KİMLİKSİZ | Texting ✔

on altı

[Soner Sarıkabadayı - Sadem]

Medya:AnlamsızŞeylerVol14

💬

Okulun çıkış kapısının orada anneler ve çocukları dışında gördüğüm tek kişi vardı. O da...Özgür'e döndüm. "Özgürcüm güvenlikçi Rüstem Amca olsa olsa senin baban olur abin olduğuna emin misin?"

Özgür kafası karışmış gibi bana baktı, sonra tekrar çıkışa baktı. "Abim az önce oradaydı, Rüstem Amcanın arkasında ama şimdi nereye gitti bilmiyorum."

Bu ne biçim abi gelip kardeşini almıyor?

"Abinin bir işi çıktı galiba," dediğimde yüzü asıldı. "Seni evine bizim bırakmamızı ister misin?"

Gülümseyerek kafasını salladı. "Çok isterim Irmak abla."

"Evin nerede biliyor musun?"

Kafasıyla onayladı. "Yakın ki zaten abimle hep yürüyerek gidiyoruz."

"Tamam o zaman hadi gidelim."

Özgür'ün anlatmalarıyla gittiğimiz yol bizim eve çıkıyordu. Biran şüphelendim lan yoksa Özgür bizde yaşıyor da ben mi farkında değilim?

Bizim evin arkasında bulunan siteleri gösterdiğinde teorimde çürüdü. Bizim evlerin aksine buradaki evler daha geniş ve güzeldi. Sanırım Özgür'ün ailesinin neden sürekli işi olduğu belliydi, zenginlerdi.

Sıralı evlerden krem olan rengi işaret edip, "Bizim evimiz bu," dedi. Kapının önüne kadar götürüp elini bıraktım. "İçeri girersin sen, biz gidelim artık."

"Teşekkür ederim Irmak abla," dediğinde gülümseyerek saçlarını karıştırdım. "Ne demek yakışıklı."

Işıl'a dönüp, "Sana da teşekkür ederim Ece. Benim için buraya kadar yürüdün," dedi.

Deminden beri ağzını açmayan Işıl diklenerek konuştu. "Senin için değil ablam dediği için yürüdüm ben."

Bu kız kime çekmişti böyle? Bir çirkeflik, bir terslemeler falan. Kesinlikle bana benzemiyordu. Kesinlikle.

"Neyse hadi biz gidelim Işıl." Özgür el sallayıp görüşürüz dediğinde bende aynı şekilde karşılık verdim.

Oradan çıkıp kendi evimize geçtik. Mutfağa gidip evin sorumluluğunu üstlenen bir abla gibi yemek hazırladım. Yemek derken yumurta kırmaktan bahsediyorum tabiki.

Işıl yumurtaya tuhaf tuhaf bakıp bana döndü. "Ben annemlerle yemek istiyorum."

Demek mükemmel yumurtamı beğenmedin cimcime. "Sebep?"

Elime ekmek alıp yumurtaya bandım. Yerken ağzıma gelen yumurta kabuğuyla öksürerek tükürdüm. Kabuğun yumurtanın içinde olduğunu nasıl görmemiştim?

"Sebebi belli değil mi abla?"

Masadaki peçeteyle ağzımı sildim. "Aman iyi be yemezsen yeme."

Beceriksizce hazırladığım sofrayı toplayıp salona geçtik. Biz televizyon izlerken annemle babamda gelmişti. Yemek yedikten sonra odama çekildim. Elime aldığım test kitabıyla kısa bir bakışma yaşadıktan sonra ilk soruyu çözüp zirve de bıraktım.