Part 50

5.1K 381 115
                                    

Βάλτε το τραγούδι να παίζει είναι απλά υπέροχο σε συνδυασμό με το κεφάλαιο 💕💕

Έχω μείνει και τον κοιτάω άναυδη. Τι είπε μόλις τώρα; Τον πλησιάζω και ενώνω τα χείλη μας. Βάζει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με σφίγγει περισσότερο επάνω του.

Εμβαθύνω το φιλί μας και φτάνω τα χέρια μου στην άκρη της μπλούζας του. Σταματώ την επαφή μας και την τραβάω προς τα πάνω. Με το που την έχω βγάλει ξαναενώνω τα χείλη μας και αρχίζω να του ξεκουμπώνω το παντελόνι. Εκείνος έχει τα χέρια του στην μέση μου και απλά απολαμβάνει το φιλί μας. Ομολογώ ότι καιρό έχω να νιώσω τόσο ωραία. Το κατεβάζω το παντελόνι και με κολλάει στον τοίχο δίπλα στην πόρτα. Του δαγκώνω το χείλος ελαφριά και αφού βγάλει ένα αναστεναγμό βρίσκω την ευκαιρία να του βγάλω το μποξεράκι. 

Ανοίγω την πόρτα και τον σπρώχνω από έξω. Κλείνω την πόρτα πίσω μου και ένα πονηρό χαμόγελο έχει σχηματιστεί στο πρόσωπο μου.

Π-"Κατερίνα άνοιξε μου! Άνοιξε μου!!" έλεγε χτυπώντας την πόρτα. Δεν του απάντησα, δεν έκανα κίνηση να ανοίξω την πόρτα. 

 Ανοίγω το ματάκι και βλέπω έξω. Περπατάει πέρα δώθε στον διάδρομο και έχει το ένα του χέρι πάνω στο όργανο του για να το κρύβει. Ακούω βήματα. Ωραία θα περάσουμε και σήμερα. 

Η γιαγιά από τον δεύτερο ανεβαίνει τις σκάλες. Βλέπει τον Παναγιώτη γυμνό μόνο με τις κάλτσες και έχει μείνει κάγκελο.

Γ-"Νεαρέ μου αυτό έχει παραγίνει. Τι είναι αυτά τα πράγματα;"

Π-"Γεια σας κυρία Πόπη. "λέει και σηκώνει το χέρι του για να την χαιρετήσει. Ώχ ξέχασε ότι καλυβόταν με αυτό. Η γιαγιά τον κοιτάει με ανοιχτό το στόμα. Εκείνος ξανακοιτάει κάτω.

Π-"Εεε ωχ ναι συγνώμη. "

Γ-"Τι ακριβώς κάνεις παλικάρι μου δεν ντρέπεσαι; Είπαμε τα ακούμε κάθε βράδυ αλλά σπίτι σου. Δεν θα κάνετε σαν τα κουνιέλια τώρα και στον διάδρομο. "

Εγώ απλά πίσω από την πόρτα έχω σκάσει στα γέλια. Δεν έχουν σταματήσει τα δάκρυα να κυλάνε από τα γέλια. Απλά απίστευτο. Εντάξει θα με πείτε κακιά αλλά το άξιζε.

Γ-"Μπες παιδί μου σπίτι σου και μην σε ξαναδώ σε αυτή την κατάσταση. Α και από πίσω θες σολάριουμ. Υπάρχει διχρωμία."λέει η γιαγιά φεύγοντας. Εντάξει τώρα τα έχω ακούσει όλα. 

Σοβαρεύομαι και του ανοίγω την πόρτα.

Κ-"Άκουσα φωνές τι έγινε;"του λέω με και καλά βλέμμα αδιάφορο.

Θα με ΠαρακαλάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα