Θα με Παρακαλάς

Part 57

Απλα βαλτε και το τραγουδι να παιζει...

Με την άκρη του ματιού μου είδα την μηχανή. Λίγο πιο δίπλα βλέπω ένα σώμα στο έδαφος. Τι έγινε; Υπάρχουν παντού καπνοί. Και μια φωτιά δίπλα από την μηχανή. Δεν άντεξα να κρατήσω τα μάτια μου άλλο ανοιχτά.

Ένας ψίθυρος ακουγόταν. Άνοιξα τα μάτια μου. Είδα την Έλλη. 

Ε-"Κορίτσι μου ξύπνησες;." Τι έχει γίνει; Η Έλλη γιατί είναι εδώ;

Κ-"Έλλη τι έγινε; Που είμαι;"

Ε-"Είσαι στο..."εκείνη την ώρα η πόρτα άνοιξε και ήρθε ένας άνδρας μέσα στο δωμάτιο.

?-"Γεια σου Κατερίνα. Είμαι ο κύριος Παρλάτζας."

Κ-"Γεια σας."

Ε-"Πείτε μας γιατρέ." Γιατρέ; Δηλαδή είμαι σε νοσοκομείο; Γιατί ρε παιδιά τι έγινε; Όλα μια χαρά ήταν. Ένα όνειρο ήταν μόνο.

Γ-"Κατερίνα μου μετά το ατύχημα, η κατάσταση σου ήταν κρίσιμη. Ευτυχώς δεν είχες κάποια τραύματα οπότε σήμερα κιόλας μπορείς να φύγεις. Αφού βέβαια κάνουμε έναν υπέρηχο και δούμε ότι όλα λειτουργούν σωστά για το έμβρυο."

Κ-"Ορίστε;"

Γ-"Συγχαρητήρια. Θα γίνεις μητέρα."

Κ-"Αλήθεια; Σας ευχαριστώ πολύ."του είπα και βγήκε από το δωμάτιο.Είμαι έγκυος. Δεν το πιστεύω. Στα αλήθεια συμβαίνει. Θα κάνω παιδάκι. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη. Ξέρω ότι και ο Παναγιώτης θα πετάξει από την χαρά του μόλις το μάθει. Κάτσε.

Κ-"Έλλη ο Παναγιώτης γιατί δεν είναι εδώ; "εκείνη την ώρα το πρόσωπο της σκοτείνιασε.

Ε-"Κατερίνα..."

Κ-"Τι συμβαίνει; Ο γιατρός είπε κάτι για ατύχημα."

Ε-"Κατ, εσύ και ο Παναγιώτης όταν ερχόσασταν σε εμάς, είχατε ένα ατύχημα με την μηχανή. Ένα αυτοκίνητο πέρασε με κόκκινο και σας χτύπησε. Ο Παναγιώτης είναι στην εντατική με πολλά σοβαρά χτυπήματα. Κατερίνα δεν είναι σε καλή κατάσταση. "

Κ-"Τι πράγμα; Πρέπει να πάω, πρέπει να είμαι κοντά του. "

Ε-"Ας περιμένουμε να κάνουμε τον υπέρηχο και μετά θα πάμε."

Κ-"Χριστέ μου. Εγώ φταίω. Αν δεν το έσφιγγα τόσο πολύ δεν θα διαμαρτυρόταν και θα είχε την προσοχή του στο δρόμο. Θα έβλεπε το αμάξι και θα το απέφευγε ή θα σταματούσε. Δεν το πιστεύω. Όλα είναι δικό μου λάθος. Αν."είπα με δάκρυα στα μάτια μου.

Ε-"Όχι, όχι δεν φταις εσύ αγάπη μου. Δεν το ήξερες. Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι."

Κ-"Είχα ανοίξει τα μάτια μου και έβλεπα την μηχανή με φωτιές, εκείνον πεσμένο στο έδαφος να μην κουνιέται. Και δεν μπορούσα να πάω κοντά του. Τον κοιτούσα στα μάτια. Ήταν γεμάτα πόνο και δεν είχα την δύναμη να πάω κοντά του να του πιάσω το χέρι. Ο Έρωτας της ζωής μου ήταν πεσμένος  στο δρόμο και με κοιτούσε ακόμα με αγάπη. Μέσα από τον πόνο στα μάτια του έβλεπα την αγάπη του για μένα. Δεν μπόρεσα να κρατηθώ ξύπνια για να τον κρατώ κοντά μου."