TOUCH ME. |✔️

HOOFDSTUK D

Arizona was leuk.

Tenminste beter dan Nederland ooit zou kunnen zijn.

We waren niet echt dieper op Phoenix in gegaan behalve het enorme vliegveld. En de F16 opleidingen die blijkbaar rondgingen in Phoenix. Wijselijk kapte ik haar zo netjes mogelijk af toen ze dieper op het onderwerp in wilde gaan.

-TWEE UUR TERUG-

''De opleiding is echt top. Hoe zit het eigenlijk met jouw carrière? Ben je nog terug geg-''

''Als je nog een keer over de F16 begint, stap ik direct op het vliegtuig naar Zuid-Amerika. Shut it.'' Verslagen trekt ze haar handen omhoog.

-HEDEN-

Het enige wat ze weet is dat ik een dag voor mijn examen ben gestopt en dat ik sinds dien met familieproblemen zit. Meer hoeft ze niet te weten. Niemand niet. Ze weet eigenlijk al teveel.

"Julia." Ik kijk op en zie Macey met een vragende blik in haar ogen kijken. "Wat is er?"

"Wat is er? Dat kan ik beter aan jouw vragen. Juul,-" "noem me geen Juul." Ze zucht. "Julia, je roert al bijna vijf minuten in een kopje koffie die nu koud is. Waar zit je met je gedachtes?"

"Nergens. Ik heb gewoon koppijn." "Vast. We hebben samen gestudeerd voor een tijdje en ik ken jou langer dan dit om te weten dat er dingen in je hoofd omgaan waar niemand aan wilt denken die net op een vliegtuig is gestapt naar de andere kant van de wereld."

"Waarom het onderwerp dan nog opbrengen? Als niemand eraan wilt denken."

"Je weet dat ik het niet zo bedoel. Ik wil gewoon weten wat eraan de hand is. Ik heb je nooit gevraagd wat er in hemelsnaam is gebeurd waardoor jij een dag voor je examen met je studie bent gestopt en-"

"Macey. Stoppen. Ik dacht dat ik duidelijk had gemaakt dat ik hier niet over praat en ik ga alles behalve dit onderwerp hier en nu met jou bespreken." Zeg ik geïrriteerd, proberend mijn stem laag te houden zodat niemand behalve Macey in het café kan begrijpen hoe kwaad ik ben.

"Nee, Julia. We gaan dit gesprek voeren. Hier en nu.
Wat is er in vredesnaam met je gebeurd dat je zo afstandelijk bent?"

"Je bent verdomme mijn moeder niet. Dat staat nu in je voordeel. Als je haar was, had je nu al je kaak gebroken. Stop het."
Ik sta woedend op en gooi het kopje koude koffie uit het openstaande raam.

"Waar ga je heen." Zegt ze, haar stem luider.

"Een hotel."

"Julia, je hebt geen geld! Je kunt niet zomaar weglopen!" Roept ze, haar stem nu verslagen en wanhopig. "Ik heb genoeg geld om bewijze van spreke een fucking suite in Las Vegas voor vier maanden te boeken. Vertel mij niet wat ik wel of niet heb." Dreig ik kwaad en loop het café uit.

"TAXI." Ik gooi mijn rugtas tegen het raam van de rijdende auto aan en met piepende banden komt het voertuig tot stilstand.

"Wat de fuck, wijf!" Schreeuwt de man door het raam.

Zonder woorden stap ik in en dank god dat mijn tas niks breekbaars bevatte.
"Naar Las Vegas."
"Meid. Dat is in Nevada, dat is zeker langer dan vier uur rijden!"
"Je wilt toch wat verdienen, of niet?"