KİMLİKSİZ | Texting ✔

elli üç

[Ekin Uzunlar - Son Bir Kez]

Medya: Bizimkimler♥

Bu bölüm çılgın ninjama anor_mal ithafendir.❤

💬

Aklım hala müzik söylerken ki ses tonunda kalmıştı. Etraftakilere dönüp kibar bir dille teşekkür ettikten sonra uzaklaşmalarını söylerken bile konuşmamıştım. Daha sonra bana dönüp kaşlarını çattı.

"Irmak?"

Kendime gelip hemen cevapladım. "Evet söylemiştin de ben o aralar pek sallamıyordum seni."

"Ha şuan sallıyorsun yani?"

Başımı önüme eğip ellerimle oynarken başımı salladım. Sonuçta sallıyordum napayım?!

"Irmak bana bak."

Hala elime bakarken kaşlarımı çattım. "Neden?"

"Şimdi çenenden tutup kafanı kaldırıp bana bakmanı sağlardım ama çeneni tutan elimi kırma ihtimalin var o yüzden uzatma ve bana bak, gülüw."

Gülümseyip ona döndüm. "Saçmalama o kadar da cani değilim."

"Olsun ben yine de kendimi sağlama alayım da."

Tek kaşımı kaldırdım. "Ee baktım noldu?" Başını sağa sola salladı. "Hiç."

"Hiç?"

Onayladı.

Konuşacaktım ki çalan telefonumun sesiyle sustum. Kabanımın cebinden çıkardığım telefonumun ekranına baktığım da annemin aradığını gördüm. Açıp kulağıma yasladım.

"Efendim madır?"

"Kızım napıyorsun?" Omuz silktim görüyormuş gibi. "Oturuyorum öyle sen?"

"Annen napar kızım? Milleti doğurtuyorum."

Kahkaha attım. "Benden taktik almak için mi aradın?" Oda güldü. "Deli kız. Hayır, kardeşini okuldan almayı unutma demek için aradım. Bayadır almıyorsun unutmuşsundur sen şimdi," dediğinde önceden çok alıyordum ya diye geçirdim içimden. "Tamam anne alırım."

"Unutma ama?"

Ofladım."Tamaam." Yanımdan gülme sesi gelince varlığını unuttuğum Asaf'a döndüm. Bu halime alttan alttan gülüyordu. Sen görürsün şimdi. "Hadi görüşürüz, anne."

Oda görüşürüz dediğinde telefonu kapattım. "Niye gülüyorsun sen?"

Taklidimi yaparak ofladığında gözlerimi devirdim. "Çok komik."

"Komik."

"Benim Işıl'ı almaya gitmem lazım," deyip ayaklandığım da kolumdan tutup tekrar yanına oturttu. Kolundaki saate baktı. "Daha çıkmalarına çok var. Oturalım, vakit gelince beraber gideriz."

İyice dibine çektiği için yüzü yüzüme çok yakındı. Kaşlarımı çattım. "Beraber?"

Saatten gözlerini çekip bana döndüğünde yakınlığımızı fark edip yutkundu. Başıyla onayladığında onu itekleyip bankta uzaklaştım. "Özel alanımı işgal etmezseniz Asaf Bey!"

"Ohoo ben o özel alanı işgal edeli çok oldu."

Kollarımı göğsümde bağlayıp ona sinirli bir bakış attım. "Sana meşhur bir sözümü takdim etmek isterim," dedikten sonra ekledim. "Nah!"

Sesim ekolu çıkmıştı çünkü oda anlamış, benimle aynı anda 'nah' demişti.

Çatılan kaşlarım gevşerken, "Cidden beni tanıyorsun," dedim. "Her halde kızım. Seni tanımak için kaç kere Sherlock kimliğime büründüm haberin var mı?"