Θα με Παρακαλάς

Part 39

Δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω τι έχει γιατί έφυγε. Θεέ μου ας είναι καλά. Πλήρωσα και έφυγα για το σπίτι. Θα τον αφήσω να ηρεμήσει και μετά θα πάω από το σπίτι του να τον δω. 

Η αναμονή με σκότωνε. Δεν μπόρεσα να περιμένω και έτσι πήγα σπίτι του. Άνοιξα με το κλειδί που μου είχε δώσει και ανέβηκα στο δωμάτιο του. Καθόταν στο κρεβάτι με τους αγκώνες του να στηρίζονται στα πόδια του και με τα χέρια του να κρύβει το πρόσωπο του. Στο πάτωμα βρίσκονταν μερικά ρούχα πεταμένα και το πορτατίφ που είχε στο κομοδίνο του ήταν κομματιασμένο στο δάπεδο. 

Κ-"Τι έπαθε είναι καλά;"είπα καθώς τον πλησίασα

Π-"Είναι καλά."

Κ-"Τότε;"

Π-"Έρχεται μόνιμα... Ισπανία."

Κ-"Και αυτό είναι κακό θα είναι μόνιμα κάπου."

Π-"Δεν καταλαβαίνεις. Τα βρήκε με την μαμά μου και θα πρέπει να πάμε Ισπανία."

Κ-"Για πόσο; Θέλω να πω θα μείνεις κανα δύο βδομάδες και θα γυρίσεις."

Π-"Δεν ξέρω πότε ή αν θα γυρίσω. Αυτό είναι το θέμα. Θέλουν να πάμε να μείνουμε μόνιμα εκεί."

Δεν άντεχα να ακούσω άλλα. Όχι δεν είναι δυνατόν. Έμεινα εκεί να τον κοιτάζω. Μόλις άκουσα αυτή την πρόταση τα μάτια μου αυτομάτως βούρκωσαν. Δεν μπορεί να φύγει.

Π-"Μωρό μου πες κάτι σε παρακαλώ."είπε και καθώς έτεινε το χέρι του και χάιδεψε το μάγουλο μου. Έπεσα στην αγκαλιά του. 

Κ-"Σε παρακαλώ... Μην φύγεις."

Π-"Μακάρι να μπορούσα." 

Κ-"Πότε φεύγεις;"

Π-"Σε δύο μέρες." Δεν είπαμε τίποτα άλλο. Τον έσφιξα στην αγκαλιά μου και άφησα τους λυγμούς μου ελεύθερους.

Δύο μέρες. Έχω μόνο δύο μέρες για να τον χορτάσω. Δεν πρέπει να φύγει. Όχι τώρα. Τα πηγαίνουμε τόσο καλά. Ύστερα από τόσες δυσκολίες καταφέραμε να είμαστε ξανά μαζί και τώρα πρέπει να φύγει. Είναι ότι πιο σημαντικό έχω. Ο μόνος που έχω αγαπήσει τόσο. Δεν θα αντέξω μακριά του. Και αν έχετε σχέση εξ αποστάσεως; Δεν θα δουλέψει. Δεν έχει πετύχει σε κανένα και θα δουλέψει με εμάς; 

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Παναγιώτης, ο οποίος σηκώθηκε από το κρεβάτι.

Κ-"Που πας;"

Π-"Σήκω αγάπη μου πάμε να κάνουμε ένα μπανάκι. Θέλω να ηρεμήσω. " είπε και με πήρε από το χέρι και πήγαμε στο μπάνιο. Άνοιξε το νερό και άφησε την μπανιέρα να γεμίσει. Έριξε λίγο αφρόλουτρο και δημιουργήθηκαν αφροί. Μπήκα μέσα και το ίδιο αυτός. Κάθισε από μπροστά μου και ακουμπώντας επάνω του τον αγκάλιασα από πίσω. Δεν μπορούσα να τον αφήσω. Όχι όσο ξέρω ότι σε δύο μέρες δεν θα μπορώ να τον αγγίξω. Άπλωσε το χέρι του και μέσα από το ντουλάπι έβγαλε ένα κουτί τσιγάρα και παίρνοντας ένα το έβαλε στο στόμα του και το άναψε. Ρούφηξε με απόλαυση τον καπνό και αφήνοντας τον άφησε ένα σιγανό αναστεναγμό. Δεν του είπα τίποτα. Ήξερα ότι κάποιες φορές κάπνιζε. Μόνο όταν περνούσε δύσκολα.