TOUCH ME. |✔️

HOOFDSTUK Y

[CHARA]

"Nee." Antwoordt Liam kwaad. Ik knik naar hem. "Hij heeft gelijk, Macey. Het is niet goed. Ik ben een trut die moeilijk buigbaar is en ik vergeet je gedrag niet. Jouw gedrag valt namelijk niet te veranderen. Mijn leven is aan bijna alle kanten fucked up. Bijna alle kanten behalve de kant van deze familie. Niet de mensen die in Nederland wonen, als je dat nog mensen kunt noemen. Ik bedoel de mensen die hier wonen. Dit is mijn echte familie en ik laat je het niet verpesten.

Ik heb een gigantische hekel aan je gekregen en dat zal niet verminderen zolang jij in Amerika blijft."

Ze kijkt me met grote ogen aan. "Dus je wilt dat ik Arizona verlaat en terug naar Amsterdam vlieg!?" Ik knik. "Dat is precies wat ik wil, maar niet wat ik je dwing. Ik heb een grote hekel aan je, maar nog geen haat. Nog niet. Ik wil hier rustig kunnen leven zonder gedonder van jou, Matthias, Meria, Stefan of zelfs Naomi. Laat me met rust en keer terug naar Amsterdam." "Maar mijn hele familie leeft hier!" "Neem ze mee."

"Als dit echt is wat je wil dan-" "het is echt wat ik wil." Een traan rolt over haar wang en ze knikt. "Dan ga ik maar." Met dat loopt ze de keuken en het huis uit.

"Dat is een afgewerkt. Nu Matthias nog." Zucht ik, vermoeid en geïrriteerd van al het gezeik.
"Ben je oké?" Ik knik naar Liam.

"Ik denk dat het trouwens niet meer nodig is om naar Matthias te gaan." "Want?" Ik kijk Liam verwart aan. "Silas is commando's door de mindlink aan het brullen. Matthias is tien minuten geleden vertrokken met een gebroken kaak." Liam wrijft met zijn vingertoppen kleine rondjes over zijn slaap. "Uh. Oké dan..." een klein beetje verbaast loop ik de keuken uit naar de woonkamer.

"Hey." Silas staat met zijn rug naar mij toe gekeerd en ik sla mijn armen om zijn middel.
"Hey." Per direct draait hij zich om en neemt me in zijn armen.

"Ik hou van je." "Ik ook van jou." Zucht hij tegen mijn lippen en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. "Matthias blijft weg toch?" Mijn stem is niet veel hoger dan zacht gefluister. Silas knikt. "Matthias zal verlopig niet terug keren."

Plotseling tilt Silas me op en loopt naar boven, onze slaapkamer in.

"Weet je," begint hij als hij naast me plaats heeft genomen op bed. "Ik heb je in al onze tijd samen nog niet eens formeel en goed voorgesteld aan de roedel." "Ik denk dat we eerst ook wel iets anders aan ons hoofd hadden." Glimlach ik en hij glimlacht met zijn onbetaalbaar mooie lach terug. "Dat is zo. Maar nu zat ik eraan te denken, wat zeg je van een ceremonie volgende week? Een ceremonie om je voor te stellen aan de roedel. En het is een goed excuus voor mij om je in een sexy jurk te zien." Grijnst Silas.

Ik rol lachend mijn ogen. "Ik vind het prima, maar die sexy jurk gaat niet door. Ik heb alleen jeans, t-shirts en truien." "Vergeet je je lingerie niet?" Opnieuw rol ik met mijn ogen.

"Ik ben trouwens enorm blij dat je geen jurk hebt. Dan gaan we samen uit en er een halen."
"Ah. Ah. Ah." Ik schud met mijn hoofd. "Als je wilt dat ik me in zo'n ding ga hijsen dan ga ik samen met Channa en Liam." "Maak je een grapje? Channa begrijp ik nog wel, maar Liam?!" "He! Niet zo beledigd zijn. Channa is best oké en Liam is mijn beste vriend. Laat hem erbuiten."

"IK FUCKING WIST HET!" De deur vliegt open en Liam rent de slaapkamer in.
"GAMMA. STOND JE VERDOMME AF TE LUISTEREN?!" Brult Silas en springt op. Ik grinnik en sla mijn armen om hem heen om hem terug op bed te trekken.

"IK HOORDE VERDOMME NIKS!" Gilt Liam geschrokken terug. "Jezus, Davis! Welke fucking hoge octaaf was dat?!?!" Gromt Silas en slaat zijn handen over zijn oren.

Hij bromt wat in zichzelf en mompelt dan nog een 'Ik krijg nog honderd euro van Macey' als hij de kamer uitloopt en de deur achter zich sluit.

Ongelovig kijk ik Silas aan. "Hoorde je dat?" "Hoorde wat?" "Had Liam nou echt een weddenschap gemaakt met Macey over wie mijn beste vriend was?!" "Eh?" "Jij wist hier vanaf of niet?"
Hij kijkt me schaapachtig aan. "Sorry?" "What ever." Ik zak verder achteruit op bed en nog geen seconde later ligt Silas haast tegen mij aangelijmd.

"Dus volgende week de ceremonie?" Silas knikt kort. "Ja, maar het enige waar jij je druk over hoeft te maken zijn je jurken. Ik regel de rest."

"Jurken?" "Ja. Jurken. Ik heb het niet met je overlegd want ik wilde het als verrassing houden, maar de bruiloft staat ook voor volgende week gepland." "Wat?! Silas! Weet je wel hoelang het duurt om een bruiloft te plannen? Dat kan nooit in een paar dagen!" Ik sta gestresst op. Correctie, ik probeer op te staan. Silas houdt me veilig gevangen in zijn armen.

"Silas!" "Chara. Rustig. I got this, babygirl." "Damn. Wat moet ik hier nou mee?" "Rusten. Ik regel alles. Morgen kun je samen met Channa en Liam gaan winkelen. Vergeet trouwens niet vijf vechters mee te nemen. Matthias is dan misschien weg, maar niemand mag mijn prachtige toekomstige echtgenote jurken zien passen." Gromt hij bezitterig.

Ik lach zachtjes en klim weer tegen hem aan. "Okey."

-DE VOLGENDE DAG-

"Hoe laat is het." "Half negen-" "Ga weg." "Chara! We moeten jurken shoppen!" "Ga. Weg. Channa."

En toen waren mijn dekens weg.
Als er ook maar iets ergers is dan 's ochtends opstaan is het wel 's ochtends opstaan omdat iemand je warme dekens van je lichaam heeft afgetrokken.

"LEG. DIE. DEKENS. NÚ. TERUG." Grom ik, maar ze schud haar eigenwijze hoofd.
"We moeten naar de winkels, anders vinden we nooit op tijd de goede jurken voor je. Liam staat ook al te stuiteren." "Laat Liam maar lekker stuiteren. Ik ben moe en wil slapen."

"Kom op, Chara!" "Nee. Ik ga wel gewoon naar de bruiloft en ceremonie in jeans. Weg probleem. Nu weg en geef die verdomde dekens hier."

"Nope!" Met dat gezegd, rent Channa de kamer uit met mijn warme dekens in haar handen.

"Trut!" Roep ik en ren in mijn pyjama achter haar aan.
Ze rent lachend de woonkamer in en Derek, Liam en Silas kijken verbaasd op. "Ik heb d'r uit bed hoor! Binnen tien minuten. Hier met de twintig, Davis." Channa steekt haar hand uit en laat de dekens op de grond vallen. Wat mij absoluut niet ontgaat.

Ik negeer even het feit dat er wederom om mij gewet is. Nee, dat was een grapje.
Ik sneak ongemerkt naar de dekens en wikkel ze meteen in mijn armen. "Geef die twintig maar terug, Channa. De weddenschap werkt niet meer." "Hoezo niet? Liam krijgt die twintig echt niet meer terug." "Omdat.... ik naar bed ga!" Antwoord ik het laatste deel nog snel schreeuwend vanaf de trap. Het zijn allemaal domme fuckers.

- (UITEINDELIJK NA VIJF UUR GEDONDER) IN DE STAD-

"Laat zien!" Roept Channa en ik loop vanuit de paskamer naar de winkelruimte.

"o. mijn. gosh." Overdreven veegt Liam een traan uit zijn ogen.
"Dit is hem." Bevestigt Channa vastberaden. "Fijn. Nu nummer twee nog."

Liam schud zijn hoofd. "Die hebben wij al voor je. Ons kleine ceremonie cadeautje."
"Serieus?! Dus ik kan nu naar huis?!" Channa lacht en schud haar hoofd, net zoals Liam net deed. "We moeten nog hakken halen, Chaar."

"Die hakken kunnen jullie in je reet stoppen!" Grom ik.