Alpha, My Baby...

Rozdział 18 - Walka

Słuchajcie ludzie! - trochę już pijana, a nawet bardzo Cristal weszła na stół - Jest tu mate alfy!

Rozległ się wielki pisk, aż musiałam zatkryć uszy.

   - I jest on w tym białym domu przy rondzie! - nastała cisza, ale nie na długo

Po chwili cała sala wybiegła z domu. Prawie mi szczęka opadła. Serio?! Wszyscy biegną do Jeffa?! Kilka sekund później nikogo oprócz mnie nie było. Tylko ja i dudniąca muzyka.

   - Co jest takiego fajnego w Jeffie? - powiedziałam pijąc łyk piwa

   - Wszystko... - usłyszałam głos za sobą

Spojrzałam w tamtą stronę. Zobaczyłam jakąś dziewczynę.

Miałam niebieskie włosy do połowy szyi z tyłu krótsze. Miałam opaloną skórę i szmaragdowe oczy. Ubrana była w obcisłą czarną sukienkę z jeansową kurtką. Makijaż miała mocny, ale ładny. Była przepiękna.

Teraz spojrzałam na siebie. Błękitne oczy, dosyć długie czerwone włosy, strasznie blada skóra. Mocno podkreślone oko tuszem i trochę rozmazaną czarną kredką... I mój znak rozpoznawczy, czyli czerwone usta. Na sobie miałam cekinową, białą bluzkę na naramkach, czarne krótkie spodnie z wysokim stanem a pod tym czarne rajstopy z czarnym paskiem idącym przez całą długość z tyłu. Do tego wysokie, niezabudowane buty z ćwiekami i dużym obcasem.

   - Wiem, że jesteś mate Jeffreya - powiedziała podchodząc bliżej

   - Skąd? - zapytałam obracając się w jej stronę

   - Po prostu wiem.

   - Skąd możesz wiedzieć, że on jest taki „idealny"? - wstałam z miejsca

   - Jestem jego byłą dziewczyną - podeszła bliżej - I nie wiem, czemu tak sądzisz. Jest miły, kochający, inteligentny, władczy i szalony. Czemu?

Czemu? Sama nie wiem. Tyle osób chciałoby być na moim miejscu a ja... Nie! Ona nie będzie mi mieszać w głowie!

   - Zapomniałaś dodać, że jest też kłamliwy - założyłam skórzaną kurtkę

    - Ale...

   - Nie, ale! Po prostu jest i tyle! Jak tak bardzo go podziwiasz i wielbisz, możesz do niego iść, droga wolna! - otworzyłam drzwi, by wyjść

Ona nie będzie mi mieszać w głowie. Pożyczyłam od Cristal trochę pieniędzy i poszłam do sklepu. Mam taki mętlik w głowie, że muszę zapalić. Pale okazyjnie. Z fajkami poszłam kawałek dalej w stronę jeziora. Wyciągnęłam zapalniczke, którą też kupiłam i podpaliłam szluga. Po chwili się zaciągnęłam. Pomogło...

To wszystko jest taki skomplikowane...

Podeszłam do brzegu i usiadłam na piasku.

Czemu oni mi nic nie powiedzieli?! Jakoś jakby Vanessa rozmawiała o jakiś sprawach z Jeffem to bym jakoś przemilczała. Ale Aron? Choć jakby gadali o rzeczach, o których nie mogę wiedzieć... Ale Aron zawiódł mnie na całej linii.

Nagle poczułam jakąś szmatę przy buzi. Momentalnie wstrzymała oddech i zaczęłam się szarpać. Po chwili zamknęłam oczy i udawałam, że zemdlałam. Ta osoba przerzuciła mnie sobie przez ramię i zaczęła iść w jakimś kierunku. Otworzyłam oczy... Serce znowu przyśpieszyło. Z całej siły wbiłam pazury w tył głowy napastnika, przez co syknął i mnie puścił. Jak torpeda zaczęłam biec w znanym mi kierunku. Byłam dużo wolniejsza, bo miałam wysokie buty. Poczułam rękę na mojej szyi i zostałam pociągnięta do tyłu. Zaczęłam się szamotać, przy tym ocierając się o... Niego.

   - Takie rzeczy na później, kotku...

Poznałam ten głos. Momentalnie zesztywniałam.

   - Trzeba cię w końcu wykastrować, Daniel...

Mocno moim korkiem nadepnęłam go, przez co mnie puścił. Biegłam jak najszybciej. Nogi bolały mnie potwornie, ale nie zwalniałam, zbyt się bałam. Po kilku minutach wysiadałam, z trudem łapałam tlen. Nagle znalazłam się na podwórku. Tego domu. Stopy odmawiały posłuszeństwa, jak i reszta ciała. Poczułam rękę na moich ramionach i znowu poleciałam do tyłu. Teraz trzymał mnie mocniej.

Bałam się niesamowicie... Chciałam, żeby tu był Jeff. Ale go nie ma...

Z kieszeni wyciągnęłam zapalniczkę i przyłożyłam dojego krocza. Po chwili ogień zapłonął. Syknął strasznie i przemienił się wogromnego wilka. Łapą machnął tak, że poleciałam w prawo, rozbijając szybę.Chwyciłam rękoma głowę. Poleciałam na stół, wszystko z niego zwalając iuderzyłam w ścianę. Nagle zabrakło mi powietrza i wszystko zaczęło się kręcić.Dotknęłam swoich pleców i spojrzałam na nie. Całe czerwone... Nagle to zwierzęzaczęło do mnie podchodzić. Przestraszona na ostatkach sił się cofnęłam. Światzaczął wirować. Zobaczyła jeszcze drugiego wilka... Mojego wilka. Po chwiliodpłynęłam...