A Bitter Destiny (fanfic)

Chapter-2 : This is how they meet.

ေလးႏွစ္အၾကာ

"မင္းတို႕အသံက ဒါအကုန္ပဲလား!!! ဒီအခန္းထဲမွာရိွတဲ့ လူအမ်ားႀကီးရဲ႕အသံက ငါ့အသံေလာက္ေတာင္ မထြက္ႏိုင္ဘူးလား"

တကၠသိုလ္တစ္ခု၏ အားကစားခန္းမတစ္ခုအတြင္းတြင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ အသံဟိန္းထြက္လာခဲ့သည္။ အမည္းေရာင္ေအာက္ခံ Shirt ေပၚတြင္ ၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt တစ္ထည္ထပ္ဝတ္ထားခဲ့ၿပီး Jean pants အနက္ေရာင္ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ထိုေကာင္ေလးသည္ ျဖဴဝင္းေသာ အသားအရည္နီေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုျဖင့္ သူ႕မ်က္ႏွာေလးသည္ ေယာက်ာ္းေလးတန္မဲ့ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလွေသာ္လည္း ထိုမ်က္ႏွာေလးတြင္ ခက္ထန္မႈမ်ားႏွင့္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမ်ားသာ ဖံုးလႊမ္းေနခဲ့သလို သူ႕အၾကည့္မ်ားကလည္း သူ႕မ်က္စိေရွ႕မွ အျဖဴေရာင္ Shirt မ်ားျဖင့္ ေခါင္းငံု႕ေနခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားထုအား စူးရဲစြာၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သူ႕အေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႕ကဲ့သို႕ ၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt မ်ားကိုဝတ္ဆင္ထားသည့္သူမ်ား။

"ငါေျပာေနတာ ဘယ္သူမွ ျပန္မေျဖႏိုင္ၾကဘူးလား!!!"

ထိုေကာင္ေလးအသံက ခန္းမတစ္ခုလံုးကို ထပ္ဟိန္းထြက္လာေသာ္လည္း သူ႕အေရွ႕မွ ေက်ာင္းသားစုမွာေတာ့ တုတ္တုတ္ပင္မလႈပ္ခဲ့။ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ေက်ာင္းသားထု၏ အေတြးထဲတြင္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ မိနစ္သံုးဆယ္ခန္႕ကို ေတြးလိုက္မိခ့ဲၾကသည္။

Flash Back

သူတို႕သည္ Engineering Faculty မွ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ား။ ထိုၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt မ်ားႏွင့္ သူမ်ား မဝင္လာခဲ့အထိ သူတို႕သည္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ျပံဳးေပ်ာ္ေနခဲ့မိၾကသည္။ ထိုသို႕ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ေသာ အခ်ိန္တြင္ ထိုၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt မ်ားဝတ္ဆင္ထားသူမ်ား ဝင္လာခဲ့သျဖင့္ သူတို႕ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးတိတ္ဆိတ္သြားျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသူမ်ားက သူတို႕ေရွ႕တြင္ စီတန္းရပ္လိုက္ၾကခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ေဘးသို႕ထြက္ရပ္လိုက္ၾကသျဖင့္ ထို ၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt ပိုင္ရွင္မ်ားသည္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ားထက္ ႏွစ္ႀကီးသူမ်ားဆိုသည္ကို သူတို႕ရိပ္မိခဲ့ၾကသည္။ ထိုစီတန္းရပ္ေနခဲ့ေသာ ၾကက္ေသြးေရာင္ Shirt ႏွင့္ Senior မ်ားထဲမွ တစ္ေယာက္ အေရွ႕သို႕ထြက္လာခ်ိန္တြင္ မိန္းကေလးအခ်ိဳ႕၏ မ်က္ႏွာမ်ား ျပံဳးသြားမိခဲ့ၾကသည္။ အေရွ႕ထြက္လာသည့္ ထို Senior က ေတာ္ေတာ္ေခ်ာေခ်ာေလးမဟုတ္ပါလား။ ပထမႏွစ္ေကာင္မေလးမ်ားက ထို Senior ေကာင္ေလးကို မင္းသားေလးဟု မေျပာရံုတမယ္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ သူတို႕ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားအားလံုးကို ရႈတည္တည္မ်က္ႏွာေပးျဖင့္သာ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ခဲ့သည္။