First love.

-26-

Het gevoel van zijn armen om me heen voelt eigenlijk best wel vertrouwd terwijl ik hem helemaal niet zo goed ken. "Hoe laat is het nu eigenlijk?", vraag ik. "Het is nu kwart over vijf dus over drie kwartier begint het concert. Als je nog wat drinken wil kunnen we wel even naar de bar gaan beneden?", stelt hij voor. "Ja is goed, ik heb best wel dorst ja". We lopen naar beneden en gaan aan de bar zitten. Hij pakt twee blikjes cola en geeft er een aan mij. "Alsjeblieft", glimlacht hij. Ik geef hem een glimlach terug en neem een slok van mijn drinken.

"Hoelang kennen jij en Niall elkaar al eigenlijk?", vraag ik. "Sinds twee of drie jaar ofzo. Toen zijn moeder mijn manager werd raakte we bevriend en dat is dus al zo'n twee of drie jaar geleden". "Dus jullie kennen elkaar al best wel lang. En de rest van de jongens eigenlijk, hoe ben je daar mee bevriend geraakt?". "Dat waren dus al vrienden van Niall en daar ben ik dus ook vrienden mee geworden".

"Liam je moet al vast klaar gaan staan!", roept een man. "Jep kom er zo aan", roept hij terug. "Moet ik nu naar mijn plaats gaan?", vraag ik. "Ja dat is wel handig anders wordt je dadelijk helemaal geplet door de andere fans", lacht hij.

We lopen naar het podium en ik wil naar mijn plek lopen maar ik word gestopt door Liam. "Ik wil je nog een knuffel geven, dat brengt me geluk", lacht hij maar het blijft niet bij een knuffel want hij geeft me ook nog een kus op mijn wang. Ik schrik ervan maar reageer er niet op. "Succes!", roep ik en ik loop vlug naar mijn plek want de zaal begint al vol te stromen.

Ik begin als een gek mee te zingen als het eerste liedje begint. Natuurlijk ken ik al zijn liedjes uit mijn hoofd want dat kan je als je een echte fan bent van iemand.

"Het volgende liedje wat ik ga zingen wil ik graag zingen voor mijn goede vriendin Esmee die hier vanavond ook is", zegt Liam door de microfoon. Hij glimlacht naar me en de muziek begint. Ik voel mezelf rood worden, wat echt bijna nooit voor komt. Het liedje is zo mooi dat ik een traan moet weg vegen wat ik ook nog bij meer mensen zie gebeuren.

Als het concert is afgelopen krijg ik een seintje van een bodyguard dat ik weer backstage mag. Ik twijfel niet en loop achter hem aan.

"Hees Es! Hoe vond je het?", roept Liam blij. "Het was echt ge-wel-dig!!!!!" , roep ik. "Mooi", lacht hij en hij geeft me een knuffel. "Maar ik moet denk ik nu weer gaan want ik krijg net een berichtje van Niall dat is op me staat te wachten buiten". "Ow jammer dat je niet kan blijven". "Sorry". "Wanneer zie ik je weer?". "Weet ik niet misschien kunnen we weer een keer met de hele groep afspreken". "Daar houw ik je aan", hij knipoogt, zegt nog een keer gedag en dan ren ik als een gek naar buiten.

Niall staat bij de auto te wachten. Ik vlieg hem om zijn nek. "En hoe was het?", vraagt hij als hij zijn armen om me heen slaat. "Het was echt super super super leuk", roep ik blij. "Dat is wel te merken ja", lacht hij. "Nou stap in de auto dan kunnen we lekker naar huis". Ik stap in de auto en we rijden naar Niall's huis.

"Wil je nog steeds niet naar je eigen huis?". "Eigenlijk wel, ik denk dat ik nu wel weer thuis ga slapen anders is mama zo alleen". "Dat snap ik. Maar je kan je pyjama wel hier laten want dan heb je hier gewoon iets en hoef je dat niet iedere keer mee te nemen". "Klopt, die kan ik wel hier laten". Ik pak nog wel mijn toilettas en mijn vieze kleren en loop dan weer naar buiten. Ik geef Niall een zoen en loop naar huis.

Als ik de voordeur open doe is het donker en stil in huis. Ik heb het gevoel dat mama gewoon al in bed ligt. Ik loop naar haar slaapkamer en inderdaad ze ligt te slapen. "Mam, kun je wakker worden ik ben het Esmee", zeg ik zacht en ik schud een beetje aan haar schouder. "Huh?", zegt ze slaperig. "Ik ben weer thuis, ik dacht ik zeg het even anders schrik je morgen zo als je mij in een keer ziet". "Ow heey Es, hoe gaat het?". "Goed maar dat kan ik beter aan jou vragen". "Sorry Es het spijt me echt daarvoor, ik had het echt veel eerder moeten vertellen. Ik kon het gewoon niet omdat je na al die jaren weer iemand leuks had ontmoet en ik wilde dat leuke gevoel niet bij je weghalen door te zeggen dat ik ziek was". "Het spijt mij ook mam ik had ook niet zo bot moeten reageren". Ik geef haar een knuffel. "Het is al goed meisje ik snap het wel maar ga nu maar slapen want het is al laat". Ik geef haar nog een knuffel en ga dan naar mijn eigen kamer. Ik trek mijn pyjama aan poets mijn tanden en ga lekker in bed liggen.

____________________________________________________________

Heey peeps,

Sorry dat er geen update was van friends:( had het super druk:(

Hopelijk vonden jullie dit stukje weer leuk:)

Sorry dat het zo kort is kon niet echt meer bedenken

Please vote, comment, like:)

XXXXXXX IrwinsBandana_