KİMLİKSİZ | Texting ✔

altmış üç

[Avicii - Wake Me Up]

Medya:AnlamsızŞeylerVol50

Bu bölüm masalparem ninjama ithafendir.❤

💬

Ben Asaf'a, Asaf babama, babam Önder amcaya, Önder amca Aydan teyzeye, Aydan teyze anneme, annem Özgür'e, Özgür Işıl'a bakıyordu. Ve yarım saattir benim beynim sulandı. Hint dizisi çekiyoruz sanki anasını satayım. Bu olaya dur deme vakti gelmişti.

"Sofra başında vahiy gelmesini mi bekliyoruz? Yemeğe başlasak?"

Annem bana uyaran bir bakış attıktan sonra misafirlere gülümsedi. "Ee hadi herkes başlasın o zaman, afiyet olsun."

Bu arada Önder amca Asaf'ın babasıydı. Eve geldiklerinde çaktırmadan anneme sorup adını öğrenmiştim. Tanışırken beni kırk yıldır tanıyormuş gibi 'kızım' demişti. Büyük ihtimalle Özgür o gün bizde olduğunu anlatmıştı. Çünkü bildiğim kadarıyla Asaf, ailesine sevdiği kızın ben olduğunu söylememişti, ondan tanıma imkanı yoktu. Her neyse önemli olan nokta şu; bana 'kızım' dedi, bence galerisinden bir Mustang yürütebilirdim.

Yemekler yendikten sonra oturma odasına geçtik. Herkes koltuklara oturduğun da ben annemin oturduğu koltuğun tepesine yerleşmiştim. Yer kalmadı napak? Işıl'la Özgür hayvan gibi üç kişilik koltuğu kaplamasalardı pekala kalabilirdi ama oyun oynadıkları için koltuğa yayılmışlardı. Özgür geldiği için Asaf evcilik oynamaktan yırtmıştı.

Bir gün onu barbielerin arasında görmek isterim.

Geldiğinden beri bana tavırlıydı. Lavabo hariç bir kere bile bana ne gülümsemiş, ne de bakmıştı. Herkes birbiriyle konuşurken benim tüm radarlarım onun üstündeydi. Çünkü telefonuyla uğraşıyordu. Bana mesaj atmadığına göre ne haltlar yiyor lan bu?

Telefonumu çıkarıp sinirle mesaj attım.

Irmak: Ne haltlar yiyorsun sen orada?

Ömercim Asaf: ;)

Irmak: Neden ibne gibi sırıtıyorsun lan sen?

Ömercim Asaf: ;)

Irmak: Ayağımın dibindesin bak, gömeceğim tekmeyi.

Ömercim Asaf: ;)

Tam ayağımı kaldırmıştım ki annem ve Aydan teyzenin bakışlarının bana dönmesiyle sırıtarak indirdim. Anında konu bana dönmüştü. "Irmakcım sen nereyi düşünüyorsun?"

"Yatak odamı."

Aydan teyze bana anlamsızca bakınca yanlış bir şey söylediğimi anladım. Aklım fikrim gidip uyumaktaydı napayım? Annem boğazını temizleyip, "Üniversiteyi soruyor," dediğinde cevapladım. "Ben değil üniversiteler beni düşünsün. Onlara soracağım beni isterlerse gireceğim."

Aydan teyze hala bana üçüncü bir gözüm varmış gibi bakarken annem gülümsedi. "Şakacı kızım," derken elini bacağıma koymuştu. Çaktırmadan da cimciklemişti. "Marmara'yı düşünüyoruz Aydancım. Irmak çok çalışıyor, bu sene olacak inşallah."

Anneme ne üçü yirmi beşinci gözü çıkmış gibi baktım. Benden bahsettiğine emin miyiz?

"Hadi inşallah. Irmak zeki kız zaten, yapacağına inanıyorum ben."

Yok bunlar kesin başka Irmak'tan bahsediyorlardı.

Telefonum titredi.

Ömercim Asaf: Zeki kız? Anneme yaptığın kahvenin içine ne koymuştun sen?