TOUCH ME. |✔️

HOOFDSTUK T

[CHARA]
[SCHIPHOL AIRPORT]

"Je weet het zeker? Zodra we onderweg zijn kunnen we niet meer terug."
Ik schud mijn hoofd naar Liam. "Ik weet het zeker. Silas heeft problemen en ik vertik het om in een hoekje te zitten janken en hopen dat hij nog terug komt."

"Iedereen klaar?" Channa's vader, Wayne, slaat de tas vol wapens over zijn schouder. Goddank dat Silas een privé vliegtuig heeft, eentje naast zijn f16 collectie. United Airlines had me nooit laten vliegen met een tas vol MMG's, FN SCAR's en een paar simpele hand pistolen. Wayne, Channa en Liam mogen dan wel wolven zijn, maar ik zit er niet op te wachten om zometeen er een beetje hulpeloos bij te staan.

Ik knik naar Wayne en steek mijn hand uit om de tas over te nemen.
"Waar heb jij in vredesnaam leren vliegen in een vliegtuig?!" Vraagt Channa die net komt terug lopen van de wc's. Ik haal mijn schouders op. "Dezelfde plek waar ik met machine geweren heb leren omgaan." Liam grijnst naar Channa als ze me overdonderd aankijkt. "Chara is niet zo van het gevoel van hulpeloosheid."

Ik rol met mijn ogen en loop richting de uitgang van het vliegveld met de rest op mijn hielen.

"Als we hier nog langer staan vriezen we dood." Mompelt Channa en ze wrijft haar handen tegen elkaar. "Ik regel wel een taxi." Antwoord Wayne, maar ik weerhoud hem tegen van weglopen. "Laat mij maar." "Niemand neerhalen met je geweren tas!" Schreeuwt Liam er nog lachend achteraan als ik wegloop en ik geef hem een dodelijke blik. "Kan dat nog harder? Weet je, ik wil liever met rust gelaten worden door de beveiliging!"
Wayne kijkt Liam chagrijnig aan en slaat zijn hand over Liam's mond.

"Meneer." Ik sla op een Mercedes taxi raam en de chauffeur kijkt geschrokken op. Langzaam draait hij het raam naar beneden. "Kan ik u helpen?" "Fijn dat je het voorstelt. Je kunt me inderdaad helpen."

Ik trek de autodeur open en trek de kerel eruit. "Als je nou even wacht kun je zometeen misschien meeliften met een taxi." Verzeker ik hem voordat ik in de auto stap en de deur dicht gooi maar het raam nog naar beneden laat.

"Maar ik ben verdomme de taxi!" Vloekt de man kwaad in het Nederlands als ik wegrijd. "Serieus?!"

"Eindelijk!" Zucht Liam overdreven en springt de auto in. Of nou, probeert de auto in te springen.

"Achterin." Gromt Wayne als hij Liam terug trekt en op de stoep zet voordat hij zelf in de bijrijdersstoel plaatsneemt. Liam gromt en neemt, net als Channa, op de achterbank plaats. "Misschien kan ik beter gaan rijden, Luna." Stelt Wayne voor, maar ik schenk hem een arrogante blik. "Ten eerste, ik rijd beter dan wie dan ook. Ten tweede, dat soort opmerkingen kun je alleen bij je vrouw flikken én ten derde, je zit met mij opgescheept in Rotterdam dus stop met me Luna te noemen. Noem me gewoon Chara. Hetzelfde geldt voor Channa. Noem me maar weer Luna zodra we in Washington zitten. Dit is buiten de roedel zaken om, dus geen Luna."

Channa knikt meteen en lacht. "Oké."
Wayne knikt enkel.

Zonder weerwoord trap ik het gaspedaal in en meteen schieten Wayne, Liam en Channa achterin hun stoelen. "Jezus, Chara!" Roept Wayne en Liam grijnst.
"Weet je eigenlijk wel waar je in Rotterdam moet zijn?!" "Geloof me. Ik weet waar ik heen moet." Grom ik en klem mijn kaken op elkaar.

[ROTTERDAM]

"Dít is het?" Channa staart ongelovig naar het enorme hotel voor haar. Ik knik. "Jammer genoeg wel ja. Het gaat ons waarschijnlijk eeuwen duren voordat we ze hebben gevonden." Zucht ik.

"Ik kan het ook gewoon opblazen." Haalt Liam zijn schouders op en we kijken hem alle drie verbaast aan.

"Hoe wil je in fucks naam een gigantisch hotel opblazen?! Met een rietje?!" Grom ik sarcastisch.

Liam grijnst, trekt rode staven uit zijn zak en houdt ze omhoog. Mijn ogen worden groot. "Je hebt fucking dynamiet meegenomen?! Ben je gestoord of zo?!" "Hey!" Liam houdt verdedigend zijn handen op. "Iemand m-" "stop dat fucking dynamiet terug in je zak!" Sis ik. Hij knikt en stop het terug in zijn zak. "Iemand moest deze trip toch een beetje leuk maken? Zie het als een soort voorproefje voor oud en nieuw!"

"Waarom ben jij ook al weer de Gamma?" Zucht Wayne en wrijft met zijn vingers over zijn voorhoofd. Liam negeert de opmerking.

Ik zucht geërgerd en haal het kogelvrije vest  uit de wapen tas. "Sorry Chara, maar we kunnen geen kogelvrij vest aan. Die zal scheuren als we veranderen van vorm." Merkt Channa op.

Ik maak een 'hmpf' geluid en lach. "Dit is ook niet voor jullie. We zijn in Nederland en in de richting van Amsterdam. Wiet, drugs en geweren. Jullie kunnen nog wel tegen een schot in je wolvenvorm, maar ik ga neer." Ik trek het vest over mijn borstkas en pak vervolgens nog een MMG plus een band met kogels die ik om mijn middel wikkel, voordat ik de tas sluit en die over mijn schouder sla.

"Wanneer zouden de laatste drie roedel vechters ook al weer komen?" Ik kijk Liam vragend aan. Hij trekt zijn telefoon uit zijn zak en de tijd op het beeldscherm licht op. "Uhh... ongeveer nu." Precies op dat moment klinkt het geluid van motoren.
"Net op tijd, mannen." Groet ik ze als de drie brede vechters van hun motoren stappen. Ze knikken. "Sorry voor het ophouden. Het passagiersvliegtuig gaat niet zo snel als jullie vliegtuig." Ik knik begrijpend en keer terug naar de rest.

"Is iedereen er klaar voor?" Wayne knikt en schud zijn hand zodat zijn klauwen tevoorschijn komen. Channa, Liam en de roedel vechters volgen het gebaar voordat zij ook knikken.

"Goed. We zijn opzoek naar de eigenaar van dit hotel. Tyler had uitgezocht dat er vanavond geen gasten zijn en alleen maar werknemers. Waarschijnlijk vanwege Silas, Derek en Matthias. Ondervraag iedereen die je tegenkomt. Als die persoon geen antwoord geeft maak je hem of haar af, geen vriendjespolitiek hier. Halve antwoorden, dood. Tegenstribbelend, dood. Duidelijk?
Vanavond vecht je om te doden. Onze prioriteiten zijn Silas, Derek en Alpha Matthias Donker. Zodra die gevonden zijn help je ze en zullen ze waarschijnlijk meevechten. Wie de eigenaar vindt, overhandigd hem aan mij. Ik wil hem levend. Aan de slag team. Vanavond ben ik niet jullie Luna, maar jullie operatieleider."

Iedereen knikt en gromt strijdlustig.

Met het team op mijn hielen stamp ik richting de opening van het gebouw en trap de deur lomp open. "Je vecht om te doden. Laat je tot niets weerhouden." Zeg ik nog met een blik achter me voordat we het hotel instappen.