THE GUITAR PLAYER

20) Crying and sleeping together

"Νothing is sexier than a guy singing and playing guitar..."

Γεωργία pov

  
   Μπήκαμε μέσα στο δωματίο μου. Έβαλε το χέρι του στον λαιμό μου και με έσπρωξε πάνω στον τοίχο. Ένιωσα το εκτεθειμένο δέρμα από το ξώπλατο μου φόρεμα να τρέμει από την υγρασία. Με ένα ηλεκτρικό άγγιγμα με φίλησε με όλη του την ανάσα.

   Τον έσπρωξα πίσω. Δεν έπρεπε να πάει μακριά. Όχι ακόμη... Όχι σήμερα...

  Μέχρι να κλείσω τα δεκαεφτά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην επιτρέψω κάτι τέτοιο να συμβεί.
 
   Εκείνος λογικά το κατάλαβε.

Αλλά και πάλι δεν υπήρχε περίπτωση να μη με φέρει στην δύσκολη αυτή θέση.

  Ξεκούμπωσε το φόρεμα μου και εγώ ένιωσα αμήχανα.

   Έσπασα το φιλί και τον έκανα πέρα. 

Έβγαλα αργά το φόρεμα μου και ένιωθα το βλεμμα του να είναι καρφωμένο εξεταστικά πάνω σε εμένα και τα εσώρουχα μου.

   Σαν να είναι ότι πιο φυσιολογικό , ίσως έφταιγε και το αλκοόλ . Περιέργως επέτρεπε κάποιες στοιχειώδεις σκέψεις.

   Δάγκωσα τα χείλη μου και κοίταξα γύρω . Έσκυψα να μαζέψω μια ασυμμάζευτη μπλούζα.

  Δύο γυμνασμένα χέρια με άρπαξαν και σηκώθηκα απότομα.

"Δεν θες να το προχωρήσουμε;" ρώτησε με εκείνη την φωνή , που δεν σηκώνει αντιρρήσεις.

"Ό-όχι..."

"Διστάζεις!" φώναξε.

Έφυγα γρήγορα προς το μπάνιο.

  Ακούστηκε το τρίξημο του κρεβατιού μου , πράγμα που σήμαινε πως είχε βολευτεί ήδη εκεί.

"Συγγνώμη μωρό μου..." τον άκουσα να λέει.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και φόρεσα την μπιτζάμα που είχα μαζέψει προηγουμένως από το πάτωμα.

  Μα όταν ξυπνάω κάν κυριολεκτικά ότι ναναι ... Συμφωνώ πως το δωμάτιο μου θα μπορούσε να βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση. Μα πάντα όταν ντύνομαι για το σχολείο , μέχρι να αποφασίσω τι και πως θα φορεθεί βρίσκονται αιωρούμενα ρούχα παντού.

      Ευτυχώς που ήταν μπιτζάμα και όχι κανένα σουτιέν και θα είχα δράματα.

  "Γεωργία !" φώναξε και ξεπρόβαλλε το κεφάλι μου από την πόρτα του μπάνιου.