TOUCH ME. |✔️

HOOFDSTUK J

-POINT OF VIEW [CHARA]-
-HOTEL WASHINGTON-

=VERGEET NIET: ALLE GESPROKEN ZINNEN IN HET NL STAAN SCHUIN & AL HET ENGELS STAAT RECHT!=
*
'May these words be the first
To find your ears
The world is brighter than the sun
Now that you're here
Though your eyes will need some time to adjust
To the overwhelming light surrounding us

I'll give you everything I have
I'll teach you everything I know
I promise I'll do better
I will always hold you close
But I will learn to let you go
I promise I'll do better'

De zachte lyrics van Light zweven bijna tussen mijn lippen terwijl ik met de Grey Goose op het licht gelige aanrecht van de stille hotelkamer zit. 
Mijn lippen omvatten de opening van de fles voor de zoveelste keer dat de fles na twee laatste slokken leeg is. Waar is de rum?

Mijn handen reiken naar de andere kant van het aanrecht waar nog een volle fles Kraken Rum in zijn glorie staat te schitteren. Het koude glas van de fles duwt rillingen over mijn ruggengraat. In een simpele beweging maak ik de fles open en zet de fles aan mijn lipp-...

Glas scherven van de fles rum vliegen door de hele kamer als een zekere god door het raam van de hotelkamer heen springt. "Het zal ook weer eens niet." Grom ik.
In grote passen staat hij voor me en neemt mijn gezicht in zijn handen. Ik had achteruit moeten kruipen van angst, net als twee uur geleden, maar ik doe niks.

Zijn gevaarlijke ogen kijken me beschermend en bezitterig aan, maar er is ook lust.

Ongemakkelijk trek ik mijn gezicht terug en veeg met de rug van mijn hand mijn wangen schoon, zoals altijd. "Chara-" "Hoe weet je mijn naam?" "Liam." "Klootzak." Brom ik in mezelf.
"Sorry?" "Wat." "Wat zei je?" "Ik zei klo- oh ja. Laat het."

Hij kijkt me achterdochtig aan en zet een stap dichterbij, ik sta bijna tegen hem aangekleefd. "Wat de fuck doe je hier eigenlijk en wie ben je in godsnaam?!" Realiteit slaat hard binnen.
Hij krabt ongemakkelijk de achterkant van zijn nek. "Ik ben Sil-" "Het maakt me eigenlijk geen donder uit wie je bent. Rot op." Hij gromt en zijn ogen kleuren een tint donkerder. "Let op je taalgebruik!"

"Je maakt een grapje." Lach ik humorloos. "Je breekt m'n hotelkamer in, wildvreemd mag ik zeggen, raakt me aan én je weet me ook nog rond te moederen. Fuck off, man!" Roep ik kwaad. Zijn uiterlijk helpt niet om kwaad te zijn, moet ik zeggen.
Zonder weerwoord neemt hij voor de tweede keer mijn gezicht tussen zijn warme handen en de kleine schokjes warmen mijn hele gezicht op. "Je voelt ze, niet?" Glimlacht hij liefjes.

"Voelt wat?" Grom ik geïrriteerd, boos op mezelf voor het verliezen van mijn geduld zo snel. "De schokjes, de tintelingen. Je voelt ze." "Niet." Hij lacht. "En laat me los, verdomme." Brom ik als ik me terug trek.
Ik snel onder zijn armen naar de woonkamer. Krgh. Het geluid van krakend rum glas onder je blote voeten. "Christus. Het kan ook nooit normaal! Jezus. Ah! Verdomme!" Ik laat een kleine gil, glas hurts like a goddamn bitch.

"Chara!" In een seconde lig ik half opgevouwen in zijn armen en zijn ogen staan wild, bezorgd en gehaast. Zijn lichaam is nog gehaaster en hij legt me nog op het hotelbed voordat ik kan spartelen.

"Blijf liggen! Ik ga de EHBO doos halen." "Waar moet ik anders heen. Ik kan niet eens lopen.
Wat is je naam?" Wonderbaarlijk weet hij door zijn bezorgde blik nog een glimlach te trekken. "Dus nu wil je het wel weten?" Ik rol geïrriteerd met mijn ogen. "Dan nie-" "Silas Hernandez."
Oh damn, god heeft iets goeds gemaakt.

"Stop grijnzen, Silas en haal gewoon die fucking EHBO doos of ik haal het zelf." "LIGGEN BLIJVEN!"
"Jezus! Stop schreeuwen verdomme!" "Stop vloeken!"
"Godver de Jezus de verdomde fuckerde fuckery fuck fuck."
Hij klemt zijn kaken op elkaar en maakt van zijn handen vuisten. "Eigenwijs as fuc-... laat maar."