THE GUITAR PLAYER

47) κακοκαίρι

ΑΓΑΠΗΤΕ αναγνώστη.
Επέστρεψα και διεκδικώ την αμέριστη προσοχή σου.

  Με την άκρη του ματιού μου έψαχνα τον Παύλο.

  Η Χριστιάνα στεκόταν με ένα ειρωνικό χαμόγελο.

  Ξεροκατάπια και βυθίστηκα καλύτερα μέσα στον κόσμο. Εκεϊνημε ακολούθησε σπασμωδικά και με άρπαξε από το μπράτσο. Τα μακριά της νύχια χώθηκαν βαθιά στο δέρμα μου και είχα πάθει κρίση πανικού.

   Η Αλκμήνη με πλησιάζει ανενόχλητη.

"Ωω Γίτσα ποια είναι η φίλη σου;" φώναξε για να καλύψει την μουσική.

Πίεζα τα δάκρυα μου να τραβηχθούν πίσω και το αίμα μου πάγωνε.

Βρήκα την ευκαιρία να στείλω μύνημα στο πρώτο άτομο που μου ήρθε στο μυαλό:
ΣΩΣΕΜΕ

"Μαργαρίτα χάρηκα!" είπε ο εγκληματίας.

Φυσικά και θα υποδυόταν κάποια άλλη. Αυτή δεν έχει ψυχή. Είναι ψυχάκιας. Οι κόρες μου διαστάλθηκαν από την τρομοκρατία.

Η Αλκμήνη χαμογέλασε και της έσφιξε το χέρι.

Η Δανάη χασομερούσε με τον ξενέρωτο εραστή της.

Ο Παύλος ήταν στην γωνία άπραγος. Τον παρατηρούσα να τηλεφωνεί κάπου και να το κλείνει ικανοποιημένος. Το πήρες το μύνημα ή θα πεθάνω ενώπιον σου καρδιά μου;

  Η Χριστιάνα θέλοντας να δει τι μου τραβούσε την προσοχή, εντόπισε τον Παύλο. Φούντωσε τα μαλλιά της και πιπίλισε το κάτω χείλος της.
 
  Ένιωθα μουδιασμένη. Δεν μπορούσα.

Έρχεταιιι

Θα με σώσει

Κατευθύνθηκε προς το μέρος μας. Αποφασιστικά βήματα... Τυλίγει τα χρρια γύρω από την μέση της Χριστιάνας. Την κρατάει κοντά του. Βάζει τα χείλη του στον λαιμό της κι εκείνη βογγάει.

Ένιωθα κάθε αίσθημα να με εγκαταλείπει. Προτιμάει την τρελή. Την ψυχανισόρροπη. Αυτή που σκότωσε άνθρωπο.

  Τα χέρια της σηκώνονται παραδομένα. Εκείνος αρπάζει την ευκαιρία και την ακινητοποιεί. Ένας αστυνομικός της περνάει επί τόπου τις χειροπέδες.

  Η Δανάη τρέχει κοντά μας με τον Δημήτρη σε κατάσταση σοκ. Η ραχοκοκαλιά μου έτρεμε και δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα μας ξανατρομάξει. Ανακουφίζομαι τόσο που ο κόσμος γύρω μου για μένα χάνεται.