Θα με Παρακαλάς

Part 31

Παναγιώτης pov

Έφυγε. Και εγώ ο μαλάκας την άφησα. Γιατί της τα είπα αυτά αφού δεν τα πίστευα ούτε εγώ ο ίδιος.Κάθισα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν. Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου. Ποιος το φανταζόταν. Εγώ να κλαίω. Η πόρτα ξαναχτύπησε. Δεν απάντησα. Η μαμά μου μπήκε μέσα.Τώρα τελευταία τα πάμε καλύτερα. Σταμάτησε να φέρνει άλλους σπίτι και είπε ότι όλα θα αλλάξουν. 

Φ-"Αγόρι μου."

Π-"Φύγε μαμά. Θέλω να μείνω για λίγο μόνος."

Φ-"Μην την αδικείς. Ξέρω πόσο πονάς γι'αυτή αλλά και πόσο πονάει αυτή. Το είδα στα μάτια της πριν φύγει. Αγόρι μου δεν είμαι σε θέση να σου πω τι θα κάνεις αλλά θα σου πω ότι αξίζει. Εκείνη αξίζει. Το κλειδί στις σχέσεις είναι απλό. Αν στραβώσει έστω και μια φορά δεν θα ξανανοίξει την ίδια πόρτα. Αλλά πάντα θα υπάρχει ένα παράθυρο που θα είναι ανοιχτό. Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες. Απλά λέω ότι δεν πιστεύω ότι όλοι την αξίζουν. Εκείνη την αξίζει. Κανείς δεν είναι τέλειος μέχρι να τον ερωτευτείς. Και σήμερα που ήρθε είδα μέσα στα μάτια της  πόσο τέλειος είσαι για αυτή. Μην την θεωρείς δεδομένη. Όσο και να σε αγαπά πραγματικά κάποια στιγμή όλοι κουράζονται. Και στην τελική τι είναι αγάπη; Δεν είναι μήτε συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στην συμπόνια χρειάζονται δύο αυτός που συμπονάει και αυτός που την χρειάζεται. Στην καλοσύνη το ίδιο, αυτός που την δίνει και αυτός που την δέχεται. Μα στην αγάπη χρειάζεται ένας. Γιατί οι δύο σμίγουν και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ και εσύ εξαφανίζονται. Αγάπη σημαίνει χάνομαι. Όσο μεγάλη βλακεία και αν έκανε δώσε της μια ευκαιρία. Μην αφήσεις την ευτυχία σου να φύγει. Πήγαινε βρες την"

Π-"Ευχαριστώ μαμά." της είπα και της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. Αυτό έχω να το κάνω απ'όταν ήμουν 6. Σηκώθηκα και έφυγα από το σπίτι με κατεύθυνση το σπίτι της.

Έφτασα από έξω. Πήγα κάτω από το παράθυρο της και σκαρφάλωσα όπως κάθε φορά στο δέντρο. Το παράθυρο της ήταν ανοιχτό. Κοίταξα μέσα και την είδα να είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και να έχει αγκαλιά το μαξιλάρι που κοιμάμαι εγώ όταν μένω μαζί της. Για μισό λεπτό φοράει την μπλούζα μου. Μπαίνω μέσα σιγανά. Αλλά η επιχείρηση αποτυγχάνει καθώς σκοντάφτω πάνω σε μια τσάντα κάνοντας την να γυρίσει και να με κοιτάξει. Σηκώνεται από το κρεβάτι και χωρίς να προλάβω να πω τίποτα τρέχει προς το μέρος μου και με σφίγγει στην αγκαλιά της. Την κρατάω σφιχτά και σκέφτομαι ότι δεν θέλω να την αφήσω.