Part 38

5.9K 367 14
                                    

Η ώρα είχε περάσει γρήγορα χωρίς να το καταλάβω. Ντύθηκα και πήγα στο σπίτι του Παναγιώτη να δω τι κάνει. Μου άνοιξε η μαμά του και αφού την χαιρέτησα μου είπε ότι ο Παναγιώτης είναι στο υπόγειο. Κατέβηκα τις σκάλες και ανοίγοντας την πόρτα βρήκα τον Παναγιώτη στην μέση του δωματίου να χτυπάει με μανία τον σάκο. Στηρίχτηκα στην πόρτα και τον χάζευα. Πως μπορεί κανείς να μην ερωτευτεί αυτό το σώμα, τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς και τις γυμνασμένες πλάτες; Κάποια στιγμή σταμάτησε και γύρισε το βλέμμα του σε εμένα. Μου έριξε ένα πονηρό χαμόγελο, με πλησίασε και με φίλησε. 

Π-"Πως και από εδώ;"

Κ-" Ήρθα να σε δω. Πειράζει;"

Π-"Και βέβαια όχι μωρό μου."είπε και με ξαναφίλησε.

Κ-"Θέλω να μου μάθεις και εμένα."

Π-"Τι πράγμα;"

Κ-"Μποξ"

Π-"Εντάξει έλα."είπε καθώς με πήρε από το χέρι και με έβαλε να σταθώ μπροστά στον σάκο. Αφού μου έδωσε ένα ζευγάρι γάντια να φορέσω, γιατί λέει είμαι άμαθη, άρχισε να μου δίνει οδηγίες για τις κινήσεις που έπρεπε να κάνω.

Αφού προσπάθησα για πολλή ώρα στο τέλος κατάφερα να μάθω τα βασικά. 

Κ-"Ομολογώ ότι για μποξερ θα έπρεπε να είσαι πιο bad boy  και έτσι."

Π-"Θα ήθελες να είμαι bad boy  και να είμαι μαζί σου;"

Κ-"Έτσι όπως το θέτεις όχι."

Π-"Έλα"είπε και με έβγαλε από το σπίτι.

Κ-"Που πάμε;"

Π-"Πάμε να δεις τι σημαίνει bad boy"

Ανεβήκαμε στην μηχανή του. Σας έχω πει ότι λατρεύω τις μηχανές; Ειδικά την δική του. Είναι μια Yamaha r6 σε μαύρο με λίγο κόκκινο. Είναι απλά πανέμορφη. Τέλος πάντων. Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στο κέντρο της πόλης. Προχωρήσαμε προς τα μέσα και φτάσαμε σε μια τεράστια περίφραξη με τοίχο. Αυτός ο τοίχος ήταν γεμάτος γκράφιτι. Εκείνη την στιγμή ο Παναγιώτης έβγαλε δύο σπρέι από την τσάντα του.

Π-"Λοιπόν;"

Κ-"Τι θα κάνουμε;"

Π-"Εσύ τι λες; Γκράφιτι φυσικά. Εδώ ερχόμουν πριν φύγω για την Αθήνα οριστικά. Πριν γνωρίσω τον Άλεξ και φυσικά εσένα."

Κ-"Και τι έκανες εδώ;"

Π-"Δεν είναι προφανές. Με την παλιά μου παρέα ερχόμασταν κάθε βράδυ εδώ και πίναμε, καπνίζαμε και απ'ότι βλέπεις κάναμε και γκράφιτι. Λοιπόν έλα πάρε ένα. Δεν πιστεύω να κωλώνεις;" αφού το σκέφτηκα πήρα αποφασιστικά το ένα σπρέι από το χέρι του.

Θα με ΠαρακαλάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα