KİMLİKSİZ | Texting ✔

Masal&Mert

Selamın hello ninjalarım🎈

Baktım ki 1M olmuşuz dedim hemen bölüm yayımlamalıyım -yalan bölümü zaten yayımlayacaktım shshshs- şaka bir yana 1 Milyon okunma için çok teşekkür ederim, harikateşem ninjaokurlarım💚

Başlıktan anlaşılacağı üzere bu bölüm masmer çiftine özel bir bölüm. Zaman atlayarak yazacağım yoksa bunların aşk hayatını yazsak roman olur. Önce Masal'ın Mert'e nasıl açıldığını okuyacaksınız, sonra 66. bölümün devamını okuyacaksınız. Çift pek eğlenceli olmayınca bölümde çok komik olmadı ama neyse. Keyifli okumalar💚

Hatırlatma: Yeliz ve Banu, Irmak'ın dalaştığı kızlar. Yeliz, Masal'ın sevgisiyle alay etmişti, Irmak da bu yüzden onu dövmüştü. Banu da Mert'i seviyordu, bakalım o nasıl bir şeytanlık yaparak Masal'ı çıldırtacak?

✨

Masal'ın Ağzından,

Oturduğum klozet kapağının üstünde hemen her sabah rutinim haline gelen hareketi yapıyordum. Elimdeki küçük aynadan kendime bakıp gözyaşlarımı siliyordum. Ailemin sürekli tartışma halinde olması ve bunu çekinmeden bana yansıtıyor olmaları sinirimi bozuyordu. Boşansalar da kurtulsam durumuna gelmiştim ama ne boşanıyor ne susuyorlardı. Peçeteyle silmekten tahriş olan göz altlarıma krem sürerken duyduğum sesle duraksadım. Lavaboya gülüşerek birileri girmişti. Seslerinden anladığım kadarıyla bunlar Yeliz ve Banu'ydu. Irmak'ın benim yüzümden kavga ettiği kız ve gözü Mert de olan arkadaşı...Sessizce elimdeki kremle aynayı kapatarak çantama attım ve konuşmalarına kulak misafiri oldum.

"Ya inanabiliyor musun Yeliz? Resmen beni akşam yemeğine davet etti! Ay kesin çıkma teklifi edecek, kesin!"

Banu'nun cırlayan sesi sinirimi bozarken onu akşam yemeğine davet edecek kadar salak olan erkek kim onu düşünüyordum.

"Niye bu kadar şaşırıyorsun tatlım? Herhalde seninle çıkacak. Gidip de o çakma sarışın Öykü'yle çıkacak hali yok ya."

Beraber amaçsızca kahkaha attıklarında kaşlarımı çattım. Bahsettiği kız ben olamazdım değil mi?

Sesimi incelterek onların tayfasından olan bir kız gibi konuştum. "Kim bu şanslı çocuk Banucuğum?"

"Kim olacak şekerim? Tabii ki Mert." Kapıma vurdu. "Burada mısın canım? Çık da Mert'in bana nasıl çıkma teklifi ettiğini anlatayım."

Kısa bir süre şok yaşadıktan sonra hem Mert'e hem de şu kızlara olan sinirimle kalktım yerimden. Kapıyı çarparak açtığımda ikisi de bana şaşkınlıkla baktılar. Cevabı bilmeme rağmen yine de bir umut sordum. "Hangi Mert?"

Banu bana sinsice gülümsedikten sonra ağzını yaya yaya, "Mert Sancak," dedi. Belki de Irmak'ın yaptığını yaparak direkt kıza dalmalıydım ama burada onun bir suçu yoktu. Asıl dayaklık olan Mert'ti. Dayak atmanın hiçbir şeyi çözmediğini bilecek kadar bilinçliydim elbette. Bu konu da Ömer'e çekmiştim. Onun bilek gücü vardı, bende o da yoktu. O istese sataştığı herkesi dövebilecek güce sahipti, ben ise en fazla karşımdakinin saçını yolardım. Ama ne o ne de ben bunu yapmıyorduk. Çünkü neden yapalım?

Neyse. Konumuza dönelim.

Yüzüme yapmacık bir gülümseme yerleştirip Banu'ya baktım. "Afiyet olsun canım." Yeliz'e dönüp sinirle gözlerimi kıstım. "Birincisi ben çakma sarışın değilim, kendi çakma kızıl saçlarınla karıştırdın sanırım. İkincisi adım Öykü değil Masal." Elimle alnına vurdum. "Hafızana kazı bu ismi. İlerde ikinize de lazım olacak gibi duruyor."