TOUCH ME. |✔️

HOOFDSTUK V

[CHARA]

bof.

"Godver." Ik wrijf pijnlijk over mijn voorhoofd. Geïrriteerd zak ik tegen de muur aan. Dit is al de zoveelste gang met een scherpe bocht en een spontane muur. De zoveelste keer dat ik tegen die verdomde muren op loop.

"Chara!" Ik kijk op en zie Liam, Channa, Wayne en de drie vechters voor me staan.

"Ik neem aan dat jullie de baas ook niet hebben gevonden?" Grom ik. Ze zuchten en schudden hun hoofd. "Alles loopt dood. Letterlijk." Gromt Wayne.

Ik knik. "Ja. Dat voelde ik. Vier keer."

Liam kan een klein lachje niet weerhouden en ik grom naar hem. "Stil, Davis."
Hij rolt dramatisch met zijn ogen.

"Wat nu?" Channa's verdomd irriterend hoge stem breekt de 'vredige' stilte.

"Ik bedoel, we waren heel bad ass en zo, maar we zijn nog steeds nergens." "Jezus. Jij hebt ook weer eens hersens, of niet?" Snauw ik sarcastisch.

Silas is al te lang weg en hoe stom het ook klinkt, ik mis hem.

Channa rolt met haar ogen en Wayne negeert mijn commentaar over zijn dochter als respect voor zijn Luna, denk ik.

Geïrriteerd haal ik een hand door mijn haren. "Oké. Dit is hoe we het gaan doen. Ik heb een oortje bij me waarmee ik contact kan leggen met Tyler. Hij zal de beveiligingscamera's hacken en doorgeven waar ze vastzitten. Verwacht niet dat dit makkelijk zal gaan. De baas weet waarschijnlijk dat tien minuten geleden zijn hele team is uitgeschakeld. Zo niet dan had hij echt een shit team, of we hadden geluk. Iedereen zich nu verspreiden over het pand, in wolvenvorm, en begin alvast met zoeken. Allemaal hier verzamelen om-" ik kijk naar de tijd op mijn digitale horloge. "Verzamelen over een halfuur, max."

Iedereen knikt en ik klap in mijn handen. "Aan het werk."

Meteen splitsen Channa, Wayne, Liam en de vechters zich op. Ik wissel nog gauw mijn MMG voor de FN SCAR voordat ik het doek terug over mijn neus en mond trek.

De laser op het geweer klik ik aan en sluip de gangen door. Ondertussen druk ik het oortje in mijn oor en bel Tyler op.
"Luna?"
"Tyler. Zoek via de beveiligingscamera's uit waar de baas Silas, Derek en Matthias vast houdt."
"Als u heel even kunt wachten..."

Het getik van een toetsenbord is duidelijk te horen aan de andere kant van de lijn. Tyler mompelt in zichzelf en typt sneller.

Met kaken op elkaar geklemd, sluip ik verder door de hotelgangen heen.

Hier en daar ligt het halve beveiligingsteam nog even op de grond.

"Luna, ik heb het!"
"Oké. Waar zitten ze."
"Ze zitten...? huh. Luna. Ze zitten recht voor u." "Wat bedoel je recht voor me?! Er staat hier een muur."
"Dat is geen muur. Het is een kleine, dunne gipswand. Eén stevig elleboog en je breekt er zo door heen."

"Twee vragen. Hoe de fuck zijn ze daar binnen gekomen?! Die kerel gaat ze toch niet eerst naar binnen doen en daarna een fucking muur metselen?! Ten tweede, hoe weet je waar in het hotel ik ben?"
Tyler grinnikt. "Kan niet anders. Die kerel is wel heel wanhopig. Antwoord op uw andere vraag, ik had een klein traceer systeem in uw wapen tas gestopt. Ik wist dat het handig van pas zou komen."

Ik knik in mezelf. "Dus we hebben die kerel eigenlijk in een hoekje zitten!" Opnieuw lacht Tyler. "Ja. Het is niet de snuggerste."
"Top. Dank je, Tyler. Ik kan zeggen dat je goed werk hebt geleverd."