Θα με Παρακαλάς

Part 32

Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα το πρόσωπο του ανθρώπου που έχω ερωτευτεί. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι τελικά τα βρήκαμε. Πίστευα ότι είχαμε τελειώσει οριστικά αυτή τη φορά. Τείνω το χέρι μου και χαϊδεύω του πρόσωπο του. Από το μέτωπο στο μάγουλο και έπειτα στα χείλη. Μόλις το χέρι μου ακουμπάει τα χείλη του, ένα χαμόγελο εμφανίζεται. Ανοίγει σιγά τα μάτια του και με κοιτάει. Μου δίνει ένα φιλί. 

Κ-"Τι κάνεις; δεν έχω πλύνει καν δόντια." 

Π-"Μωρό μου και σκόρδο να έτρωγες εγώ πάλι θα σε φιλούσα."είπε και μου έδωσε ένα πεταχτό. Ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και έκρυψα το κεφάλι μου στην καμπύλη του λαιμού του.

Π-"Θα φτιάξω πρωινό."είπε και το έσκασα ένα χαμόγελο.

Βγήκε από το δωμάτιο και σηκώθηκα να ντυθώ. Έβαλα ένα μαύρο κολάν και το φούτερ που φορούσε εκείνος χθες. Κατέβηκα και τον βρήκα να στέκεται μπροστά από τον πάγκο και να έχει γυρισμένη την πλάτη του σε εμένα. Πήγα κοντά του και πέρασα τα χέρια μου γύρω από την μέση του αγκαλιάζοντας τον από πίσω. Άφησα ένα φιλί στην πλάτη του. Γύρισε προς τα εμένα και ένωσε τα χείλη μας. Έπιασε τους γοφούς μου και σηκώνοντας με, με ανέβασε επάνω στον πάγκο. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του και τον τράβηξα πιο κοντά μου. Αυτή τη φορά εγώ δάγκωσα το κάτω χείλος του κάνοντας τον να βογκήξει και έτσι έβαλα την γλώσσα μου στο στόμα του. Βρήκα την δική του και άρχισαν μόνες τους το δικό τους παιχνίδι. Είχε τα χέρια του περασμένα στην μέση μου σφίγγοντας με στην αρχή, αλλά μετά το ένα χέρι του ανέβηκε πάνω προς τα μαλλιά μου και το άλλο βρέθηκε μπροστά πάνω από την περιοχή μου. Την έτριψε με το χέρι του πάνω από τα ρούχα κάνοντας με να βγάλω ένα πνιχτό αναστεναγμό.

Κ-"Μωράκι μου πεινάω." του είπα και τον σταμάτησα.

Π-"Έχω να σου δώσω κάτι να φας."είπε με ένα πονηρό χαμόγελο.

Κ-"Έι" του είπα και του έδωσα μια μπουνιά στο μπράτσο.

Π-"Καλά καλά"είπε και σήκωσε τα χέρια του σαν να παραδίνεται.

Έβαλε στο τραπέζι να φάμε και ομολογώ είχα εκπλαγεί για το πόσα πράγματα είχε κάνει. Πότε πρόλαβε;

Αφού τα φάγαμε όλα και σκάσαμε, με πήρε τηλέφωνο η Έλλη.

'Ναι'

'Έλα που είσαστε;'

'Τι εννοείς;'

'Εννοώ πως είναι Παρασκευή και έχετε χάσει ήδη 2 ώρες. Δεν θα έρθετε καθόλου;'