To Meet A Star ✔ (Star Series #1)

STAR🌟16

"Tawagin niyo nga si Aisha! Putangina ang ingay ng mga aso!"

Nagulat ako sa malutong niyang mura. He's so harsh! Para siyang ama na walang trabaho kundi ang magsugal. I know I'm judging him because of how he talks and with his physical appearance, but I can't just help it.

Gano'n din siguro ang mga tao saakin. They can't help, but judge me, too.

"Alam mo, Seq, napapansin ko na hindi na ako gaanong nilalait," sabi ko nang hilain niya ako papunta sakaniya.

He's leaning on his Rezvani.

Hindi pa rin kami okay. He's still irritated of me. Hindi ko na alam kung paano ito papaamuhin. He's like a lion now. Rawr!

Umirap siya.

"Because you're not that conscious like before now," he rolled his eyes.

Hindi na ako conscious? Hmm, hindi ko napapansin. Maybe because I'm too occupied?

"If we still have time... Let's meet your fourth star,"

Tinitigan ko siya at seryoso ang mukha niya. I shook my head.

"You've got to be kidding me!" Nilakihan ko siya ng mata.

He smirked and pushed his face closer to mine. Umatras kaagad ako. May mga taong nanunuod. Dikit dikit lang kasi ang mga bahay rito.

"I'm serious, Naia,"

I was about to speak but the gate made a squeaky sound. Nakita ko kaagad si Ate Aisha.

Naglakad ako palapit sakanya pero sumunod si Sequi. Nilingon ko kaagad.

"Stay there, Seq!" Mabilis kong sigaw. "You're being nosy!"

"Fine!" Aniya at bumalik sa pagkakasandal.

Tuluyan na akong nakalapit kay Ate Aisha at mas lalo akong na-guilty. She looks angelic and soft. Alam kong nasaktan din siya.

"Naialara, I'm so sorry! Hindi ko sinasadya. Nadala lang ako!"

Nagulat ako dahil sa sinabi niya. She looks more guilty than I am! Umiling ako ng sunod sunod.

"No, Ate. I'm here to say sorry, Actually. Hindi mo po kasalanan,"

Umiling siya at nagulat ako nang medyo naluluha siya.

"Hindi ko talaga intensyon na mang-agaw o kung ano. Nag-enjoy lang talaga ako..."

I laughed genuinely. "I, mom and dad already talked po. I think I realized some things. So... Is it too late if I ask you to come back?"

I smiled at her with so much hope. She looks... I don't know! Kinakabahan ako sa maaari niyang isagot.

"Is this a prank? Alam kong may nagawa akong mali pero—"

"I'm not into pranks, Ate. Now what?" mabagal ang pagkakataong ko.

"Tinatanong pa ba 'yan!" tumili siya ng bahagya at niyakap ako ng mahigpit.

Napalunok ako. Bumilis ang tibok ng puso ko. I don't know if because the act was sudden... Or because of something.

"Can I come back this day?" punong puno ng pagbabakasakali ang mga mata niya.

"Are they hurting you here?" biglaang tanong ko.

"No!" tumawa siya ng hilaw. "Ano ka ba, excited lang," dugtong pa niya habang awkward na tumatawa.

Nilingon ko ang loob ng gate nila at mabilis din akong bumalik sa pwesto ko. The man in his middle age is so scary! Bakit ganon siya makatingin?

"Okay... See you later, then?"