χαμογέλασα.

Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε στα μάτια. Σηκώθηκε και με αγκάλιασε σφιχτά. Δώσαμε ένα απλά υπέροχο φιλί και αρχίσαμε να γελάμε. Δεν το πιστεύω. Μου έκανε πρόταση γάμου. Έπιασε το δαχτυλίδι και το πέρασε στο χέρι μου. Το κοίταξα και έπεσα στην αγκαλιά του. Ένωσα ξανά τα χείλη μας. Επιτέλους. Το ζω ξανά.Επιτέλους. 

Κ-"Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενη είμαι αυτή την στιγμή."

Π-"Με κάνεις ευτυχισμένο."

Κ-"Σ'αγαπώ"

Π-"Και εγώ σ'αγαπώ"

Καθίσαμε στο τραπέζι. Το γλέντι κράτησε για ώρες. Όλος ο κόσμος χόρευε, τραγουδούσε. Ήταν πολύ ωραία. 

Ε-"Πόσο τέλεια είμαι;"

Κ-"Καλά ρε πες μου ότι το ήξερες."

Ε-"Όχι το έμαθα προχθές. Δεν μπορούσα να σου πω τίποτα γιατί το ανώριμο ο Άλεξ με έβαλε να ορκιστώ στη μπέμπα ότι δεν θα σου πω τίποτα."

Κ-"Αα το ρεμάλι. Από μικρός τέτοια έκανε,"

Ε-"Λοιπόν πως νιώθεις που θα παντρευτείς;"

Κ-"Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είμαι τόσο ευτυχισμένη αυτή τη στιγμή.Έχω όλα όσα θέλω. Εσάς χαρούμενους, τον Παναγιώτη μου. Σε λίγο ορκίζομαι κιόλας από την σχολή και όλα είναι υπέροχα."

Ε-"Εννοείται εγώ κουμπάρα εε"

Κ-"Αυτό είναι αυτονόητο."

Π-"Εμ Κατερίνα μπορώ να σου πω λίγο;"είπε καθώς μας πλησίασε.

Κ-"Ναι φυσικά."

Πήγα κοντά του.

Κ-"Τι έγινε; Όλα καλά; Το λέω γιατί φαίνεσαι κάπως. Μήπως το μετάνιωσες;"

Δεν μου είπε τίποτα. Απλά με φίλησε. Απαλά και γλυκά. Χωρίς βιασύνη. Το φιλί ήταν αργό και τα χείλη του ακουμπούσαν στα δικά μου με απόλυτη προσοχή. ήταν λες και προσπαθούσε να γιατρέψει τις πληγές μου.

Κ-"Τι σήμαινε το φιλί αυτό;"

Π-"Σήμαινε ότι σε αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο."